Nu de datum van 25 mei 2020 meer dan ooit duidelijk in zicht is, doen politieke partijen verwoede pogingen om de gunst van de kiezers uit het binnenland voor zich te winnen om bij de komende verkiezingen voor hen te kiezen. Wel, van deze plaats uit doe ik een dringend beroep op de binnenlandbewoners om hun ogen goed de kost te geven. Zij moeten geen emotionele keuze, maar realistische en rationele keuzes maken. Al tientallen jaren vanaf de jaren 50 hebben politieke partijen in Suriname de gelegenheid gehad om ontwikkelingen te brengen in Brokopondo, Marowijne en Sipaliwini.
De huidige machthebbers hebben sedert 1980 de mogelijkheid gehad om iets positiefs te doen aan de sociaal-maatschappelijke voorruitgang van de bewoners in het binnenland. Als wij als Surinamers eerlijk zijn en objectief de balans opmaken dan komen wij tot de conclusie dat er nagenoeg niets significant is gedaan aan de duurzame ontwikkeling van de genoemde districten. Ik durf te stellen dat er hier niet aan is gewerkt om de bewoners in dit deel van Suriname in een achterstallige situatie te houden. Op die manier zouden ze met bijzondere ontzag opkijken naar de politici uit de kustvlakte wanneer zij met staatsmiddelen een polikliniek, aanmeersteiger of schoolgebouw zouden neerzetten aan de Boven-Surinamerivier of Tapanahonyrivier.
Vanaf 1954 toen het Statuut werd getekend en bepaald werd dat Suriname samen met de Antillen een deel werd van het Koninkrijk der Nederlanden en dat de bevoegdheid is gegeven om voor wat de binnenlandse aangelegenheden betreft, te mogen bepalen wat er moest gebeuren met de begrotingsmiddelen, konden de politici al de ontwikkelingen van het binnenland ter hand nemen. Dit is nooit gebeurd en de begrotingsmiddelen en andere internationale financiële middelen werden steeds gebruikt om andere delen van Suriname een exceptionele ontwikkelingsimpuls te geven. Paramaribo heeft nooit een bijdrage geleverd aan het verhogen van het bruto nationaal product (bnp) van Suriname, maar de meeste ontwikkelingen in alle sectoren zijn hier in Paramaribo neergezet. Niemand met een oprecht fatsoen zou dit kunnen ontkennen. Anders weet men echt niet waar het bauxiet, hout en goud vandaan komt.
Paramaribo is een consumptief waterhoofd, maar geen productief entiteit, laat dat duidelijk zijn. Politici met een marronroots, die hart hebben voor de ontwikkeling van het binnenland moeten eens opstaan en de plaats van het binnenland in de ontwikkeling van Suriname opeisen. Mensen van het binnenland met een degelijke scholing die in de politiek zitten, moeten nu meer dan ooit tonen dat ze nu een ontwikkelingsagenda voor het binnenland hebben. In een adem roep ik ook alle partijen met een duidelijke marronsignatuur op om eerlijk tegenover elkaar te zijn en in harmonie op te komen voor de belangen van het binnenland. Gesteld dient ook te worden dat momenteel overal in de wereld, ondanks tegenstellingen er juist wordt overgegaan tot coöperatie. Zelfs China en de Verenigde Staten zoeken toenadering ondanks hun tegenstellingen. Haat en onvergevingsgezindheid moeten ten gunste van de vooruitgang van het binnenland achterwege worden gelaten.
Andere partijen die nimmer de welvaart en het welzijn van het achterland serieus hebben genomen, moeten nu geen mooie verhalen komen vertellen om de bewoners wederom op een dwaal spoor te zetten. Zelfs de huidige machthebbers hebben het politieke draagvlak van het binnenland genomen om aan hun eigen belang te werken en niet serieus te kijken naar de noden van de bewoners in de genoemde districten. Binnenlandbewoners moeten hun ogen opendoen en kiezen voor productie, welvaart en welzijn, dus duurzame ontwikkeling in plaats van consumptie en populistisch gedoe.
Ettiré Patra
