Mahinder Jogi staat op de derde plek op de kandidatenlijst in het district Saramacca, een mooie plek na twintig jaar assembleelidmaatschap en tien jaar districtsraadslid. Jogi werd gekandideerd op de derde en tevens de laatste plaats van de kandidatenlijst. Wij kregen de indruk dat de VHP een goede lijstduwer had gevonden in Mahinder Jogi. Een lijstduwer heeft een nobele functie om de partij groter te maken, ongeacht of hij wel of niet gekozen wordt. Anders gezegd, een lijstduwer hoort extra stemmen te trekken voor de partij, hij gaat niet voor eigen gewin. Vanuit deze optiek, begonnen wij steeds meer waardering te krijgen voor Jogi, in de rol van lijstduwer.
Het leek even dat hij zich aan zijn woord zou houden en daarmee oogstte hij veel waardering bij ons. Van Jogi is bekend dat hij standvastig is en daarmee vertrouwen de VHP’ers in Saramacca dat Jogi een eenmaal gegeven woord stand zal houden. Kent u nog een video-opname die direct na de verkiezingen van 2015 was uitgezonden op Apintie TV? Indien niet, dan vertellen wij u wat Jogi tijdens die uitzending zei. Hij zei letterlijk: “Jogi gaat voor een laatste termijn. Jogi doet bij de volgende verkiezingen een stap terug en zal het overlaten aan de jongeren”. Met een laatste termijn bedoelde hij de huidige termijn van 2015-2020. Hij zou dus niet meer gaan voor nog een termijn (2020-2025).
Fragment Mahinder Jogi in 2015. Apintie TV
Om realistisch te zijn, het is best wel mogelijk dat de VHP niet alle drie zetels behaalt in Saramacca. Wij kregen de indruk dat Jogi als lijstduwer met de derde en laatste plaats op de kandidatenlijst, dus echt zijn laatste termijn wilde inluiden. Het leek alsof Jogi wel echt was en deed wat hij eerder gezegd had. Het blijkt dat die indruk van ons totaal verkeerd was. Ook wij grijpen wel eens mis.
Als columnisten hebben wij contacten binnen de meeste politieke partijen, zo ook binnen de VHP. Onlangs kregen wij uit betrouwbare bronnen te horen dat Jogi hemel en aarde heeft bewogen binnen de VHP, om toch als lijsttrekker (op nummer 1) gepositioneerd te worden op de kandidatenlijst van Saramacca.
Wij hebben ook de argumenten aangehoord, op basis waarvan Jogi meent opnieuw gekandideerd te worden als lijsttrekker.
1. Jogi is een volle zetel waard en Jogi heeft veel aanhang:
Commentaar
In dat geval zou het dus helemaal niet mogen uitmaken op welke plaats hij gekandideerd wordt. Dan zou een derde plek op de DNA-kandidatenlijst, ook helemaal geen probleem moeten zijn.Hij is toch een volle zetel waard? Jogi zou dan ook via een derde plaats gekozen worden, want hij heeft veel aanhang. Wat is het probleem dan?
Gelet op de eerder aangehaalde logica, zou Jogi genoegen moeten nemen met elke plaats op de lijst, ook met een derde plaats; immers hij is zeker van zichzelf dat hij een volle zetel waard is. Dit zou dan ook geheel in de lijn staan van hetgeen hij tijdens de vorige verkiezing publiekelijk heeft gezegd: “Jogi doet bij de volgende verkiezing een stapje terug, zodat de jongeren een kans krijgen”.
2. Jogi is populair en hij is al twee keer uitgeroepen tot parlementariër van het jaar:
Commentaar
Middels zijn spreekvaardigheden is hij populair geworden in Wanica en Paramaribo, niet in het district Saramacca, dus niet in het kiesdistrict waar hij gekozen moet worden. Saramacca is een agrarisch district, waar de bewoners zelden voor de televisie zitten. Dus de bewoners van Saramacca zien hem zelden spreken op de televisie.
