Dit moet het volk van Suriname eisen van de huidige regering. En Potros Santokhi moet als eindverantwoordelijke excuses aanbieden aan het volk van Suriname voor het mislukken van het IMF-programma tot nu toe. Excuses aanbieden aan het volk dat je regeerverantwoordelijkheid heeft gegeven, maakt je niet kleiner maar geeft juist een sterk signaal af aan de rest van de betrokken adviseurs en zo nog meer dat verantwoording afleggen hoort bij fatsoenlijk leiderschap. Volk van Suriname, minimaal 60 procent armer in een maand tijd, is geen kattenpis!
Zonder referendum geen IMF reset en ook geen IMF-heronderhandeling en dus ook geen voortzetting van welke vorm van aangepast IMF-gedonder. Het volk bepaalt nu want de regering en haar adviseurs hebben er een potje van gemaakt.
Het volk moet ook eisen dat er inzicht wordt geboden in hetgeen is misgegaan in de vorige onderhandelingen met het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Als je dit niet weet en ook niet toegeeft dat er van Surinaamse zijde fouten zijn gemaakt dan kun je onmogelijk de nieuwe onderhandelingen ingaan. De zaak IMF is te belangrijk om er als een wilde stier op af te stappen.
Wat niet afgesproken was tijdens de verkiezing kan niet plotseling zulke ingrijpende, armoede veroorzakende, export eroderende, import stimulerende, inflatie opdrijvende, stagflatie veroorzakende, impact hebben, zonder het volk toestemming te vragen.
Potros Santokhi heeft zelf meerdere malen publiekelijk gezegd dat hij geen voorstander is van het IMF. Ik ga ervan uit dat hij dat niet als grap of dwalend bedoelt. Ook vicepresident Ronnie Brunswijk heeft meerdere malen aangegeven dat het IMF weg moet als ze het niet op de Surinaamse manier willen doen. Als Potros Santokhi en vp Brunswijk door het volk gekozen deze mening zijn toegedaan en het volk meerdere malen hebben verteld dat ze het IMF niet willen, wie heeft het IMF-avontuur dan opgedrongen aan het Surinaams volk. Wie o wie zijn de knopendraaiers die Potros en de vp, de personen die het land moeten leiden, kozen door het volk, namens het volk, hebben misleid?
Ook de volksvertegenwoordigers wisten het niet en kunnen dus niet zeggen: “wij vertegenwoordigen het volk, dus wij bepalen”. Dat zou vals, fout en vooral arrogant en ondemocratisch zijn.
Het volk, de vakbonden, alle burgers, vaders en moeders moeten een IMF-referendum eisen
Waarom een landelijk referendum? Door het volk nu via een referendum te laten bepalen of zij wel of niet wil meedoet aan een IMF-programma, zou deze regering respect tonen voor de wil van het volk. Het begint met het openbaren van hetgeen is geëvalueerd, waar zijn er fouten gemaakt, waar is men niet doortastend genoeg geweest, waar heeft men zitten snurken. Het volk heeft hier recht op, inzicht in hoe de puinhoop is ontstaan. Onthoudt, u bent 60 procent armer geworden!
Als men de mond vol heeft over de nieuwe Surinaamse democratie dan moet men nu aantonen dat men het werkelijk meent. Het volk kan dan via een eenvoudige, tussenverkiezing, bepalen of zij achter de niet afgesproken keuze van de regering staat om het IMF het land binnen te halen.
Als we analyseren wat het IMF de afgelopen periode Suriname heeft gebracht dan kan eenvoudig geobserveerd worden dat het IMF-programma niet heeft gewerkt. Het IMF-programma werkt niet, en wel om de belangrijkste reden: de regering houdt zich niet en kan zich niet houden aan de afspraken die de onderhandelaars namens de regering met het IMF hebben besloten. Door het IMF-programma, moest de overheid meer gaan uitgeven, AKB, AOV, salarissen moesten omhoog, want het volk pinaarde.
Zie hier de tegenstellingen: het IMF wil geen retentieregeling, de regering wil wel een retentieregeling. Het IMF wil geen subsidie op electra en olie, de regering houdt het wel in stand. Het IMF wil afslanking van het ambtenarenapparaat, de regering wil uitbreiding, ongeveer 3000 meer ambtenaren erbij, de regering wil fresh capital, het IMF wil geen fresh capital, en dus zit Suriname op slot voor investeerders. Zo een paar voorbeelden. De regering en het IMF zitten helemaal niet op één lijn.
Met andere woorden ook het huidig team van onderhandelaars, is nu duidelijk geworden, lijkt niet bekwaam om de heronderhandelingen te voeren zodat het voor Suriname en het volk werkt. Niets van wat ze hadden afgesproken met het IMF heeft gewerkt. De scenario analyses en gevolg denken van betrokkenen schieten op alle vlakken aantoonbaar tekort. Een reset met het IMF waarbij dezelfde mensen weer op dezelfde manier denkend tot een ander wel werkbaar resultaat gaan komen, is significant kleiner.
Conclusie
Voordat er maar één heronderhandeling met het IMF plaatsvindt, moet deze regering via een landelijk referendum het volk vragen of het volk van Suriname wel of geen IMF wil hebben. Dit is de juiste volgorde en aanpak omdat het volk, en ook de regering, goed hebben kunnen ervaren wat de voor- en nadelen zijn van het aangaan van een commitment met het IMF.
Er is een significant risico dat ook in de nieuwe onderhandelingsronde, met dezelfde, zogenaamde experts, zonder toestemming van het volk, leidt tot grotere ellende voor de regering en het volk.
Immers, de vorige besluiten van deze onderhandelaars hebben geleid tot de volgende bar slechte resultaten; Open Market Operations niet hebben gewerkt (ongeveer 2 miljard verspild), banken zijn rijker geworden met hoge OMO-rentevergoedingen, de regering is de maatschappelijke geldhoeveelheid blijven verruimen, het ambtenarenapparaat is met ongeveer 3000 man gegroeid, er zijn nul investeerders naar Suriname gekomen, de export wordt doodgeslagen met het tijdelijke gedrocht van een retentieregeling, de dure import wordt gestimuleerd, Stagflatie is een feit, de koers van 21 naar 29 gestegen en kan door stagflatie doorstijgen. Het volk is qua koopkracht in 1 maand tijd minimaal 60 procent achteruitgegaan.
Wat heeft men bereikt? Helemaal NIETS, alleen maar stagnatie en inflatie, achteruitgang!
Nu, aub toestemming vragen aan het volk, via een landelijk referendum, anders niet doen. Suriname heeft het IMF niet nodig als men beter en meer tijd besteed met de schuldeisers om hen te overtuigen dat de schulden terugbetaald zullen worden.
Minder reizen en meer tijd besteden aan interne zaken, 100 procent focussen op exportvergroting, werkgelegenheidscreatie, corruptie en vooral de gezondheidsmaffia bestrijden, oliesmokkel aanpakken, meer voorlichting aan het volk, en een op maat gemaakt sociaal vangnet ontwerpen voor de echte armen. Voor dit alles heeft men het IMF niet nodig.
Nogmaals, Potros Santokhi wilde het IMF niet, vp Brunswijk wilde en wil IMF niet, het volk wil het IMF ook niet, wie wil het IMF dan wel?
Dr. Ashwin Ramcharan RO
