Vakbondsleider Dayanand Dwarka vindt dat de regering in staat moet zijn om garant te staan voor basale zaken. Hij noemt onder andere veiligheid en gezondheidszorg, die niet veel geld kosten maar wel een stukje rust onder de bevolking garanderen. Daarbij hoort ook het onderwijs. Wat er momenteel in het land gebeurt, is niet om vrolijk van te worden.
Dwarka uitte deze mening in het programma De Tafel van Suriname Herald en Rasonic. Mensen worden overdag beroofd of worden ziek, maar kunnen niet rekenen op adequate medische zorg. Naar zijn zeggen is dit zorgwekkend. Hij vindt het onbegrijpelijk waar de prioriteiten van de regering liggen.
Integendeel, er wordt gesproken over de bouw van een brug over de Corantijnrivier of de constructie van een nieuw gebouw voor De Nationale Assemblee. Het is echter zeer pijnlijk om het oude politiebureau te zien slopen, aangezien Dwarka van mening is dat hier sprake is van kapitaalvernietiging.
In dit programma was ook de econoom Winston Ramautarsing te gast. Hij merkte op dat hoewel de verkiezingen pas in 2025 plaatsvinden, mensen nu al een signaal afgeven dat ze het niet meer zien zitten door uit Suriname te vertrekken.
Volgens hem bekleden velen vitale functies binnen de economie, wat resulteert in een grotere aderlating voor het land. Het feit dat naar zijn mening de corruptie nog nooit dergelijke vormen in ons land heeft aangenomen, maakt dat velen geen perspectief meer zien.
Kaderleden en andere groepen trekken weg, terwijl het land juist behoefte heeft aan hun krachten. De econoom geeft als voorbeeld aan dat als morgen de eerste olie uit de zeebodem wordt gepompt, Suriname het tekort aan vaklui en kader zal ondervinden.
Volgens Dwarka is de grootste groep die vertrekt, de groep jongeren. Dit is het meest arbeidsproductieve deel van ons land dat essentieel is voor de opbouw van het land. De vakbondsman liet weten dat de samenleving lessen moet leren uit wat goed en verkeerd is gegaan en zich niet te veel moet laten verleiden door mooie woorden van politici.
Dwarka zegt dat hij als vakbondsleider niet zal meewerken aan het naar huis sturen van een regering; dat is een aangelegenheid van het kiezersvolk. De vakbondsleider zegt bij elke regering strijd te hebben geleverd om de belangen van de arbeidersklasse te waarborgen en op te komen voor zaken die verkeerd zijn. Hij zei dit omdat wanneer de samenleving een verkeerde keuze heeft gemaakt, er wordt gekeken naar de vakbeweging met de bedoeling de regering te helpen naar huis te sturen.