Tijdens de verkiezingen van 2010 behaalde Jogi 1.751 stemmen, terwijl de NPS toen 1.106 stemmen behaalde. Waar de campagne van Jogi op volle toeren draaide, heeft de NPS die 1.106 stemmen behaald zonder een noemenswaardige campagne te voeren. Zoals eenieder in Saramacca weet, is Saramacca geen bolwerk van de NPS. Die stemmen van de NPS waren te danken aan de voorkeursstemmen die VHP’ers hadden gegeven aan NPS-kandidaat Ramesh Gangaram Panday, enkel omdat zij Jogi niet lusten. Het waren proteststemmen van VHP’ers. In zijn eigen kiesdistrict, is Jogi dus niet bekend, maar berucht.
3. Vanuit de derde plaats is de kans klein dat Jogi gekozen wordt:
Commentaar
Hij heeft toch aanhang? Hij is toch een volle zetel waard?
Wij hebben de stembusresultaten van de afgelopen vier verkiezingen kunnen bestuderen (2000/2005/2010/2015), met als bron de publicaties van de autoriteit op dit gebied, de heer Hardeo Ramadhin. Het bleek dat Jogi nimmer zoveel stemmen heeft behaald, dat hij zelfstandig de VHP een zetel zou kunnen bezorgen. Hij heeft nooit het aantal stemmen van de kiesdeler voor de partij/combinatie kunnen behalen. Dat de partij een zetel kreeg, heeft te maken met het feit dat de combinatie waarin de VHP aan de verkiezingen deelnam, in totaliteit wel de kiesdeler haalde. Anders gezegd, enkel met het aantal stemmen op Jogi, zou de VHP geen zetel behaald kunnen hebben. Dus neen, Jogi is geen volle zetel waard.
Dat wil zeggen dat hij in de afgelopen vier verkiezingen nooit op eigen kracht een zetel heeft kunnen behalen. Als lijsttrekker kreeg hij een aantal stemmen, maar niet genoeg voor een zetel. De stemmen op de nummers één, twee en drie van de lijst in totaliteit zorgden voor de zetel, waardoor Jogi wel gekozen werd.
Indien hij tijdens de laatste vier verkiezingen niet op eigen kracht een zetel heeft weten te behalen, zal het hem dan deze vijfde keer wel lukken? Wat is er zo veranderd in Jogi dat hij nu wel op eigen kracht een zetel zou kunnen behalen? Uit de stelling vanuit het Jogi-kamp dat hij misschien niet gekozen zal kunnen worden vanuit de derde plaats, blijkt dat hij zich wel ervan bewust is dat hij niet eens een kiesdeler waard is. Hij is zich dus wel ervan bewust dat hij een volle zetel niet waard is.
4. Nu zal de nummer 1 op de lijst (Roependra Mahabier) profiteren van de voorkeursstemmen op Jogi, hoewel Jogi niet gekozen zal worden:
Commentaar
Jogi heeft als lijsttrekker decennialang geprofiteerd van de voorkeursstemmen op de nummers twee en drie, hoewel die andere kandidaten niet gekozen werden. De andere kandidaten konden soms net op het nippertje niet gekozen worden middels voorkeursstemmen en profiteerde Jogi dus als lijsttrekker ook van die stemmen en werd hij gekozen verklaard. Ook hier wordt de stelling dat hij een volle zetel waard is, gelogenstraft. Dat is niet gebleken uit de cijfers.
Tijdens de afgelopen verkiezingen heeft Jogi als nummer één van de lijst, altijd geprofiteerd van voorkeursstemmen op de nummers twee en drie. Nu een keertje de rollen andersom worden, heeft hij er wel moeite mee. Nu heeft hij er moeite mee dat anderen zullen profiteren van ‘zijn’ stemmen, terwijl al die tijd hij geprofiteerd heeft van stemmen van anderen.
5. Jogi brengt meer mensen op de been tijdens een VHP-vergadering, dan de andere kandidaten:
Commentaar
Jogi zit al dertig jaar namens de VHP in diverse structuren van Saramacca. Tien jaar als districtsraadslid en twintig jaar als assembleelid. Iemand die pas in beeld gekomen is bij VHP-Saramacca, kun je niet gaan vergelijken met iemand als Jogi die al dertig jaar politiek in beeld is in Saramacca. Dat is pas appels met peren vergelijken. Overigens was het de taak van Jogi om anderen binnen de partij ook klaar te stomen om ooit deze job over te nemen van hem. Helaas is dat niet gebeurd.
6. Jogi heeft hard gewerkt voor Saramacca:
Commentaar
Dat was toch zijn taak? Daarvoor is hij gekozen en niet voor “mooi-mooi”.
Kan het niet zo zijn dat anderen misschien zelfs harder zouden kunnen werken dan Jogi? Tja, maar dan moeten zij ook die kans krijgen om zich te bewijzen.
Overigens bewijzen het grote aantal proteststemmen van VHP’ers in Saramacca, het tegendeel.
7. Jogi zal zich terugtrekken, nadat hij gekozen wordt:
Commentaar
Dat zei hij vijf jaar geleden ook al ongeveer. Kent u die video nog: “Jogi gaat voor een laatste termijn. Jogi doet bij de volgende verkiezingen een stap terug en zal het overlaten aan de jongeren”.
Even terzijde: Rachied Doekhie zei dat tijdens de afgelopen verkiezingen ook. Nadat hij gekozen was, bewees hij het tegendeel.
Jogi is bijna twintig jaar assembleelid namens Saramacca. Daarvoor was hij gedurende tien jaar districtsraadslid namens de VHP; in totaal dertig jaar. Dat is meer dan een kwart van een mensenleven. Ergens is er ook een grens. De “first voters” van tussen de 18 en 22 jaar hebben sinds hun geheugenis, niemand anders dan Jogi als hun volksvertegenwoordiger gekend. Wat heeft de partij te zeggen aan de first voters, als dezen de partij voorhouden dat zij steeds dezelfde gezichten zien? Ook die groep vraagt zich af, of er niemand anders is, dan behalve Jogi. Ook die groep klaagt dat zij steeds dezelfde gezichten zien (overigens een algemene klacht met betrekking de VHP van vroeger). Hierop zal de NDP gretig inspelen.
Vermeld dient te worden dat de huidige generatie niet uit jaknikkers bestaat en veel beter ontwikkeld is dat de generatie van twintig jaar terug. De huidige generatie jongeren kun je niet met een kluitje in het riet sturen.
Jogi kan liever ingezet worden om campagne te voeren in Wanica of Paramaribo, de districten waarin hij wel populair is, de kiesdistricten waarin hij wel meerwaarde zou kunnen hebben (hoewel hij geen kandidaat zou zijn in Wanica of Paramaribo). Eindelijk zou hij dan een keertje in partijbelang werken en dus niet voor eigen belang. Heeft de partijleiding zo een lef, vooral gelet op het streven naar die 28 zetels? Nou, of de partij dat lef heeft of niet; in het kader van het streven naar 28 zetels is er geen andere keus.
De aandacht voor de persoon van Jogi dreigt de inhoud te overschaduwen. De VHP-kiezers van Saramacca kijken naar politici die echte mensen zijn, die zich met volle overtuiging voor hun idealen inzetten. In de voorbije twintig jaren hebben de VHP’ers het gevoel gekregen dat zij in de steek zijn gelaten door Jogi. Indien Jogi veel aanhang heeft, heeft hij het veelvoud daarvan als tegenhanger die hij nimmer tot zijn aanhanger heeft kunnen maken. Vooral dit laatste is niet geheel onbelangrijk.
Het wordt nu een keertje tijd dat Jogi echt zijn aanhang laat blijken, vanuit de positie van lijstduwer. Na de verkiezingen zullen de cijfers vertellen hoe groot zijn aanhang is. Dus een verloren strijd is het zeker niet.
Wordt het niet een keertje tijd?
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier