Elke week is het weer raak. Elke week is er iets aan de hand vanwege het handelen of juist vanwege het niet handelen van de regering. Nu is van beide gevallen sprake, met name in de zaak van minister Diana Pokie van Grondbeleid en Bosbeheer. Dan bedoelen we het politieke handelen van vicepresident Ronnie Brunswijk en het niet handelen van president Chan Santokhi.
Vicepresident Brunswijk en consorten willen dat Pokie het veld moet ruimen bij het ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer. Wat de reden ervan is, wordt maar steeds verzwegen. Het feit dat men de reden maar steeds niet kenbaar maakt, geeft al aan dat men geen grondige reden heeft. Het is publiekgeheim dat Pokie opdrachten van Brunswijk en consorten niet heeft uitgevoerd. Dit in het kader van het ‘s landsbelang. Zulke ministers zijn tegenwoordig zeer zeldzaam, die naar eer en geweten hun werk doen, en ook ‘nee’ durven te zeggen tegen hun partijvoorzitter en de partijbonzen.
Minister Pokie kunnen wij typeren als een van de beste paarden binnen het regeerteam van president Santokhi. Je zou verwachten dat Santokhi één van zijn beste paarden zou willen behouden en haar juist in bescherming zou nemen. Het tegenovergestelde is gebeurd. Santokhi heeft Pokie als een baksteen laten vallen en is meegegaan met de eis van Brunswijk. Hier had Santokhi zijn rug recht moeten houden en tegen Brunswijk moeten zeggen: “Yere noh; Diana Pokie wordt niet ontslagen, omdat zij wel goed functioneert. Punt uit!” Santokhi had loyaal moeten zijn aan zijn goed functionerende minister.
Ontslag van Diana Pokie
Brunswijk gaat niet over het wel of niet ontslaan van een minister. Het is Santokhi, de president, die daarover gaat. Alleen de president heeft de wettelijke bevoegdheid om een minister te benoemen of te ontslaan. De huidige coalitie had grote bezwaren tegen de ontelbare wisselingen van ministers tijdens de NDP-regering. Met betrekking tot het voorgenomen ontslag van Diana Pokie, doet deze regering het niet anders dan de vorige.
Onderzoekscommissie met vooringenomenheid
Vooringenomenheid wil zeggen dat men nu reeds een waardeoordeel heeft over het handelen Diana Pokie. Het wordt dus nog gekker als wij vernemen dat Santokhi een onderzoekscommissie heeft ingesteld en onder druk van Brunswijk, Pokie thuisgezet heeft met verlof.
Deze commissie bestaat uit de dames Anenda Veldman en Fariza Blokland en de heer Preshant Baldew. Aan de namen ziet u al dat deze commissie niet ongekleurd is. De kans op vooringenomenheid tegen Pokie is heel groot. Vooral van mevrouw Veldman weten wij dat zij via assembleevoorzitter Marinus Bee een verlengstuk is van Brunswijk en consorten, de groep die Diana Pokie juist weg wil hebben. Mevrouw Blokland werkt bij De Nationale Assemblee (DNA), dus onder gezag van assembleevoorzitter Bee (ABOP). Van meneer Baldew weten wij dat hij geen tegenstand zal kunnen bieden aan de vooringenomenheid van de eerdergenoemde dames.
Deze commissie zou onafhankelijk en ongekleurd moeten zijn. Dat is niet het geval, dus het onderzoek zal nimmer objectief zijn. Over de uitgegeven Wakapasi aan de voormalige first lady, komt er maar geen onderzoek, maar om Pokie weg te werken komt er wel een onderzoekscommissie. Dit laat weer zien hoe graag Brunswijk en consorten Diana Pokie weg willen werken.
Alleen maar vragen
Ook indien de commissie objectief zou zijn, dan nog rijst de vraag wat men zal onderzoeken. Wat is de onderzoeksvraag? Wat valt er zo te onderzoeken? Santokhi en Brunswijk kunnen nog steeds niet aan de samenleving vertellen wat Pokie gedaan zou hebben en/of wat de reden is van haar voorgenomen ontslag, maar men wil wel een onderzoek instellen naar onregelmatigheden.
In het kader van goed bestuur zou je eerder verwachten dat het onderzoek afgewacht wordt en dat men na het onderzoek een beslissing neemt over het lot van Pokie. Nu doet men het juist omgekeerd, men heeft Pokie eerst gedwongen tot ontslag en dan pas gaat men onderzoek doen.
Indien de commissie na onderzoek geen onregelmatigheden constateert, wat dan? Wel, vooral dan hebben Santokhi en Brunswijk heel veel meer uit te leggen.
DNA-leden mogen niet dokken
Het is de taak en plicht van assembleeleden om de regering ter verantwoording te roepen en te vragen om openheid van zaken te geven en de reden van het vertrek van Diana Pokie aan te geven. DNA-leden hebben recht op een exemplaar van het onderzoeksrapport van de onderzoekscommissie. Daarnaast moet het onderzoeksrapport voor de samenleving ter beschikking gesteld worden, zodat iedereen nota kan nemen ervan.
Het is in ieder geval duidelijk dat Santokhi zwicht voor de chantage van Brunswijk. Dit, ten koste van een integere minister en ten koste van zijn eigen geloofwaardigheid. Het is nu tijd dat dit gerommel ophoudt en dat Santokhi een harde lijn trekt in het zand: “Tot hier, niet verder”.
Sunil Sookhlall & Kries Mahabier