De protesteerders die gisteravond de straat opgingen vinden het veel beter om ‘s avonds te protesteren. Dit, omdat de zon niet fel is en er ook minder verkeer is. “Ik heb mij vrijgemaakt om hier te zijn, omdat ik een verandering wil in het beleid van de regering. Er moet een drastische verandering komen in de situatie, want het gaat niet goed in Suriname,” zegt Renwich Govaard in gesprek met Suriname Herald. Hij heeft gisterenavond samen met zijn zusje deelgenomen aan de protestdemonstratie.
“Hetzelfde verhaal dat we de afgelopen tijden hebben moeten aanhoren, horen we nu weer. Hetzelfde gaat door. De regering had bij haar aantreden gezegd, dat ‘den o set’ en’, maar doen ze niets. Het is na twee jaar gebleken dat de regering niets heeft kunnen aanpakken. Als er in deze jaren geen veranderingen zijn gekomen hoeven we die ook niet meer te verwachten in de resterende jaren van deze regering,” geeft een van de demonstranten aan.
Vannessa en Stephany vertellen dat zij bij de overheid werken, maar niet uitkomen met het salaris. “We zijn bereid om door te gaan tot het bittere eind. Het is moeilijk voor mij om mijn kinderen naar school te sturen. Ik vraag de regering met alle respect om iets te doen om verandering te brengen in de situatie. Dit is ons niet beloofd. Regering doe wat u beloofd had,” is hun oproep.
Het is koel en veel prettiger om hier op het plein te zijn. “Ik vind het nodig om hiermee aan te geven, dat dingen niet goed gaan in het land. Er moet heel veel veranderen in ons land. Het is voor ons allemaal ondraaglijk, wat er nu gebeurt. Ik ben een hardwerkende vrouw en kan toch niet uitkomen met mijn geld. Alles wordt duurder. Ik verwacht dat er ook gewerkt wordt aan nepotisme. De president doet het tegendeel wat niet beloofd was. De leiders hadden iets anders beloofd,” geeft Marjolein Cadogan aan.
Julien Bouterse die samen met zijn vrouw het avond protest ondersteunde woont al acht jaar in Suriname. Zij hebben ervoor gekozen om terug te keren, na 40 jaar in Nederland gewoond te hebben. “In Nederland leefde ik in armoede en ik kom hiernaartoe dan maak ik dit mee. Er zijn wetten die niet worden nageleefd, eenieder doet wat zij wil, ook de regering. Mensen moeten meer gaan planten, ik ben zonder geld uit Nederland gekomen om iets te op te bouwen hier en de producten zoals blauwe mest zijn heel prijzig nu. Ik heb elke maand SRD 20.000 nodig om mijn percelen te onderhouden,” geeft Bouterse aan die landbouwer is.
