De viering van de Dag der Marrons staat dit jaar in het teken van vrijheid, integratie en participatie. De vrijheid is iets waarvoor er gevochten is door de voorouders. “De voorouders hebben een belangrijke bijdrage geleverd. Ze hebben gevochten voor de vrijheid. Vrijheid is de basisfactor voor mensenrechten. Vrijheid is belangrijk voor jou als mens, het recht als mens je te kunnen uiten,” zei Wensley Misidjan, die minister Gracia Emanuël van Regionale Ontwikkeling en Sport vertegenwoordigde.
Er zijn door verschillende hoogwaardigheidsbekleders kransen gelegd. Volgens Misidjan hebben de voorouders ervoor gezorgd dat hun nageslacht en kindskinderen in vrijheid kunnen leven. “Nu, zijn wij als nageslacht bezig te participeren in de Surinaamse gemeenschap om de integratie te bevorderen,” zei hij verder.
De Dag der Marrons, 10 oktober 1760, wordt dit jaar gevierd in het binnenland te Pusugrunu bij de residentie van granman Lesley Valentijn. Een regeringsdelegatie bestaande uit president Chan Santokhi, vicepresident Ronnie Brunswijk en andere hoogwaardigheidsbekleders is gisteren vertrokken naar het gebied.
Het is dit jaar 260 jaar geleden dat de marrons vrede hebben gesloten met de koloniale overheid. Leo Atomang, voorzitter van de Stichting 10 oktober 1760, was niet aanwezig bij de kranslegging. Hij zou in een file hebben gestaan op de Jules Wijdenboschbrug, waardoor hij niet op tijd aanwezig kon zijn. Ook vanwege het feit dat het programma plotseling werd veranderd ontstond er toen miscommunicatie. Vele genodigden kwamen ook veel later aan.
Ondanks hij niet aanwezig kon zijn, geeft hij aan dat de dag dit jaar niet groots gevierd kan worden vanwege het COVID-19-virus dat ook ons land teistert. Volgens hem beschikt de stichting niet over middelen om toch wat kleine activiteiten te organiseren. De regering heeft ook geen middelen beschikbaar gesteld. “Laten we deze dag gebruiken om te gaan bezinnen,” stelt Atomang.
Om 06.00 uur vandaag wordt het traditionele plengoffer gebracht te Njun Combe. Het plengoffer is bedoeld om de voorouders te bedanken en te eren voor hun goede job.
Simone Awanna