Blinden, slechtzienden, slechthorenden, personen met een lichamelijke beperking, kortom mensen met een beperking gaan de straat op en wel in hun rolstoelen en met hun blindenstokken om te eisen dat hun financiële uitkering wordt aangepast. SRD 1750 is niets, daarmee kan de doelgroep niet uitkomen. “Iemand zonder een beperking kan niet eens daarvan leven, laat staan wij met een beperking”, zegt Aniel Koendjbiharie, voorzitter van Stichting Wan Okasi, aan Suriname Herald.
De organisatie heeft continue geprobeerd om te blijven praten met de regering, maar helaas is ze nu genoodzaakt de strijd op straat te voeren. Ze hebben brieven geschreven waarin ze eisen dat hun uitkering opgetrokken wordt naar SRD 4500. Dit bedrag is rond de armoedegrens dat we vragen, zegt Koendjbiharie.
Vanuit de regering is aangegeven dat ze dat bedrag niet kan toekennen aan de doelgroep, omdat ze ook rekening moet houden met de overige groepen. “Moet dat mijn hoofdpijn zijn?”, vraagt Koendjbiharie zich af. De regering is daar om beleid te maken. “Mijn probleem is dat ik niet kan uitkomen met SRD 1750”, voert hij aan.
In de brief is aan de regering gevraagd om er werk van te maken dat schoolvervoer voor kinderen met een beperking kosteloos geschiedt. Kinderen zonder een beperking betalen SRD 2,50 aan schoolvervoer. Ouders van kinderen met een beperking moeten SRD 400 en meer neertellen voor speciaal schoolvervoer.
Koendjbiharie ervaart dit als discriminatie naar de doelgroep toe. Hen wordt voorgehouden dat het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur niet over speciaal vervoer beschikt. Koendjbiharie voert aan dat het ministerie bij schoolvervoer werkt met particuliere ondernemers. Dat kan ook bij speciaal vervoer. “Het bedrag is te hoog voor veel moeders en veel van ze zijn alleenstaanden”, zegt hij.
Situatie is nijpend
De situatie onder de doelgroep is van dien aard dat zij die nog een baan hadden, niet eens naar het werk kunnen. De mensen gaan slapen met alleen een kan water op hun maag. Dat is de realiteit, merkt Koendjbiharie op.
Hij benadrukt dat de doelgroep niet iedere keer bij de regering wil aankloppen voor geld. De regering moet werken aan beleid om de doelgroep in de gelegenheid te stellen zelfvoorzienend te zijn. Als het bestand bekend is kan het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting ernaartoe werken om het bestand te minimaliseren door zelf met de doelgroep na te gaan hoe ze ergens ingezet kunnen worden of een eigen onderneming kunnen starten. Helaas gebeurt dat niet.
Koendjbiharie geeft verder aan dat de doelgroep morgen op straat gaat en een petitie zal indienen bij het parlement en het Kabinet van de President. Alle personen die de doelgroep willen ondersteunen worden opgeroepen om mee te doen aan het protest.