Al voordat ik met het verhaal begin, ben ik zelf de twee (tegen)stellingen aan het beredeneren. Menigeen heeft die vergissing ook weleens gemaakt. We gooien de twee zaken door elkaar. Soms tot grote hilariteit, maar het kan ook anders. Want het verschil zit er duidelijk in. In principe denken we dat tenminste.
Een principe is volgens ingewijden, de manier waarop iets werkt of in elkaar zit. Een zelfgemaakte regel, waaraan je je wilt houden. Kan ook wel een beginsel, grondoorzaak of stelling zijn. In de filosofie wordt een principe ook wel een axioma genoemd. Dat is een niet bewezen stelling, die toch als grondslag aanvaard wordt. Principes verschillen ook van persoon tot persoon. Het zijn je eigen spelregels, die je opstelt en waaraan je jezelf ook houdt.
Lijnrecht daar tegenover staan de feiten! Feiten zijn zaken, waarvan zeker- en aantoonbaar is, dat ze gebeurt zijn. Dus ze zijn waar. Men praat daarom ook van een vaststaand- of voldongen feit. In wetenschappelijk naslagwerk staat: ‘Een feit is een gebeurtenis of omstandigheid, waarvan de werkelijkheid vaststaat. Het kan ofwel zintuigelijk worden waargenomen of instrumenteel worden gemeten. Een feit moet met objectieve waarnemingen vastgesteld en getoetst kunnen worden. Echter, de waarneming zelf is subjectief en afhankelijk van een persoonsgebonden weergave.
Lang verhaal kort, we zijn in feite jarig. Jawel, 38 jaar mag de PALU er ondertussen bijschrijven. Op 12 maart 1977 was de partij officieel een feit. In principe zijn we als actiegroep reeds in 1973 gestart met het vrijblijvend adviseren van politici. Kleine veranderingen teweegbrengen en experimenten op kleine schaal, die voordelen moesten bewerkstelligen voor ons volk. Al gauw werd duidelijk dat dat onvoldoende was. Wilde je direct politieke invloed hebben op regeringsniveau, dan moest je een politieke partij zijn.
Vanaf 1977 tot heden hebben we constant aan die weg getimmerd. Onvermoeibaar onze bijdrage geleverd, of het nu buiten parlementair was, of zoals nu echt in de regering. Hoewel we dus onze verjaardag niet ongemerkt voorbij laten gaan, is er in principe geen reden tot feesten. De reden daarvoor is ook niet zo moeilijk. Met alles wat er om ons heen gebeurt in de race naar de verkiezingsdag, zie je steeds weer hoe principeloos mensen kunnen zijn. Met de feitelijke gegevens van alle voorgaande verkiezingen kan er ook gemakkelijk een lijn worden gevolgd in hoe de opportunisten zich in de verkiezingsarena bewegen.
Meer dan veertig jaar SU politiek is goed voor een mooi plaatje, met daarin interessante feiten. Over hoe we onze natuurlijke hulpbronnen veel te lang niet hebben aangewend ten voordele van ons eigen volk. Over hoe we erin blijven falen om een goed sociaal zekerheidsplan effectief neer te zetten. Over hoe we blijven opbotsen tegen koersen die we niet kunnen beteugelen. Over hoe we onze jongeren niet voldoende kunnen motiveren om geloof te blijven hebben in een betere toekomst.
We leven in een schijnwelvaart, waar in principe alles voor iedere burger wel binnen handbereik is, maar in feite alleen haalbaar is voor een handje vol partijloyalisten en gegoeden. Stijgende en verruwende criminaliteit. En daarbij partijen die in hun verkiezingsprogramma opnemen, dat het verkrijgen van een wapenvergunning versoepeld moet worden, geven alleen maar aan dat we als burgers van dit land in principe op onszelf zijn aangewezen. Zelfs onze veiligheid kan niet gegarandeerd worden. We mogen het recht in eigen hand nemen, daartoe worden we in elk geval gestimuleerd. Hier word ik pas angstig van. Die wild west beelden die door mijn hoofd gaan zijn te levendig .
Zoals ik al zei, we zijn in feite jarig, maar in principe zouden we liever zien dat SURINAME jarig was. Dat mijn volk dagelijks weer iets te vieren had. Dat we de randvoorwaarden voor onze jongeren zouden creëren om doelgericht te werken aan hun toekomst. Waar onderwijs gericht is op creativiteit, zodat we produceren niet alleen voor onszelf, maar meer nog gericht op de wereldmarkt. Waarin we inzien dat het ondersteunen van ondernemers geen podiumtaal is, maar een daadwerkelijke instelling brengen van regelgeving, financiën en input om onze producten en diensten concurrerend te maken. Waar we inzien dat iedereen nodig is om van dit land een succes te maken.
Dat we vaak voor te klein worden aangezien, is bekend. In feite kan dat meetbaar gemaakt worden. Ik blijf bij het principe dat het niet uitmaakt of je groot of klein bent, het is niet volume alleen, kwaliteit staat daar bovenop. Do not underestimate the power of my people.
Ernestina Gödeken
PALU