Minister Krishna Mathoera van Defensie heeft dinsdag antwoord gegeven op vragen gesteld over de Wet uitvoering chemisch wapenverdrag. Aanname van deze wet betekent dat Suriname invulling geeft aan de op 13 januari 1993 te Parijs voor ondertekening opengesteld verdrag tot verbod van de ontwikkeling, productie, aanleg van voorraden en het gebruik van chemische wapens en inzake de vernietiging van deze wapens.
Chemische wapens zijn niet explosieve chemische stoffen die worden gebruikt om mensen te verwonden of doden. Deze wapens vallen in een aantal categorieën. Zo heb je de beruchte zenuwgassen die overdracht van prikkels in het zenuwstelsel verhinderen.
Vervolgens zijn er mosterdgassen die weefsels van bijvoorbeeld de luchtwegen aantasten en de irriterende gassen zoals traangas. De laatste categorie chemische strijdmiddelen is de moeilijkst beheersbare, zeer giftige industriële chemicaliën die in grote hoeveelheden voor civiele toepassingen worden geproduceerd kunnen worden en als chemische wapens worden ingezet. Bijvoorbeeld pesticiden, chloor en alle andere chemicaliën die ingezet worden in de landbouw.
Een belangrijk deel van de verdragsbepalingen richt zich op de vernietiging van chemische wapens en inrichtingen voor de vervaardiging van deze wapens. “Deze bepalingen hoeven in Suriname niet uitgevoerd te worden, omdat wij geen chemische wapens hebben en die ook niet produceren,” zei Mathoera.
Als partij bij het verdrag zijn we verplicht nationale wetgeving in place te hebben. Het concept dat in behandeling is biedt voorzieningen voor de uitvoering van de bepalingen van het verdrag en vormt tevens de basis voor het stellen van nadere regels met betrekking tot de stoffen ten aanzien waarvan beperkende maatregelen gesteld worden.
In Suriname worden geen stoffen voor chemische wapens geproduceerd. Wel worden sommige giftige stoffen gebruikt voor onderzoeks- en beschermingsdoeleinden alsmede op kleine schaal voor medische doeleinden in ziekenhuizen. “In de wet zijn uitzonderingen geregeld, waarbij hoeveelheden zijn toegestaan die gebruikt worden voor in de industriële, agrarische, medische, farmaceutische of onder andere vreedzame doeleinden bijvoorbeeld beschermingsdoeleinden,” haalde de minister aan.
Dit zijn de doeleinden die rechtstreeks samenhangen met de bescherming tegen giftige stoffen en chemische wapens, militaire doeleinden die geen verband houden met het gebruik van de toxische eigenschappen van stoffen als vorm van oorlogsvoering en de handhaving van de openbare orde waarbij handhavingsdiensten zoals het toegestaan is, traangas gebruiken.
Die hoeveelheden zijn afgebakend en daarvoor is er ook toestemming van de minister van Volksgezondheid vereist. Dit, omdat de minister een algemene verantwoordelijkheid heeft voor de volksgezondheid en het gaat om stoffen die schade kunnen veroorzaken aan de gezondheid van mens en dier.