Natuurlijk is vicepresident Ronnie Brunswijk de onmisbaar geachte component in een coalitie die steunt op het weldenkende deel van de natie. Voor dit deel van de natie zijn grote tradities van het Surinaamse volk met betrekking tot saamhorigheid en verdraagzaamheid, heel erg belangrijk. Dezer dagen wordt Brunswijk vanuit diverse kanten en door het volk snoeihard bekritiseerd. De landgenoten nemen het hem hoogst kwalijk dat hij moeilijk afscheid kan nemen van mensen uit de vorige regering; sterker nog, hij accommodeert ze.
Het probleem zit niet per se in de mensen van de vorige regering. Het probleem zit in het geboefte deel van de vorige regering. Dit deel van de vorige regering is een verlengstuk of de as van de corruptieve praktijken van de vorige regering.
In onze columns bekritiseren wij vaak de ABOP van Ronnie Brunswijk (niet te verwarren met de ABOP van Belfort), vanwege het feit dat hij het steeds laat afweten wanneer het gaat om democratische en morele principes in de politiek. Daardoor worden wij weleens verweten geen oog te hebben voor de positieve kanten van die partij. Dat verwijt is vaak afkomstig van lieden die de negatieve kanten van de ABOP niet onder ogen willen zien. Na een maand regeermacht van deze coalitie is het een goed moment om de balans op te maken en te kijken waar de ABOP van Ronnie Brunswijk voor staat. Je kunt beter vroeg de conclusie trekken dan wanneer het te laat is.
De ABOP van Brunswijk heeft laten zien dat kritiek niet gewenst is. Brunswijk heeft zijn achterban dusdanig opgevoed, dat zij geen eigen mening wil of kan hebben. Zij die wel een eigen mening hebben, worden op het matje geroepen of op non-actief gesteld.
Brunswijk onbereikbaar voor zijn beste schutters
Parlementariër Edward Belfort voor wie wij enorme waardering hebben, is op het matje geroepen. Dit, vanwege het feit dat hij via de media kritiek geleverd heeft op de infiltratie van het NDP-geboefte in deze coalitie. Vriend en vijand zijn het erover eens dat hij tot één van de beste parlementariërs van Suriname behoort. Het grote aantal stemmen dat hij behaald heeft, spreekt boekdelen. Het grote aantal stemmen op Belfort heeft mede bijgedragen aan de overwinning van de ABOP. Desondanks was Brunswijk onbereikbaar voor zijn beste schutter, Edward Belfort. Brunswijk nam zijn telefoontjes niet aan. Meer dan logisch dat Belfort nu via de media communiceert met zijn partijvoorzitter. Wie heeft hiervoor gezorgd? Juist, niemand anders dan Brunswijk. Wie wordt op het matje geroepen? Degene die de waarheid spreekt, in deze Belfort.
Joël Martinus meer bekend als ‘Bordo’, is door het hoofdbestuur van de ABOP zelfs op non-actief gesteld. Dit, ook vanwege het feit dat hij via sociale media zijn kritiek uitte op het feit dat Brunswijk de infiltratie van het NDP-geboefte toeliet. Het behoeft geen betoog dat Bordo een grote influencer is en dat de ABOP haar zetels mede te danken heeft aan hem. Brunswijk is vicepresident, mede dankzij deze influencer. Ook voor Bordo is Brunswijk onbereikbaar; hij neemt de telefoontjes van Bordo niet aan. De telefoontjes van het NDP-geboefte nam/neemt hij wel op. Is het verwonderlijk dat Bordo via de media begon te communiceren met Brunswijk? Wie heeft hiervoor gezorgd? Juist, niemand anders dan Brunswijk, maar Bordo wordt op non-actief gesteld.
Als dat niet genoeg is, deelt Brunswijk mee dat Bordo geen ondervoorzitter is van de ABOP. Dit, terwijl Bordo wel een ondervoorzitter is van de ABOP. Dat Brunswijk hier bevestigt dat hij een ordinaire leugenaar is, deert hem niet. Dat hij hiermee de ABOP te schande zet, deert hem evenmin. Hij moet zijn doel bereiken, ten koste van alles en iedereen. Als hij de ABOP daarvoor moet verkopen, doet hij het ook. Dit wijst op aloude praktijken van de Afrikaanse Ashanti-koning die er niet voor schroomde om zijn mensen te verkopen. Die moest ook zijn doel bereiken ten koste van alles en iedereen.
Assembleevoorzitter Marinus Bee, heeft in dit geval laten zien dat principes te koop zijn. Wij hadden tenminste van hem verwacht dat hij zijn partijvoorzitter tot orde zou roepen. Het tegendeel bleek waar te zijn.
Men schijnt niet te beseffen dat de aanhang van Belfort en Bordo nu groter is dan ooit. Indien deze twee heren overstappen naar een andere partij of een eigen partij oprichten, hebben Brunswijk en ABOP een groot probleem. Belfort heeft zelfs een groeiende aantrekkingskracht bij niet traditionele ABOP’ers. Ook de traditionele ABOP’ers zijn mede dankzij Bordo en Belfort een eigen mening gaan vormen. Daar schuilt ook een potentieel gevaar voor Brunswijk en de ABOP; de eigen mening van de ABOP-achterban.
Als dit niet genoeg is, is de op handen zijnde wijziging van het discriminatoire kiesstelsel, een ander probleem voor de ABOP. Dit kiesstelsel is niet te verkopen aan de samenleving en de maatschappelijke verontwaardiging in dit opzicht is enorm groot.
Een aap met een scheermes
Neen, dit is geen racistische uitdrukking. Dit moeten wij helaas erbij vermelden, want elke kritiek op Brunswijk wordt weggemoffeld met ‘racisme’. Als je een aap een scheermes geeft, gaat hij niet datgene ermee doen, waarvoor het bedoeld is. Hij gaat zich niet ermee scheren, maar de kans is groot dat hij rare dingen ermee gaat doen en misschien zichzelf lelijk gaat verwonden ermee.
Brunswijk past in deze uitdrukking. Hij heeft nu macht, maar kan er niet mee omgaan. Diezelfde macht richt hem ten gronde. Hij gaat ten onder aan zijn eigen succes.
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier