Advocaat Raoul Lobo is niet te spreken over een artikel dat is verschenen op de nieuwssite SUN met betrekking tot zijn aandeel in het verzoek tot voorlopige invrijheidstelling in de zaak van Faranaaz Hausil. Een persbericht van de VHP, als reactie op het artikel op SUN, vindt Lobo nog weerzinwekkender. In een ingezonden stuk gaat Lobo uitgebreid in op de werkwijze van SUN en de VHP.
Lees hier het ingezonden artikel van advocaat Lobo
De heren en dames van de VHP zijn zeer ontstemd dat advocaat Lobo bij het verzoek tot invrijheidstelling van mevrouw Faranaaz Hausil, ex-directeur Juridische Zaken van de Centrale Bank van Suriname, de mening zou zijn toegedaan dat de VHP een “handje bijdraagt in deze zaak”. Hij zou volgens de bollebozen van de VHP bovendien vinden dat zijn cliënt langer vastzit, omdat het zou gaan om een politieke stunt.
Volgens één of andere would-be intellectueel binnen de VHP raakt de opmerking van de advocaat kant noch wal en is zeer onprofessioneel, onbehoorlijk en een advocaat onwaardig. Advocaat Lobo weet ‘immers’ als geen ander dat Hausil is aangehouden in het kader van het onderzoek van het Openbaar Ministerie bla bla bla bla bla bla. Wat een pseudo intellectuele prietpraat. Maar wel domme prietpraat die een zware aantijging jegens advocaat Lobo impliceert. Dan dien je wel 100 procent zeker te zijn dat hij het een en ander daadwerkelijk heeft gezegd.
Wat de VHP in feite aangeeft is dat Lobo beweert zou hebben bij zijn verzoek tot voorlopige invrijheidstelling dat de VHP de zittingsrechter à priori zou hebben beïnvloed bij het nemen van haar latere beslissing tot eventuele verdere gevangenhouding van Hausil: dus tot afwijzing van eventuele verzoeken tot voorlopige invrijheidstelling van de respectieve advocaten in deze zaak. Dat is echter nooit gezegd.
Wat opvalt in deze zaak is dat ondergetekende, Raoul Lobo, nauwelijks thuis was na de zitting en SUN had dit artikel al geplaatst. Dus een paar uurtjes na de zogenaamde gewraakte opmerking van de advocaat was het bericht al te belezen in de media. Dat zou dus moeten betekenen dat de journalist van SUN direct na het verzoek tot voorlopige invrijheidstelling op de stoep stond bij de Olifant.
Het vreemde is echter dat er helemaal geen journalist van SUN, in de zaal beschikbaar gesteld voor de journalisten, present was. De journalist van SUN was dus niet eens in de zaal: hij/zij pikt flarden op en maakt daar een eigen smeuïg verhaal van. En de VHP reageert dan in een onbeheerste verdedigingsdrang direct zonder enige verificatie van feiten. Hier een hele grote rode kaart voor de VHP.
De bekende journalist Willem Oltmans heeft in een interview eens gezegd: “Driedubbel verifiëren voordat je het e.e.a. op papier zet. Want je begaat als journalist een abjecte blunder als de feiten achteraf niet blijken te kloppen.”
Dus de journalist van SUN en de persdienst van de VHP hebben hier duidelijk laten zien een stel lichtgewichten te zijn. En als er onduidelijkheden waren; had men dan niet eerst moeten cross-checken? Is maar een vraag.
Geachte VHP, verifieert u voortaan goed de feiten voordat u derderangs partij-journalisten en figuranten die de partij willen tjattih (likken) allerlei rotzooi op papier laat zetten. Want valt het de VHP niet op dat journalisten die wel in de zaal zaten geen enkel gewag hebben gemaakt van hetgeen u beweert? Waarom niet? Omdat datgene wat u met zoveel stelligheid beweert totaal niet op waarheid berust. Er zijn gelukkig nog journalisten die hun vak wel serieus nemen en niet afgaan op geruchten zonder deze deugdelijk te verifiëren.
Jullie commentaar raakt kant noch wal en is zeer onprofessioneel, onbehoorlijk en de grootste partij van Suriname onwaardig. Want de VHP weet als geen ander dat zaken eerst zorgvuldig dienen te worden geverifieerd voordat je ze in de media smijt.
Er zit ook een positief kantje aan deze zaak (de gevoelens van ondergetekende jegens de VHP zijn dus nogal ambivalent): door ondergetekende zonder deugdelijke verificatie en ongefundeerd zo negatief te bespreken is zijn populariteit substantieel gestegen. Dat was niet de bedoeling, vermoedt ondergetekende. Maar ‘ne laisse pas les gens savoir’. Sttt zeg het aan niemand.
De mensen zeggen nu: wat een toffe advocaat is Lobo toch die dit allemaal zo durft te zeggen; niet wetende dat hij dit in werkelijkheid helemaal niet heeft gezegd. Wat dat betreft: lang leve de VHP en ga vooral zo door. Ondergetekende houdt weliswaar niet van het product doch wel van het bijproduct.
Raoul Lobo