Uitgaande van de scheiding der machten en de vigerende wet- en regelgeving respecterend, rijst bij menigeen die enige gedegen kennis van recht heeft, de vraag hoe recht is recht bij de uitspraak van het vonnis in het 8-decemberproces. Zeker wetende als wordt verwezen naar wetsproducten waarvan de ene pilaar van de trias politica aangeeft, de Amnestiewet van 2012 niet te kennen, te respecteren en toe te passen in deze zaak.
Wellicht kan hieruit worden gehaald dat de rechterlijke macht het zich waant een godheid te zijn in de democratie van ons land. Immers geeft zij met dit gedrag aan, zich nog aan wet- en regelgeving te storen en riekt het handelen van deze pilaar naar klasse justitie en ordinaire rechtspraak.
Gelet op de democratie, heeft de wetgevende macht gehoorgegeven aan de wil van het volk en de Amnestiewet van 2012 het leven ingeblazen. De uitvoerende macht die heeft zich te allen tijde onderworpen aan de democratie uitoefening. Echter wordt aangemerkt dat de rechterlijke macht de wil van het volk op geen moment heeft gerespecteerd en naast zich heeft neergelegd.
Onderstreept wordt dat onder democratie niet moet worden verstaan dat eenieder het eens moet zijn, doch dat de meerderheid hierbij de boventoon voert. Veelal bestaat de misvatting dat onder democratie wordt verstaan dat eenieder het eens moet zijn met een te nemen besluit of een te volgen richting.
Het volk heeft het recht te protesteren tegen elk genomen besluit van de trias politica. In een goed functionerende democratische staat getuigt het dat deze machten de wil en de roep van het electoraat respecteren. Dat heeft De Nationale Assemblee ook gedaan ten tijde van de Amnestiewet 2012. Dat de wil van het volk voor wat het maken van wetgeving betreft, moet worden gerespecteerd, wordt ook aangegeven door Rousseau die ook bekend staat als een rechtsgeleerde. Hij spreekt in dit verband van de “volonté générale”, dat de algemene wil van alle burgers samen vertaalt. Daardoor is de wet afkomstig van het volk (die wordt vertegenwoordigd in De Nationale Assemblee) en daarmee ook identiek aan de wil van het volk.
Verkiezingsuitslagen spreken ook de wil van het volk uit en daar wordt ten volle gedemonstreerd het democratische gehalte. Het is dus geenszins zo dat een persoon zich tot president van ons land kan “bekronen” door eigen goedvinding of door goedvinding van de minderheid van het electoraat. Het is de wil van de meerderheid van het electoraat die haar wensen op dit vlak te kennen geeft. Elke burger, welk ambt hij/zij ook bekleedt, heeft het recht gebruik te maken van de gegeven rechtsmiddelen. Dit staat immers verankerd in de grondwet van ons geliefd land. Hierbij wordt onderstreept de uitspraak van een der rechtsgeleerden, mr. Sam Polanen die aangeeft dat de president Bouterse de persoon Bouterse inderdaad gratie kan verlenen gebruikmakende van de vigerende wetgeving. Hier is niks mis mee, omdat de wet wordt gehanteerd.
Met het vonnis dat de rechterlijke macht heeft gewezen, wordt bijgedragen aan de politieke wanorde die oppositionele partijen en daaraan gelieerden beogen. Bij deze uitspraak is het opmerkelijk dat de maatschappelijke opvatting niet wordt meegenomen, hetgeen immers in de rechtspraak een belangrijke facet is. Het is jammer dat delen van de rechterlijke macht zich ervoor lenen aandeel te hebben in een politiek tik-takspelletje, in stede van de gedachte van de trias politica te beleven en zich te kwijten van hun enig opgegeven taak, namelijk te allen tijde onafhankelijke rechtspraak te bezigen. Immers, met deze uitspraak heeft de rechterlijke macht aan ernstige afbreuk gedaan binnen de gezagsverhouding van de trias politica.
Tot slot, wordt aangegeven dat in een goed functionerende democratie, met het respect voor wet en recht, de wil van het volk te allen tijde gerespecteerd dient te worden. Suriname heeft in de regel een goed functionerend democratisch bestel. Maar aan dit bestel wordt kwalitatief afbreuk gedaan door degenen die functies bekleden binnen de trias politica, met name specifiek de pilaar van de rechterlijke macht.
De Surinamer