De laatste tijd is er veel geroezemoes binnen de VHP. Hier wil ik volstaan met enkele belangrijke zaken, namelijk:
Vertrek van prominente leden en de achterban uit de VHP. Als reden van vertrek wordt genoemd vriendjespolitiek en het bestuursbeleid. Hoewel de kaderleden niet durven de voorzitter en zijn team te bespreken uit vrees voor represailles en verlies van hun plaats binnen de organisatie zijn enkelingen die dat wel durven en hebben de handschoen opgepakt. Gelukkig zijn er ook prominenten en leden van andere partijen die een overstap naar de VHP maken, waardoor de schade voor haar beperkt blijft.
Een ander belangrijk punt van zorg is de kwestie in Saramacca die rondwaart, tegen de mogelijke kandidaatstelling van Mahinder Jogi voor een vierde termijn voor De Nationale Assemblee in 2020. Zeker geen twijfels over de kwaliteiten van Jogi, maar de jongeren moeten verder de kar trekken. Zij zijn de toekomst van Suriname. Jogi heeft drie termijnen al met succes het volk gediend. Een vierde termijn voor Mahinder is niet verstandig om het vertrek van velen naar concurrerende partijen. Binnen de partij kan hij zich op vele terreinen buitenparlementair dienstbaar maken aan het volk. Hij kan zeker als lijstduwer in Saramacca op de lijst staan. De VHP moet hier duidelijk in zijn om de rust binnen de partij terug te brengen.
Een ander zorgpunt is wat Dayanand Dwarka naar buiten heeft gebracht, Santokhi en Bouterse gesprekken hebben gevoerd over samenwerking na de verkiezing. Als het waar is dat Santokhi met Bouterse afspraken heeft gemaakt om na de verkiezing in 2020 samen de regering te vormen en de regeermacht te delen, betekent dit verraad van het volk en de achterban van de Oranjepartij. Hoewel VHP-voorzitter Santokhi via de podia al gesproken heeft dat samenwerking met de huidige NDP niet zal plaatsvinden, is na de bewering van Dwarka de zaak in een ander perspectief terechtgekomen.
De VHP heeft het volk beloofd het kwaad te bestrijden, corruptie aan te pakken, een beleid te voeren dat welvaart voor het volk brengt en een eerlijk beleid te voeren. Dus, volgens Dwarka wil de engel nu het kussen delen met de duivel om enkel en alleen om de regeermacht te verwerven. Dit is hypocrisie en verraad van een hoog gehalte aan het volk als dat waar is.
Chan als voorzitter dient nu met klem de beweringen van Dwarka te weerleggen om de rust binnen de achterban te doen terugkeren. In de reactie aan Dwarka heeft VHP in het kort geschreven dat wat hij naar buiten brengt, niet op waarheid berust. Deze uitspraak van de VHP is op zijn minst niet geloofwaardig, omdat Santokhi hierover in alle talen zwijgt. Dit sterkt de bewering van Dwarka. De onrust wat nu onder het volk heerst, kan alleen worden weggenomen als Santokhi als voorzitter van de Oranjepartij persoonlijk en duidelijk in alle media en via de podia nadrukkelijk verklaart dat dit pertinent onwaar is en samenwerking met de huidige NDP niet aan de orde is. Alleen dan kunnen hij en de VHP na de verkiezing in 2020 op worden aangesproken als enige samenwerking met de NDP aan de orde komt.
Chan moet weten dat de puinhoop achtergelaten na de regeringen waar de NDP de scepter zwaaide, de VHP samen met haar betrouwbare partners het puin heeft weten op te ruimen. Dat staat hen opnieuw te wachten, maar niet samen met de duivel, NDP die hij te paard en zwaard op dit moment (zogenaamd) bestrijd. Wel is het zo, dat niet alle huidige oppositionele partijen even betrouwbaar zijn, maar de VHP moet kiezen tussen het meest kwade en de mindere met duidelijke afspraken dat bij wanbeleid en corruptie personen hun posities worden ontnomen en zij de laan worden uitgestuurd met alle gevolgen en sancties van dien.
De VHP moet rekening houden dat niet alleen in Suriname, maar ook in de diaspora gaan er geluiden om VHP de rug toe te keren als zij niet meer betrouwbaar blijkt.
Sewdat Soekhoe