Ik zat gisteren op het achtererf van mijn jeugdvriend Iwantje onder een nogal slecht groeiende guaveboom met weinig schaduw te praten over ‘t een en ‘t ander. Al gauw liep de discussie vast. Van de oude kinderspelen als het knikkerspel, elle, djompo foetoe, djoel naar de ontelbare virtuele games op mobile smartphones. Is dat ontwikkeling?
Wat mij op dat moment te binnen schoot is het feit dat Iwantje intussen dichtbij de 60 is, voor 60% grijze draden heeft en nog steeds Iwantje genoemd wordt. Wanneer wordt Iwantje nu wel Iwan genoemd? Bestaat er geen naamsontwikkeling of is dat slechts een verzinsel van mij? Iwantje heeft zich in de afgelopen decennia ontwikkeld van een gemene knikkerspeler en onverdraagzame verliezer tot topmanager van een toonaangevend bedrijf. Groei en ontwikkeling waar ik bijzonder trots op ben. We moesten al lachend het glas daarop heffen. Cheerssss!!!!!.
Dit voerde ons vervolgens naar de groei en ontwikkeling in de samenleving en werd ik herinnerd aan het verschil tussen schoolgaanden enerzijds en politici anderzijds. Aandachtig luisterend hield Iwantje mij het volgende voor. Elk schoolgaand kind, ongeacht leeftijd of niveau heeft de innerlijke drang en wens om over te gaan, ook al heeft hij/zij niet hard genoeg haar best gedaan. Vanuit deze plek alsnog de felicitaties aan hen die geslaagd zijn of bevorderd zijn naar de volgende of iets hogere klas. Ouders en verzorgers, u ook niet te vergeten. Aan hen die het niet gehaald hebben, kop op, leer uit je fouten, harder je best doen, strakker aanpakken en ga er voor. Ga geen enkele uitdaging uit de weg.
Aandachtig luisterend werd mij verder voorgehouden dat er een groter leger van politici zich aandient en ongeacht hun prestatie in het nu en het verleden, het zij wan- ,non-, of zero prestatie, ze willen allemaal blijven zitten. Ohhhh my God, wat doen wij nu in een land vol zittenblijvers? Wat een verschil met de schoolgaanden. Wat een vergelijking toch. Is dit ontwikkeling nieuwe stijl? Wat een “gedoe” wat te doen met een land vol zittenblijvers werd er opgemerkt. Wat doen wij straks met de vuilsmijterij op de vele politieke podia. Bent u niet benieuwd te weten hoe dat zich zal ontwikkelen?
Wat te doen rees bij mij de vraag? Dit is toch het politieke systeem!. Je moet toch blijven zitten om te kunnen regeren. Als politicus moet je toch blijven zitten en trachten het steeds beter te doen. De schoolgaanden echter, die blijven zitten indien zij het niet goed genoeg gedaan hebben. Hoe willen wij ontwikkeling teweegbrengen als wij niet blijven zitten om te regeren. Is dat nou re-geren of rege-ren, werd er terecht opgemerkt.
Geen ontwikkeling zal mogelijk zijn als je niet bereid bent te werken aan je eigen persoonsontwikkeling en persoonlijkheidsontwikkeling zoals Iwantje dat gedaan heeft. Gaat u aub het rijtje niet af met uw toetsing anders kunt u er versteld van staan wat de uitkomst zal zijn. O ja, Iwantje sloot zijn commentaar af door aan te geven dat zijn vergelijking niet alleen geldt voor politici. U mag dat rijtje zelf aanvullen. Wie volgt? Zijn dat de vakbondsleiders of de sportleiders? De volgende discussie laaide hoog op. De regen trad immers op als spelbreker. Al snel lopend concludeerden wij dat het geen zin heeft de vingers naar de leiders te wijzen. Wat wij met ons allen dienen te doen is bij onszelf te beginnen met onze eigen ontwikkeling en waar nodig anderen uit hun lijden te helpen.
Victor Jones
