Onlangs werden grote delen van Suriname en daarbuiten verrast met de beelden in de video die mij door vissers toegezonden werden en ik vervolgens op mijn Facebookpagina had geplaatst. Het toeval is zo groot, dat delen van het karkas op dusdanige wijze gesitueerd lagen, dat het geheel in eerste instantie op een karkas van een dinosaurus leek. Een deel van het karkas zat in de verticale lijn verbonden met de kop, waardoor die op een lange nek leek. Een ander deel leek op de poot van een dinosaurus. Vervolgens maakten twee andere delen van het karkas en de samenhang van het geheel de fantasie compleet: “De buik en de staart van een dinosaurus”.
De videobeelden van betere kwaliteit kunt u hier bekijken:
Om de beelden naar mij te kunnen appen, zijn de vissers die het karkas ontdekt hadden speciaal naar een locatie op open zee gevaren waar zij wel bereik hadden op hun smartphone. De beelden die ik in eerste instantie op mijn Facebookpagina had gepost, waren niet zo scherp. De vissers hadden mij de beelden via WhatsApp toegezonden, waardoor er kwaliteitsverlies optrad. Na de locatie van het karkas verkregen te hebben van de vissers, stuurde ik een team naar de betreffende locatie om scherpere beelden vast te leggen en het één en ander uit te zoeken.
Deskundigen hielden rekening met een aangespoeld karkas van een dinosaurus
De beelden die ik van de vissers en van mijn team kreeg, heb ik gedeeld met daartoe gespecialiseerde deskundigen in Nederland, België en Canada. Waar de districtscommissaris van Saramacca (Sherin Bansi-Doerga) in informele kringen en buiten de media de spot dreef met de gedachte dat het mogelijk om een aangespoelde karkas van een dinosaurus zou kunnen gaan, hebben de buitenlandse wetenschappers serieus rekening gehouden met alle mogelijke scenario’s.
Echte wetenschappers sluiten niets op voorhand uit. Ook de deskundigen waren in eerste instantie stomverbaasd, gelet op de vormgeving van het karkas. Zij sloten niet uit dat het mogelijk om een dinosaurus zou kunnen gaan die miljoenen jaren ergens onder het ijs lag en die onlangs bloot is komen te liggen door smelting van de ijskappen (opwarming van de aarde) en daarna aangespoeld is tot in Saramacca. Kortom, aanvankelijk stonden zelfs wetenschappers voor een raadsel.
Na in teamverband de beelden bestudeerd te hebben, kwamen de deskundigen na enkele dagen tot de conclusie dat het mogelijk om een karkas van een walvis gaat, hoewel zij niet hebben kunnen vaststellen om welke walvissoort het gaat. Vooral de beenderen hebben doorslaggevende betekenis gehad bij hun conclusie. Een deel van het karkas dat op een staart leek, blijkt de ruggengraat van de veronderstelde walvis te zijn die door sterke golven van de romp losgerukt raakte en achter het buikgedeelte terechtkwam. De ruggengraat die in een dusdanige gebogen vorm achter de buik van de walvis lag, leek inderdaad op een staart, hetgeen de deskundigen ook bezig heeft gehouden.
Het totale beeld van het karkas zorgde voor gezichtsbedrog (iets wat het oog waarneemt, maar door de hersenen anders geïnterpreteerd wordt). Kortom, het scenario dat het mogelijk om een aangespoelde karkas van een dinosaurus zou gaan, is in ieder geval uitgesloten. Dat mysterie is in ieder geval opgehelderd. Het mysterie dat het om andere vissoorten zou kunnen gaan, is ook verwaarloosbaar.
Ook in Brazilië was er een walvis aangespoeld tot in het bos
In februari 2019 was er een bultrugwalvis dood aangetroffen in het mangrovebos in Brazilië op het eiland Marajo. Toen stonden biologen voor een raadsel. Het toeval wil dat nu ook in de maand februari een walvis aangespoeld is in het mangrovebos van het district Saramacca.
De vissers die het karkas in Saramacca gevonden hebben, maakten melding van een onaangename geur op een kilometer verwijderd van het gevonden karkas. Mijn team is samen met de vissers naar dat karkas gaan zoeken, maar zonder resultaat. Het is dus best mogelijk dat er meerdere walvissen aangespoeld zijn. Op dit gevonden karkas zijn de vissers ook erop afgegaan vanwege de zeer onaangename geur die meer overeenkwam met de geur van een mensen lijk en vooral ook ongewoon was op de betreffende locatie van het kustgebied.
Twee scenario’s mogelijk
Het is mogelijk dat de walvis levend in het mangrovebos is beland tijdens springvloed (hoog waterstand) en door de mangrovebomen niet meer terug heeft kunnen zwemmen naar de zee. Nadat het eb werd (laagwaterstand), kwam de walvis op het droge te liggen met het noodlottig gevolg voor het arme dier.
Een andere mogelijkheid is dat de walvis reeds dood was en door hoge golven tijdens springvloed in het mangrovebos is geworpen.
Hoe dan ook, het blijft een raadsel hoe en waarom Suriname bezoek kreeg van deze ongelukkige walvis van zo een groot formaat.
Sunil Sookhlall
