23 mei, klokslag middernacht: het land valt officieel in campagnestilte. Althans⊠in theorie. Geen speeches, geen liedjes, geen âtoevalligeâ interviews, geen politieke praatjes meer. De wet zegt: iedereen zwijgt. Maar blijkbaar heeft iemand daarboven besloten dat die regel voor stervelingen geldt, en niet voor de president.
Want jawel, er wordt al gefluisterd: hij gaat tĂłch praten. Maar niet als VHP-voorzitter, hoor! Nee nee, als president van de republiek.
Kijk, dat is een geniale vondst. Je trekt je oranje hemd even uit, doet een wit overhemd aan, en hupsakee: je bent zogenaamd neutraal.
Iedereen snapt dat het onzin is, maar ach, zolang je het zelf gelooft?
En wie zit er natuurlijk achter deze briljante omzeiling van de Kieswet? Onze creatieve regisseur/presentator, de Almachtige Faried Pierkhan â de man die precies weet hoe hij met een recht gezicht kromme dingen recht kan praten. Hij laat âde presidentâ praten. Niet âde politicus.â
Wat een toeval, precies vlak voor de verkiezingen. Toeval bestaat Ă©cht niet meer.
De campagnestilte is er om de kiezer ademruimte te geven. Maar nee hoor, sommigen vinden hun stem zĂł belangrijk dat zelfs de stilte voor hen een podium moet zijn.
Laten we het helder zeggen: als de president na 23 mei spreekt en het ruikt ook maar een beetje naar propaganda, dan overtreedt hij de wet. Klaar. Petje op, petje af â het blijft dezelfde man met dezelfde agenda.
Campagnestilte is géén rekbaar elastiek. En al helemaal geen speeltje van politici die denken boven de wet te staan.
Richard Rostamkhan
Een kritische burger
