Huiselijk geweld en geweld tegen vrouwen ziet oud-assembleevoorzitter, Jennifer Geerlings-Simons nog steeds als zaken waaraan veel aandacht geschonken moet worden. Het komt nog te veel voor. Waar de Surinaamse vrouw vandaag staat met de Internationale Dag van de Vrouw geeft ze aan dat het nogal een gemengde baskiet is. Er zijn zaken die verbeterd zijn en er zijn zaken die verder aangepakt moet worden, zegt ze tegenover Suriname Herald.
De Surinaamse vrouw heeft goede toegang tot onderwijs. Die maakt er gebruik van maar wanneer het vertaald wordt in het benoemen van de vrouwen in hoge posities, is dat vaak genoeg niet gelijk aan de opleiding die ze heeft genoten.
Simons voert verder aan dat de Wet op zwangerschapsverlof is gekomen welke een basis vormt. Alles daarvoor is nog niet in place want die moet verder ontwikkeld worden.
Simons merkt op dat vrouwen inderdaad vooruitgang hebben geboekt en de positie van de vrouw is verbeterd in de loop der tijden. Echter zijn er nog steeds een aantal achterstanden en problemen.
Een grote stap om de positie van de vrouw te verbetering werd op 16 april 1981 genomen toen per decreet de handelingsonbekwaamheid van gehuwde vrouwen in Suriname werd opgeheven. Vóór die tijd was het vrouwen niet toegestaan financiële, juridische en andersoortige handelingen uit te voeren. Het zelfstandig openen van een bankrekening bijvoorbeeld was niet mogelijk, omdat daarvoor eerst goedkeuring van de man nodig was.
Volgens de politica hebben de stappen die nog gezet moeten worden niet alleen te maken met wetten, regelgevingen en rechten maar ook met psychologische barrières en de houdingen van mannen en vrouwen. Als gekeken wordt naar vraagstukken blijkt dat er nog onvoldoende bescherming is voor vrouwen die er alleen voor staan.
In de periode waarin men leeft, de COVID-19-crisis, is te zien dat vrouwen de grootste lasten dragen. “Veel vrouwen zij gezinshoofden en staan er alleen voor. Ze worden niet tot nauwelijks ondersteund door de vader van de kinderen die ze verzorgen”, zegt Simons.
Er is volgens haar veel werk te verzetten op dat gebied van sociale wetgeving en het opvoedingsaspect van mannen en vrouwen. Er moet voorkomen worden dat dit gebeurt want mannen moeten niet denken dat ze gewoon kunnen weglopen en hun kinderen achterlaten voor die vrouw die dan zelf maar moet uitzoeken wat ze met het kind doet. “Gelukkig zijn dat niet alle mannen”, voegt ze er meteen aan toe.
Vishmohanie Thomas