Ik haat “Eenheid in verscheidenheid, ik sta voor Surinamer zijn”. Dit waren de woorden van regeringswoordvoerder Alven Roosveld, tijdens een vraaggesprek op 22 december 2020 in ABC nieuws. Roosveld miskent hier het doel van die “Eenheid in verscheidenheid-gedachte”. Ook miskent hij het begrip “Surinamer zijn”. Het “Surinamer zijn” is juist gebaseerd op deze gedachte van “Eenheid in verscheidenheid”. Dat is de florissante rijkdom van Suriname.
| ADVERTENTIE |
  |
Wij kunnen ons niet voorstellen dat wij elke dag roti zouden eten, want dat zou in onze belevenis leiden tot een erg saai en eentonig bestaan. Uiteindelijk zou dat tot afwijkend gedrag beginnen te leiden (uit verveling). Dankzij de “éénheid in verscheidenheid” hebben wij een zeer rijke Surinaamse keuken, die gelukkig niet alleen uit roti bestaat, maar ook uit Creoolse, Javaanse, Chinese gerechten, etc.
Dankzij die “éénheid in verscheidenheid” kennen wij verschillende muziekstijlen, tradities, culturen, etc. in Suriname. Deze verscheidenheid maakt onze samenleving boeiend en levendig. De éénheid waarin deze verscheidenheid zich manifesteert, is de kracht van Suriname. Suriname is internationaal meer dan vaak geroemd om de kracht van onze plurale (multi-etnische) samenleving.
Wat houdt “Eénheid in verscheidenheid” in?
Dit gedachtengoed is een eeuwenoude Vedantische filosofie die beschreven is in één van de oudste geschreven geschriften, namelijk de Rig-Veda (ca. 2000 v. Chr.). In zijn essay van 10 maart 1957 vertaalde wijlen dr. mr. drs. Jnan H. Adhin dit gedachtengoed naar het Nederlands (Eénheid in verscheidenheid). Voor zover wij dit hebben kunnen onderzoeken, is Adhin de eerste persoon die dit gedachtengoed vertaald heeft naar het Nederlands.
In de latere jaren is dit gedachtengoed zelfs omarmd door Verenigde Naties via Unesco (1995). Dit gedachtengoed en de Nederlandse vertaling ervan werd in de latere jaren eveneens omarmd door Nederlandse politici, zoals oud-premier Jan Peter Balkenende. De Nederlandse politieke partij D66 heeft dit gedachtengoed onlangs gemaakt tot verkiezingsissue tijdens de aanstaande verkiezingen van 17 maart 2021. Zo ziet u wat voor groot belang er gehecht wordt aan dit gedachtengoed.
Het uitgangspunt van dit gedachtengoed is dat verschillende culturen, tradities, talen, etc. naast elkaar, maar ook met elkaar in harmonie moeten kunnen samenleven, zonder dat de ene de andere overheerst. Voor overheersing is er helemaal geen plaats binnen dit gedachtengoed.
In 1986 introduceerde Adhin het zogenoemde “drie-cirkelmodel”. Hieronder hebben wij dit model geïllustreerd zoals Adhin dat ooit persoonlijk aan één van ons had uitgelegd. De cirkels symboliseren de verschillende éénheden, dus de verschillende culturen, talen, tradities, etc.
In dit model ziet u dat er drie cirkels (éénheden) zijn, maar dat geen van de cirkels groter of kleiner is dan de anderen. Ze zijn gelijkwaardig aan elkaar; geen van de cirkels overheersen de andere. Alle drie bestaan als éénheid op zich, maar zijn verbonden met elkaar en overlappen elkaar. Die verbondenheid met elkaar, vormt de grote éénheid Suriname. Anders gezegd, die grote éénheid Suriname bestaat uit diverse kleine éénheden die met elkaar in harmonie verbonden zijn. Eénheid impliceert een soort veelheid, maar in verscheidenheid.
Wie was Adhin?
Jnan Hansdev Adhin was de grondlegger van de maatschappijvisie van de VHP, waarop de VHP gestoeld is. Het uitvloeisel daarvan is de verbroederingspolitiek, de politiek die Suriname tot nu toe mede in stand gehouden heeft. De gedachte van “Eenheid in verscheidenheid” is één van de pilaren waarop de VHP gebouwd is.
Het zou ons te ver voeren om de prestaties van dr. mr. drs. Jnan H. Adhin hier neer te pennen, want dat zou een heel lange opsomming worden. Wij gaan ervan uit dat zijn prestaties geen uitleg behoeven.
In 1999 werd Adhin door het International Biographical Centre in Cambridge in Engeland uitgeroepen tot “International Man of the Millennium”. Hiermee staat hij in het rijtje van slechts 500 prestigieuze personen in een tijdsbestek van duizend jaar (millennium).
En nu komt plotsklaps een snotneus het gedachtengoed van een persoonlijkheid als Jnan Adhin afwijzen en ter discussie stellen. Ergo nog, hij haat dit gedachtengoed zelfs. Alven Roosveld is een vooraanstaand lid van de VHP, maar zaagt wel die pilaar waarop de VHP gebouwd is.
Wij denken dat de heer Alven Roosveld niet precies snapt wat met “Eenheid in Verscheidenheid” wordt bedoeld, want juist in die filosofie is precies het “Surinamer zijn” de eenheid. Dat ben je op de eerste plaats en daarbinnen mag je culturele verscheidenheid hebben.
Om wijlen dr. mr. drs. Jnan H. Adhin te citeren uit de laatste alinea van zijn roemruchte essay uit 1957:
“Laat elke groep haar taal behouden en tot ontwikkeling brengen, waarbij als eenheidstaal het Nederlands fungeert. Laat er verscheidenheid van godsdiensten zijn, die elkaar niet slechts tolereren, maar ook begrijpen en eerbiedigen. Laat elke groep haar eigen zeden en gewoonten behouden, maar tegelijk ook een grootste-gemene-deler bezitten, die de basis vormt voor nationale eenheid. Laat elke groep zich ontwikkelen volgens haar eigen grondslag, waarbij als ‘Leitmotiv’ moet dienen een groeien-naar-elkaar-toe. Laat geen enkele groep zich minderwaardig of meerwaardig gevoelen, doch gelijkwaardig, hoewel anderswaardig. Laat elke groep op de haar karakteristieke wijze, in actieve coöperatie en harmonie met andere groepen, het hare bijdragen tot de culturele en sociale opbouw van Suriname. Laat er geen eenvormigheid en eentonigheid zijn, doch eenheid in verscheidenheid!”
Nu weer even terug naar de uitspraak van Alven Roosveld: “Ik haat Eenheid in Verscheidenheid. Ik geloof in Surinamer zijn”.
Belangrijker dan de feitelijke onjuistheid van de uitspraak van Roosveld, is waarschijnlijk de intentie waarmee deze gesteld wordt. Hij probeert de partij- en maatschappijfilosofie van de grondlegger van de VHP, onderuit te halen. Volgens Adhin ligt de kracht van Suriname en “Surinamer zijn”, juist in de eenheid in verscheidenheid. Dat is hetgeen wat de Surinaamse samenleving zo mooi maakt; dat is het aantrekkelijke ervan. Alleen Alven Roosveld, als regeringswoordvoerder en als vooraanstaand VHP-lid, begrijpt dat nog niet.
De uitspraken van Alven Roosveld hebben nogal wat beroering gebracht binnen de VHP en daarbuiten. Terug naar de banale werkelijkheid van vandaag. Het is uitermate een aanbeveling waard; breng de PR-man Alven Roosveld naar de schoolbanken van Jnan Adhin Kennisinstituut. Hij mag pas koek en snoep krijgen, als hij de laatste alinea (zie hierboven) van het essay van Adhin uit het hoofd kan citeren.
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier
