Nicolás Maduro, president van Venezuela, het land met een inflatie van 1.000.000%. Maduro begon als buschauffeur, maar klom op. Eerst tot vice-president onder Hugo Chávez en toen die na veertien jaar omstreden presidentschap overleed, nam Maduro zijn taken tijdelijk waar. Vervolgens werd hij in april 2013 tot president verkozen. De Telegraaf noemde het destijds een Venezolaanse versie van de Amerikaanse droom.
| ADVERTENTIE |
  |
Meteen omstreden
Zijn verkiezing was meteen al omstreden. Maduro won de verkiezingen nipt en zijn uitdager vermoedde ongeregeldheden. De stemmen werden herteld, maar al voor die hertelling was afgerond, werd Maduro officieel tot president benoemd. Om later dat jaar ook de lokale verkiezingen te kunnen winnen, verlaagde hij de prijzen in de winkels. Lange rijen ontstonden. Winkeliers waren overigens niet heel gelukkig met de gedwongen uitverkoop.
Al vrij snel naar zijn aantreden ging het economisch slechter, blijkt uit de cijfers. Maduro kwam ondertussen steeds steviger in het zadel te zitten. Zo schrapte hij het parlement en gaf hun taken door aan het gerechtshof met aan hem loyale rechters.
Cryptomunt
Om de economie weer uit het dal te trekken en sancties te ontwijken bedacht Maduro zijn eigen cryptomunt, de petro. Naar eigen zeggen haalde het land daarmee $735 mln op.
In mei dit jaar werd hij opnieuw verkozen. Met een overgrote meerderheid. De oppositie erkende de verkiezingsuitslag overigens niet en zegt dat sprake was van grote onregelmatigheden. Een groot deel van de oppositie deed niet eens mee met de verkiezingen.
Het land dat ooit één van de rijkste Zuid-Amerikaanse landen was, wordt nu door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) officieel in het rijtje Zimbabwe en Weimarrepubliek (het Duitsland van na de Eerste Wereldoorlog) geplaatst. De inflatie bedraagt – zo becijfert het IMF – 1 miljoen procent.
FD
