De huidige oppositie beschikt volgens een onderzoek van het IDOS over minimaal 71.8 procent van de 934 uit te brengen stemmen, die nodig zijn om een president en vicepresident in de Verenigde Volksvergadering (VVV) te kiezen. De NDP heeft 16 zetels behaald en is voor een blokkade van een directe verkiezing van de president en de vicepresident afhankelijk van de huidige coalitiepartner BEP.
Samen hebben de NDP en BEP 18 zetels en kunnen ze de gang naar de VVV afdwingen, omdat de gezamenlijke oppositie op één stem na, net niet de tweederde meerderheid heeft om in De Nationale Assemblee (DNA) de president en vicepresident direct te kunnen kiezen. Het is ‘common knowledge’ dat de telling van de ressortraadsleden een tijdje in beslag kan nemen en dat er veel in die periode gemarchandeerd wordt. De vraag is of het wel nodig is dat de NDP+ een dergelijke strategie, die misschien in het verleden gewerkt heeft, moet toepassen, stelt het IDOS.
Om een antwoord hierop te geven zal het IDOS een inschatting maken van het krachtenveld en aantonen dat het totaal geen zin heeft om de al arme overheid in de kosten te jagen door een VVV-vergadering af te dwingen. In de VVV, waar de president bij gewone meerderheid van stemmen wordt gekozen, hebben in totaal 934 volksvertegenwoordigers zitting. Dat zijn 51 DNA-leden, 765 ressortraadsleden en 118 districtsraadsleden.
Om tot een schatting van het aantal volksvertegenwoordigers te geraken, is het IDOS als volgt te werk gegaan. “We hebben gekeken naar de stemmen, die op het niveau van de ressorten zijn uitgebracht. De stelling is, dat de kiezer die zijn stem uitbrengt op bijvoorbeeld de VHP ook kiest en stemt voor alle VHP-kandidaten op ressortraadsniveau. Dit is niet alleen het stemadvies, die partijen aan hun kiezers geven, maar ook een gebruik in de Surinaamse politiek. Men heeft het gemakshalve over ‘flogo alla’.”