Zijn verkiezing tot president van Frankrijk was een knappe prestatie, maar nu moet Emmanuel Macron nogmaals zo’n krachttoer leveren.
In juni, ruim een maand na de presidentsverkiezingen, wordt in Frankrijk een nieuw parlement gekozen. En als nieuwgekozen president kan je geen beloftes waarmaken zonder een meerderheid in het parlement. 577 kiesdistricten zijn er in Frankrijk en Macron wil met zijn partijmet de nieuwe naam La Republique En Marche, overal meedoen. Een oproep was niet nodig om toekomstige parlementsleden te werven. Spontaan stroomden de brieven binnen, zo’n 15.000 in totaal, ongeveer 26 gegadigden per parlementszetel.
‘LPF-achtige toestanden’
Een tienkoppige selectiecommissie van En Marche!, zoals de partij van Macron tot voor kort heette, is er maandenlang zoet mee geweest. En Marche! bestaat nog maar een jaar, maar de partij wilde vanmiddag alle kandidaten in een keer te presenteren. De teller bleef steken op 450.
Want, zoals we in Nederland zeggen, er liggen al gauw ‘LPF-achtige toestanden’ op de loer. Als potentiële kandidaten niet goed worden doorgelicht, kan een brievenbusplasser er zo tussendoor glippen, zoals de PVV gebeurde in Nederland.
Specifieke eisen
Macron wil op ieder terrein met het verleden breken en heeft daarom heel specifieke eisen gesteld aan de kandidaten op de lijst. De helft moet man zijn, de andere helft vrouw. De helft moet politieke ervaring hebben, de andere helft moet bestaan uit onbevangen burgers.
“Ik ben niet links en niet rechts,” was een van de campagnespreuken van de gekozen president. Macron vindt daarom dat het hele politieke spectrum namens zijn partij in het parlement vertegenwoordigd moet zijn.
Zo alles bij elkaar maakt hij het zichzelf niet makkelijk.
Afwijzen oude systeem
De oude rotten in het vak worden geweerd. Manuel Valls, jarenlang premier onder president Hollande, wilde dolgraag voor En Marche! kandidaat zijn. Maar hij werd afgewezen, omdat hij volgens de selectiecommissie te veel het gezicht was van het oude systeem.
Macrons ambitie is een absolute meerderheid in het parlement. Als dat niet lukt zal hij voor ieder wetsvoorstel een gelegenheidscoalitie moeten smeden. Een situatie die de ambitieuze president graag wil vermijden.
De parlementsverkiezingen worden, net als de presidentsverkiezingen, in twee rondes gehouden. Op 11 en op 17 juni is het zover. Op 18 juni kan Macron zijn zegeningen tellen.
NOS
