De verkoop van 30 procent van de aandelen van multinational Iamgold Rosebel Goldmines door de regering is wederom een bewijs van het zig-zag-beleid van regering-Bouterse, zegt DA’91-voorzitter Angelic del Castilho, aan Suriname Herald. Bij het aangaan van de deal in 2013, werd met veel fanfare aangekondigd dat er veel meer mogelijk was dan aangegeven door de regering-Venetiaan.
Volgens de toenmalige minister van Natuurlijke Hulpbronnen, Jim Hok, werd met deze overeenkomst, getekend op 6 juni 2013, een nieuwe standaard gezet voor grote goudwinningsdeals met buitenlandse maatschappijen. “Vanaf nu zal elke maatschappij die goud komt zoeken van ons te horen krijgen dat ze grond krijgen om goud te zoeken, maar wij hebben daar een aandeel in,” zei Hok. Hij was volgens de regering-Bouterse in het belang van Suriname om aandeelhouder te zijn gezien de toekomstige vooruitzichten van deze grondstof.
Tijdens de jaarrede van 2017 zei president Desi Bouterse dat de regering voor wat de goudsector betreft de overeenkomsten met New Mont Suriname en Iamgold verder zal blijven monitoren en het maximale rendement van deelnameopties uit de mijnactiviteiten van deze bedrijven zal blijven garanderen.
De president zei ook dat het in de bedoeling ligt om via twee naamloze vennootschappen (nv1 en nv2) de gewone burger, het bedrijfsleven en de institutionele belegger de gelegenheid te geven mee te investeren en te verdienen uit de productie en de uitbreidingen van de goudmultinationals in Suriname.
Vandaag de dag wordt plots uit een ander vaatje getapt en wordt overhaast besloten om de aandelen per direct van de hand te doen, zegt de politica. Dit, terwijl er momenteel investeringen gepleegd worden die juist zouden kunnen resulteren in meeropbrengsten. Volgens Del Castilho is duidelijk dat de regering naarstig op zoek is naar fondsen om haar verkiezingscampagne te financieren.
Wij zijn er zelf geen voorstander van dat de staat participeert als aandeelhouder in deze ondernemingen. Echter, de staat zal moeten zorgen dat zijn burgers de ruimte hebben om te participeren in dergelijke ondernemingen, laat de partijvoorzitter optekenen.
Ook nu is dat wederom niet het geval. De keus is gemaakt om alles terug te verkopen aan de maatschappij en is de kans van de burger op participatie hiermee ontnomen. Bovendien zouden de gelden ontvangen uit deze verkoop gestort moeten worden in het Welvaartsfonds. Dat zou pas getuigen van een intentie van goed bestuur, aldus Del Castilho.