Vandaag was het ook weer zo een prachtige dag. Echt zo een dag om te genieten van je tuin en huis en al het andere wat de natuur je biedt. Ik woon nu al zeven jaar in Wanica waarvan de drie laatste onafgebroken. Vele bezoekers, zowel uit binnen als buitenland, steken hun bewondering voor dit heerlijke knusse stekkie van mij en mijn man niet onder stoelen of banken. En eerlijk gezegd heb ook ik heel weinig te klagen. Het is een genot om te luisteren naar de vele vogels waaronder grietjebies, parkieten en zelfs enkele bijzondere zangvogels, of om op een ochtend als vandaag de rondvliegende akka te bewonderen of de kepanki die op het water trippelt. De relatieve rust, weg van het steeds drukker wordende verkeer op de Commissaris Weytinghweg is ook niet te verruilen.
Leidingse waterwegen
Wanica, in het bijzonder de Leidingen, worden doorsneden door vele wateren die uitmonden in het Saramaccakanaal. Opmerkelijk is dat zo weinig mensen daar iets recreatiefs meedoen. Velen van ons kennen wel de beelden uit Nederland, en andere plaatsen in de wereld, zoals Miami, waar mensen aan het water wonend altijd wel een bootje hebben, al is het maar een kleine. Hier in Wanica zien wij dat echter heel zelden. Ook het onderhoud van de oevers laat vaak heel veel te wensen over en ze zijn vaak dichtbegroeid met allerlei soorten onkruid. Er is heel veel ruimte voor verbetering in deze en voor verhoging van het woongenot in het district. Dit is echter niet het meest in het oog springende probleem. Het grootste probleem is de vervuiling!
Ruim je rommel op!
De waterweg die achter mijn huis stroomt is over het algemeen helder en schoon op de zo af en toe zijn kop verheffende waterlelie na. Het is echt genieten als je op balkon zit. Dit genot wordt echter genadeloos getorpedeerd door de voorbijdrijvende vuilniszakken en afval van asociale burgers. De vuilnisdienst komt in grote delen van Wanica gemiddeld twee keer per week het vuil ophalen. Echter presteren sommige onder ons het toch om nog diezelfde dag een grote zwarte, grijze of blauwe vuilniszak het water in te kieperen.
Anderen nemen niet eens de moeite om het in een zak te doen maar ‘droppen’ flessen, zakken en allerhande soort plastic en foam items rechtstreeks in het water. En om dan nog niet te spreken van de soms zeer grote olieachtige vlek die op het water drijft omdat één van ons waarschijnlijk heeft verkozen zijn brandstoftank in het water te spoelen of te ledigen.
Het kan toch anders!
Ik zou voort kunnen gaan met klagen, maar dat is niet mijn bedoeling. Ik houd persoonlijk niet van klagen, maar geloof erin dat na de constatering van het probleem, de volgende actie moet zijn het bedenken van oplossingen; want het kan toch anders! Ik ben ervan overtuigd dat iedereen gebaat is bij een gezonde en schone leefomgeving. En dat iedereen bewogen kan worden om daar een steentje aan bij te dragen. De vraag is natuurlijk hoe?
Er is natuurlijk een beleidsaspect aan dat vanuit de overheid middels regelgeving en toezien op de naleving daarvan dient te geschieden. Dit kan middels verboden waarbij op een overtreding een boete staat en/of taakstraf . Maar ook middels voorlichting en bewustwordingscampagnes en activiteiten met beloning voor het gewenste gedrag.
Stelt u maar voor de schoonste en best verzorgde straat krijgt een prijs. Natuurlijk moeten ook de randvoorwaarden worden gecreëerd evenals de infrastructuur. Hoeveel afvaltonnen zijn er langs de openbare weg voor mensen om hun broodzakje of portiebak in te doen? Natuurlijk is de afwezigheid daarvan geen excuus voor het individu om het dan maar gewoon op straat of in het water te kwakken.
En dat brengt mij op het volgende aspect van belang: het individu, u en ik, wij. Met of zonder een overheid die zich goed of slecht van haar taken kwijt, kunnen wij zelf al een heleboel doen. Als de vuilniswagen lange tijd niet langskomt, kunnen wij ons vuil in een kuil storten en die weer afsluiten. Als er geen afvalbakken langs de weg zijn, is het toch eenvoudig altijd een plastic zak in de auto of tas te hebben en daarin je vuil te deponeren totdat je een afvalbak tegenkomt of thuis bent aangekomen.
Laten we eindelijk beseffen dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor de omgeving waarin we leven en werken! Een schone omgeving is niet alleen aangenaam, maar zegt heel veel over het karakter van de mensen die daar wonen!
Angelic Alihusain-del Castilho
