Leerkrachten met een Boslandakte, ook wel districtskwekelingen genoemd, die geplaatst waren op verschillende scholen in het binnenland wachten al jaren om terug te keren naar hun standplaats. Deze onderwijsgevenden waren naar Paramaribo gehaald voor het volgen van vervolgopleidingen. Echter hebben zij tot nu toe nooit een training gevolgd.
In gesprek met Suriname Herald zeggen de leerkrachten, dat zij al vier jaar wachten om teruggeplaatst te worden, maar van het Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (MinOWC) vernemen zij niets.
De leerkrachten vinden dat zij op een bepaalde manier worden behandeld, die volgens hun incorrect is. āZe hebben tegen ons gezegd dat we naar Paramaribo moesten komen om trainingen te volgen, maar we hebben nooit die trainingen gevolgd. In plaats van een training hebben ze ons met ontslag gestuurd. Vanaf 2014 zijn we bezig met het ministerie en de bijzondere organisaties waar wij werkten. Dit is een hondse behandeling van de EBGS en de overheid naar ons toe. Niemand wilde naar het binnenland en wij hebben ons opgegeven om te gaan werken op de scholen, omdat we vinden dat het om onze kinderen gaatā, beweren de districtskwekelingen.
Deze groep is bij de herwaardering van leerkrachten in 2017 meegenomen. Zij vragen zich daarom af waarom ze dan niet geplaatst worden.
Leerkrachten met een Boslandakte waren getraind om na de Binnenlandse Oorlog les te geven in het binnenland, omdat er toen geen onderwijsgevenden waren voor dat gebied. Vele leerkrachten waren namelijk bang om terug te keren, waardoor er een tekort was ontstaan aan onderwijsgevenden.
Reshma Mangre, voorzitter van de Bond van Leraren (BvL) en de Alliantie voor Leerkrachten in Suriname (ALS), zei tijdens een onlangs gehouden persconferentie op de hoogte te zijn van de situatie van deze groep. Zij is niet te spreken over de behandeling van het MinOWC en de Stichting Evangelische Broedergemeente Suriname (EBGS).
De leerkrachten zijn naar Paramaribo gehaald met de bedoeling om te werken aan kwaliteitsverbetering. Ze zaten met hun tweeĆ«n in een lokaal en gaven aan volle klassen les. āDeze leerkrachten hebben gewerkt onder erbarmelijke omstandigheden en dan krijgen ze deze behandeling. Wanneer ze zich gaan inschrijven horen ze dat hun diplomaās niet voldoen om de opleiding te kunnen volgen. Dit is geen manier van omgaan met arbeiders. We hebben aan de bel getrokken, want dit is ernstig. De mensen zitten zonder werk. Deze personen hebben geholpen in tijden van noodā, zegt Mangre.
Er zijn ongeveer twintig leerkrachten naar Paramaribo gehaald. Suriname Herald heeft geprobeerd om een reactie te krijgen van de directeur van het MinOWC, echter zonder resultaat.
Simone Awanna