Als wij niet luisteren naar de fluisterende stem binnen ons, gaan onze diepste verlangens nooit in vervulling. Twijfel aan onszelf en spottende uitlatingen nemen de plaats in van vertrouwen en hoop. Technische hoogstandjes hebben ons leven totaal veranderd. Van het meest moderne technisch apparaat in elke keuken tot een mobiel in ieders zak. Is er nog tijd voor onszelf en voor elkaar? Wanneer vinden we tijd voor ons gezin, voor ontspanning of om iets voor onszelf te doen? Wie kijkt er nog naar de televisie? Met de afstandsbediening zappen we langs alle televisiekanalen. Stilt dit verbluffende aanbod van alles om ons heen onze honger naar een beter, gelukkiger, rijker en zinvoller leven?
Terwijl de technologie met haar technologische hoogstaande producten en ontwikkelingen steeds verder voortschrijdt, nemen de chronische maatschappelijke en economische problemen toe en proberen haar zelfs in te halen. De samenleving lijdt onder de hoge criminaliteit, de drugsverslaving en een vervreemding die in een beschaafde maatschappij geen weerga kent. Gezinnen, vaders, moeders en kinderen hebben grotere problemen dan ooit te voren. Onze voorliefde voor rationaliteit en de drang naar vooruitgang heeft ons tot persoonlijke wanhoop en maatschappelijke chaos gedreven. Is er een weg terug? Vertoont dit een samenhang met onze zelfmoordcijfers en of pogingen daartoe?
We zijn er nog niet in geslaagd de groeiende problemen op te lossen. Niet in gezinsverband, niet op de werkvloer. Scholen worden bekritiseerd, omdat ze het denkvermogen van kinderen eerder afstompen dan stimuleren. Oververmoeide, uitgeputte managers krabben zich achter de oren en gaan vaak liever de problemen uit de weg. De verkiezingen staan straks voor de deur. Vele mensen koesteren de hoop dat nieuwe dan wel andere leiders ons een rooskleuriger toekomst zullen bieden. Wat voor soort leiders hebben we nodig? Hierover zullen de meningen sterk uiteen lopen.
Laten wij ons niet voor de gek houden door te denken dat geweldige politieke podium taal, puur gebluf of geavanceerde politieke analysemethodes antwoord kunnen geven op onze diepste emoties. We zijn het contact met onszelf kwijt. Dat moet herwonnen worden. We moeten nieuwe animo en veerkracht in ons leven blazen, het gezin opnieuw stimuleren als toevluchtsoord waar mensen kunnen groeien, zich ontwikkelen en liefde kunnen vinden, de werkplek kunnen voorzien van nieuwe kracht en enthousiasme, teruggaan naar datgene dat ons leven passie geeft en betekenisvol is voor ons. Zingeving vond men in het gezin, het werk, de gemeenschap en een gemeenschappelijk aanpak. Met vereende krachten werd er aangepakt. Dat bracht mensen samen, dat schiep een duurzame band en toonde aan wat er collectief bereikt kon worden.
Velen van ons gaan naar gebedshuizen met dezelfde houding als wij een show bezoeken, een lezing, of een toneelstuk. We gaan erheen als amusementsbezoekers, of toehoorders, maar niet als hartstochtelijke gelovigen met een gemeenschappelijke godsdienst. Onze nieuwe godsdienst schijnt gehuisvest te zijn in de nieuwe handels- en autozaken.
Victor Jones
