Ik ben in de gelegenheid om de verkiezingen in Suriname gade te slaan en persoonlijk getuige te zijn van de diverse sentimenten in het politieke veld. Tijdens mijn bezoek aan het district Nickerie was er toevallig op dezelfde dag een roadshow van VHP-assembleelid Mahinder Jogi uit het district Saramacca. Wat mij opviel, was dat men de stortregen trotseerde om met Jogi op de foto te gaan. Jogi zelf, helemaal kletsnat en zonder paraplu zoals we hem kennen, nam voor iedereen de tijd.
| ADVERTENTIE |
  |
Een rondvraag leverde de informatie op dat dit niet alleen met de verkiezingen in aantocht het geval is. Hij heeft altijd tijd vrijgemaakt voor de media die hem benaderden, en voor aanhangers die een praatje met hem wilden maken op straat of om welke reden dan ook.
Ook in racistische NDP-bolwerken (ghetto’s) blijft hij welkom. Het komt erop neer dat hij vanaf dag één na de vorige verkiezingen campagne heeft gevoerd en zich open heeft gesteld voor iedereen. En dat zie je terug in de enorme aanhang die hij heeft. Het zijn diehard fans van Jogi die hem adoreren zonder enige verwachting van een tegenprestatie, terwijl zijn partijvoorzitter Chan Santokhi niet alleen echte aanhangers heeft, maar ook veel slijmballen en gelukzoekers.
Jogi is in staat moeilijke onderwerpen simpel uit te leggen
Bijkans niets is zo lastig als het uitleggen van moeilijke onderwerpen in begrijpelijke taal voor het volk. Waar andere DNA-leden met horten en stoten duizenden woorden nodig hebben om iets uit te leggen, kan Jogi dat in een paar simpele zinnen.
Ik kan mij nog heugen hoe fel hij geprotesteerd heeft (ter bescherming van de jeugd) tegen bepalingen in de Wet Toezicht en Controle Kansspelen (de zogenoemde gokwet), terwijl een andere partijgenoot van hem als het ware als ambassadeur van het gokwezen optrad. In simpele bewoordingen legde Jogi de vinger op de zere plek toen die wet behandeld werd. Inzake de veelbesproken gronduitgifte door partijgenoot en minister Parmanand Sewdien van LVV, was Jogi de eerste die publiekelijk stelling nam. Vooral daar heeft hij karakter getoond.
Jogi wordt blijkbaar onterecht gelinkt aan grondzaken
Bij het minste of geringste hoor je sommige mensen roepen dat Jogi grond gestolen heeft. Maar van wie dan? Ik heb tot nu toe geen enkele rechtszaak tegen hem gezien waarin gesteld wordt dat hij grond gestolen zou hebben. Wat wél bekend is, is het feit dat hij aan duizenden mensen grond heeft laten uitgeven via de overheid.
De kans is aanwezig dat in het bord eten dat de Surinamer op tafel heeft, minimaal één groentesoort, kippenvlees of ingrediënt afkomstig is uit de productielijn van de familie Jogi in Saramacca. De watermeloen in uw fruitschaal kan ook uit zijn productie komen; zo groot is zijn landbouwbedrijf. Zijn vader heeft in de jaren tachtig grond aangevraagd in Damboentong. Daar heeft de familie Jogi ongeveer 55 hectaren grond verkregen, maar feit is dat die gronden intensief gebruikt worden voor productie.
Als mensen als Jogi 10 hectaren grond willen, geef ze dan 1000 hectaren, zolang zij produceren. Het land heeft productie nodig – dat is wat wij allen willen. Dan vraag ik mij af wat het probleem is als Jogi grond heeft gekregen en die daadwerkelijk benut voor productie. Men wil productie, maar men wil niet dat Jogi grond heeft om te produceren. Wat wil men dan?
Ik wijs u erop dat NPS-voorzitter Gregory Rusland (of de familie Rusland) ook grote lappen grond – veel groter dan die van Jogi – heeft gekregen in dezelfde omgeving. De selectieve verontwaardiging is dermate groot dat men nooit praat over de grote delen van Nickerie en West-Suriname die toebedeeld zijn aan NDP-prominenten, maar waar helemaal niets geproduceerd wordt.
Sunil Sookhlall
[email protected]
Tot slot hieronder nog enkele beelden die ik snel heb kunnen maken:
