Nu het verkiezingsmechanisme een start heeft gemaakt en op toeren begint te komen, zullen er vele schakels worden ingeschakeld. Ook zullen enkelingen uitvallen wegens eigen belang, ontevredenheid enzovoorts. De politieke partijen zullen alles op alles zetten en trachten alle zeilen bij te zetten om de wal, beter gezegd het eindpunt te bereiken. Een goede strateeg loert op het juiste moment, net als bij troefcall-wedstrijden. Zie het schoolvoorbeeld van mei 2015, toen de voorzitter van de NDP, Desi Bouterse nu president, net voor de sluitingstijd van de campagnes, het bericht lanceerde, dat Ashwin Adhin bij een eventuele verkiezingswinst de vicepresident wordt.
Het zinkende schip
Een der nestoren in de Surinaamse politiek, Willy Soemita, heeft eindelijk bedankt na bijkans 45 jaar de KTPI geleid te hebben en actief in de politieke arena gestreden te hebben. De retorische vraag die rijst, is of hij het zinkende schip verlaat! Het mag gezegd worden, dat het een mijlpaal is, dat hij vooral zijn achterban naar een hoger economisch, maatschappelijk en politiek niveau heeft getild. Alhoewel Willy kan worden gekenmerkt als een goede onderhandelaar wat politieke posities betreft, is het helaas aan te tekenen dat de KTPI hopelijk niet hetzelfde lot zal worden beschoren als een aantal politieke partijen, zoals: de PSV, HPP, BVD, Naya Kadam, PNR, PPRS, D-21, PVF etc.
Opgemerkt dient te worden, dat de KTPI maar liefst vijf ministers portefeuilles in 1996 in de wacht sleepte. Soemita heeft als één der Front-leiders niet de moed kunnen opbrengen om het Decemberproces op gang te helpen brengen, nog minder de Kieswet te wijzigen (Art. 60 van de Grondwet), terwijl hij in 1987 samen met Henck Arron, Jagernath Lachman de nodige tweederdemeerderheid had, die vereist is om de Grondwet, alsook de Kieswet te wijzigen. Als een historisch feit in de Surinaamse politiek is het zeer te waarderen, dat een Javaanse politieke partij de leiding overdraagt aan een niet-Javaan. Hier is daadwerkelijk sprake van de: verbroederingspolitiek.
Kapers op de kust
Een gezegde luidt als volgt: “Verkoop de huid niet, voordat je de beer hebt geschoten.” Aan de partijen die hun adspirant-kandidaten hebben gepresenteerd in bepaalde districten en dat nog zullen doen, geef ik mee dat de concurrenten ook zwaar kaliber in hun vizier hebben. Om het gras niet voor hun voeten te maaien, wil ik in dit stadium geen namen noemen. Voor zover bekend, is deze ontwikkeling heel uniek in de Surinaamse politieke historie. Vele kiezers en geïnteresseerden zijn benieuwd naar de sterkte van de diverse partijen.
Het zal conform de opiniepeilingen en persoonlijke observaties gaan tussen de VHP en NDP. De overige partijen zullen wel in staat zijn enkele zetels te bemachtigen. De zwevende kiezers zullen absoluut een behoorlijke doorslag geven. Ideologen en critici zullen wel op partijen stemmen, die een gedegen visie en programma hebben om ons land tot ontwikkeling te brengen.
De politieke partijen moeten alert zijn voor kapers en profiteurs, die op de lijst van een van de organen geplaatst willen worden, allen nog om het financiële gewin.
Het kiezersvolk is echter gebaat bij een eventueel gekozen assembleelid, dat tussen het volk leeft en de noden kan helpen oplossen. Het wil daadkrachtige strijders hebben, vooral in De Nationale Assemblee (DNA), het is niet gebaat bij leden die geen visie hebben en slechts ja-knikkers zijn!
Roy Harpal