Wat een schande, wat een blamage! Ik durf het uit te spreken dat we het aan Bouterse en Gillmore Hoefdraad te danken hebben dat ons vertrouwen en imago ernstig geschaad zijn. Aanleiding: het debacle rond de bouw van het Academisch Medisch Centrum. De brief laat duidelijk zien dat er geknoeid is rond de bouw van het Academisch Medisch Centrum, want het ontwerp wijkt af van de afspraken die gemaakt zijn met de bank.
Door deze onsmakelijke kwestie is het vertrouwen en imago van Suriname op een pijnlijke manier aan diggelen geslagen. Het is meer aan Bouterse te danken dat de financiering is stopgezet, want het beleid dat hij voert is funest voor ons land. Heel frappant en lachwekkend vind ik, dat Hoefdraad ontslag eist van de projectleiders, terwijl juist zijn kop zou moeten rollen. Gaat president Bouterse de justitiële autoriteiten inschakelen om een diepgaand onderzoek in te stellen? Of wordt het weer: zand erover?
De minister van Financiën beschikte sinds april over de brief van Islamic Development Bank (IsDB), waarin de reden is aangegeven waarom de bank stopt met de financiering van de bouw van AMC-Su. Ik verbaas me erover dat zowel de president als minister Hoefdraad nagelaten hebben in een eerder stadium openheid van zaken te geven over deze kwestie. Mijns inziens moest op z’n minst het parlement nauwkeurig geïnformeerd worden over deze zaak en niet dat het parlement het via de media moet vernemen.
Dat deze kwestie gehuld is in een waas van geheimzinnigheid valt niet te ontkennen. Hierdoor wordt er veel kritiek geuit. Hoefdraad geeft weinig informatie over deze zaak en er wordt gespeculeerd over corruptie in deze zaak. Desi Bouterse als president van Suriname, zwijgt over deze kwestie als het graf en doet alsof hij van de prins geen kwaad weet. De minister van Volksgezondheid, Antoine Elias en de directeur van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP), Claudia Marica- Redan, geven aan dat het project niet van de baan is. Ach, ze doen slechts aan damage control.
Op 13 oktober 2014 hebben president Bouterse en IsDB-topman, Ahmed Mohammed Ali Al Madani, symbolisch het startsein gegeven voor de bouw van AMC-SU. Dat gebeurde op de verjaardag van Bouterse op 13 oktober 2014. President Bouterse ervoer het startsein voor de bouw van AMC-SU als een prachtig cadeau op zijn verjaardag. Zijn blijdschap is kennelijk nu omgeslagen in een grote teleurstelling. Tenminste, áls hij het daadwerkelijk zo goed meent met Suriname.
Tijdens het startsein zei Bouterse het volgende: “Dit project geeft nog meer invulling aan de belofte van het sociale contract met de samenleving. De nieuwe sociale wetten zijn daar ook een voorbeeld van. Wij geven maximale ondersteuning aan het AZP in het streven om kwalitatieve gezondheidszorg te garanderen. Dat is immers waar het centrum voor zal staan. Het zal toegankelijk zijn voor eenieder, maar in het bijzonder de mofina wan.”
Bouterse is een kei in manipuleren en een meester in het ontdekken van zwakke plekken van de kiezers. Hij pakt de mofina wan als eerste in zijn spel van manipulatie. Deze manipulatietechnieken, mooie beloftes en showprojecten, maakten dat hij de verkiezingen van mei 2015 won. Het ligt voor de hand dat hij deze manipulatietechnieken weer gaat gebruiken om de macht te kunnen behouden.
Laten we hopen dat dit grote project niet hetzelfde lot beschoren is als de voorgaande ‘prachtige showprojecten’ van Bouterse. Denk maar aan de cassavefabriek die nu overwoekerd is met onkruid en het schoolboekenproject, waarbij 8 miljoen euro is verbrast. Denk ook aan het treinproject ‘van ergens naar nergens’ en het Wanica-ziekenhuis dat omgetoverd is tot een zwembad.
Over de huizenfabriek, die op jaarbasis drieduizend woningen zou leveren, zei Bouterse: “Na oso, a no toffee wo meki, ma oso.” Bouterse had zich nuttiger gemaakt met een toffee-fabriek; die was zeker én makkelijker te runnen. Rabin Parmessar sprak van een “revolutie in de Surinaamse huizenbouw.” Hij merkte op dat met de komst van de fabriek de beloofde 18.000 woningen nu gerealiseerd en “zelfs overschreden” zal worden.
Aan Rabin Parmessar de volgende vraag: “Hoeveel huizen heb jij al gefabriceerd?”
Idris Naipal
