Het milieu is geen verantwoordelijkheid van een regering alleen. Het is de verantwoordelijkheid van elke Surinaamse burger, geeft Winston Lackin van de afdeling Coördinatie Milieu van het Kabinet van de President te kennen. Elke keer dat er een onevenwichtigheid wordt veroorzaakt in het milieu, heeft dit te maken met menselijk gedrag. “We zijn met zijn allen verantwoordelijk,” benadrukt hij.
Hij voert verder aan dat de regering er is om onder andere beleid te maken. Het bedrijfsleven en de gehele gemeenschap hebben ook een bijdrage te leveren. Lackin zegt dat Suriname wel een Milieuwet kent die dateert uit de jaren 40 van de vorige eeuw. De wet is er om richting te geven en ordening te brengen in het milieugebeuren. Wat Suriname echter nog niet had, was een Milieuraamwet, een Parapluwet waar alle wetgevende producten die milieu gerelateerd zijn, worden ondergebracht. Nieuwe toekomstige milieu rakende wetten zullen ook onder de raamwet vallen. Momenteel is er een initiatief Milieuraamwet bij De Nationale Assemblee (DNA) die behandeld moet worden, legt Lackin uit.
Een ander aspect dat zeker aangepakt moet worden, is het kwikgebruik. “Het is niets anders dan gif en het is dodelijk,” zegt Lackin. Ondanks het wordt beweerd, is kwikimport niet verboden, wel is een vergunning nodig. Het Ministerie van Handel, Industrie en Toerisme heeft in geen jaren aanvragen voor importvergunningen voor kwik gehad en heeft ook geen vergunningen in dat kader verstrekt.
Lackin voert aan dat kwik niet alleen voorkomt in de goudvelden in het binnenland, maar ook in de binnenstad, waarbij die door goudsmeden wordt gebruik.
Ook heeft hij een wetenschappelijk rapport onder ogen gehad waaruit blijkt dat er zorgen zijn over het voorkomen van hoge gehalten kwik bij zwangere vrouwen. “Stel je eens voor dat een baby het inneemt als eerste product,” vraagt hij zich. Naar zijn zeggen kunnen kwik en zelfs cyanide gebruikt worden. Echter, het moet verantwoord gebeuren en worden afgesloten, zodat het niet in het milieu terechtkomt.
Vishmohanie Thomas