Zaterdag 1 juli 2023 zal te boek staan als een historische dag in de toch al rijke geschiedenis van het Koninkrijk der Nederlanden. Op deze datum is het Nederlandse koningshuis c.q. de Nederlandse regering met zichzelf in het reine gekomen en zijn de lang verwachte excuses aangeboden en is er vergiffenis gevraagd voor het slavernijverleden. “Ting kon drai” oftewel “de tijden zijn veranderd”. Dit waren de exacte woorden van koning Willem-Alexander bij het aanbieden van de excuses.
ADVERTENTIE |
Het is nu dan ook de taak van de Nederlandse overheid om deze ommekeer ook binnen de autochtone Nederlandse gemeenschap, waar er nog veel aversie en onbegrip bestaat, om het excuus en het slavernijverleden gestalte te geven. Dit onbegrip onder de autochtone gemeenschap is natuurlijk niet verwonderlijk, omdat elke Nederlandse regering sinds de afschaffing van de slavernij in 1863, het slavernijverleden angstvallig heeft vermeden en heeft weggestopt alsof er nooit slavernij heeft plaatsgevonden. Dit heeft geresulteerd in het feit dat veel witte Nederlanders niet doorhebben dat (positieve) doorwerking van de slavernij ook voor hun geldt.
Door het gebrek aan onderwijs en kennisdeling over de echte geschiedenis van Nederland kan de gemiddelde Nederlander het simpelweg niet opbrengen om te begrijpen dat de negatieve doorwerking van de slavernij nog steeds nadelige gevolgen heeft voor de nazaten van de tot slaaf gemaakten. Denk hierbij aan:
– Hedendaags institutioneel racisme dat moeilijk te bewijzen is en de nazaten in een achterstandspositie dwingt.
– De “black taks” waarbij iemand met een kleurtje twee keer harder zijn best moet doen om hetzelfde te bereiken als een autochtone Nederlander.
– De hardnekkige vooroordelen en waarbij alles met een negatieve lading met zwart wordt geassocieerd.
– De kwetsende invloed en polarisatie die de Zwarte Piet viering veroorzaakt binnen de Nederlandse gemeenschap.
– De etnische profilering van de Nederlandse politie, de Nederlandse gemeenten en tot zelfs de Belastingdienst (toeslagenaffaire).
Door het gebrek aan adequate informatie sinds de afschaffing van de slavernij weet de autochtone Nederlander ook niet dat de eeuwenlange opbrengsten van de slavernij, ook zijn geherinvesteerd in aandelen, vastgoed, infrastructuur en allerlei andere sectoren in Nederland. Al deze herinvesteringen hebben ervoor gezorgd dat Nederland zich zo uitmuntend heeft kunnen door ontwikkelen tot wat het vandaag is.
Een niet te verwaarloze deel van die herinvesteringen is afkomstig van de offers die met het bloed, zweet en tranen van de tot slaaf gemaakten is opgebracht. Die hebben al die eeuwen nooit salaris, overwerktoelagen, vakantiegelden, pensioen- of ziekengeld uitgekeerd gekregen. Deze tegoeden zijn aantoonbaar succesvol geherinvesteerd in de Nederlandse samenleving.
Zelf het Koningshuis, De Nederlandse Bank en andere grootbanken hebben hun opbrengsten uit de slavernij geherinvesteerd in de Nederlandse maatschappij. Deze tegoeden vormen nu heden ten dage nog steeds de basis van wat het rijke Nederland vandaag is en waar alle Nederlanders gebruik van maken in de vorm van de sociale zekerheden die hieruit voortvloeien. Dus om nu te stellen dat de slavernij veel te lang geleden heeft plaatsgevonden en dat de huidige generaties helemaal geen schuld of profijt hebben aan de slavernij klopt simpelweg niet. Tot op de dag van vandaag worden er namelijk nog vruchten geplukt van het geld dat is verdiend door de slavernij en slavenhandel.
Rol diaspora
Tegenwoordig laten Surinamers in Suriname zich vaak verbitterd uit over Surinamers in de diaspora, vaak om de misère waarin het land zich nu in bevindt. Het wordt de diaspora kwalijk genomen zij het land “in de steek” heeft gelaten. Beseft men echter wel dat de Surinamers die om wat voor reden dan ook zijn vertrokken uit Suriname, het land nog steeds een warm hart toedragen? Men moet niet vergeten hoe hard er aan de weg is getimmerd door diverse Surinamers in Nederland om tot dit resultaat te komen.
Premier Rutte gaf zelf aan dat er na de excuses geen punt achter dit proces wordt gezet, maar een komma. Het is nu aan ons Surinamers in de diaspora om wat er na de ‘komma’ moet volgen invulling aan te geven. Wij zullen het steentje in de schoen zijn van elke Nederlandse regering, nu en in de toekomst, om het onrecht dat Suriname in het verleden is aangedaan te herstellen.
Herstelbetalingen
Dat er herstelbetalingen moeten komen na dit excuus is evident en onvermijdelijk. En dan moet er ook per direct duidelijk gesteld worden dat er geen persoonlijke uitkeringen mogen plaatsvinden aan individuen of aan welke regering dan ook. Nederland zal een ontwikkelingsfonds moeten oprichten waarbij naast smartengeld ook de niet uitgekeerde salarissen en pensioenen van de slaven, de basis zal vormen voor dat slavernijverleden fonds. Dit geld moet gebruikt worden om rechtstreeks via de ambassades de opbouw, ontwikkeling en heling van Suriname en de Nederlandse-Antillen te initiëren.
Verder moet er worden geïnvesteerd in het onderwijs in Suriname, de Nederlandse-Antillen en in Nederland om het slavernijverleden nou eindelijk de plek te geven die het verdient. Ook moeten er leerstoelen op universiteiten worden ingericht zodat op wetenschappelijk niveau wordt uitgezocht en gedocumenteerd wat de slavernij voor ons allemaal heeft betekend, zodat het helingsproces versneld kan worden ingezet. Excuses maken en vergiffenis vragen is zeker een mooi gebaar en een stap in de goede richting, maar zoals altijd zal de aangerichte schade ooit vergoed moeten worden.
Peter M. Wolff / Jim Yard