Dat vandaag terugvordering van verduisterde middelen, onderdeel is van het verkiezingsprogramma van de grote partijen komt door niemand anders dan PRO, STREI! en DA’91 die het de afgelopen tweeënhalf jaar onderdeel gemaakt hebben van ieder moment dat corruptie ter sprake kwam. Tot een half jaar geleden werd van massameeting podia alleen geschreeuwd over ‘opsluiten’, alsof vier jaar gevangenisstraf voor een of twee politici iets zou betekenen voor de monetaire situatie van het land.
Het vrouwenkiesrecht werd geïntroduceerd door wat vandaag kleine en in die tijd een nieuwe partij genoemd zou worden. De onafhankelijkheid, kwam voort uit de progressieve, nationalistische agenda van wat vandaag kleine en in die tijd nieuwe partijen genoemd zouden worden.
Hetzelfde geldt voor de vijfdaagse werkweek, agrarische grondhervormingen (PALU), pensioenregelingen voor grote groepen van de beroepsbevolking (SPA en haar voorlopers), bescherming van de arbeidsomstandigheden en anticorruptie (wat het zonder de bijdrage van DOE niet tot wet had gered).
Hier is wat de afgelopen zes regeringen aangevoerd door grote partijen onaangeroerd hebben gelaten:
1. Artikel 140 en het in staat van beschuldiging stellen van politieke ambtsdragers, alsof het om een aparte klasse ‘hogere burgers’ zou gaan, wanneer er misdrijven gepleegd worden door ordinaire criminelen in jas en das.
2. Het automatisch verhogen van de salarissen van politici wanneer die van ambtenaren omhooggaan.
3. Wachtgelden, spookambtenarij, de gelijkstelling van iedere sanctie of mutatie aan de ontslaggrond, voor de ambtenarij.
Wanneer een titel als “Welke kansen maken ongeveer 10.000 politici uit 17 partijen op 25 mei” georganiseerd wordt, met een kandidaat van grote partijen en twee adviseurs/opdrachtnemers van grote partijen (overigens betaald), hun functies niet vermeld worden, de volledige infrastructuur van grote partijen gebruikt wordt, maar niet een nieuwe partij of progressieve partij een platform geboden wordt, om ons standpunt kenbaar te maken of een tegenlicht te werpen en dat met schaars twintig dagen te gaan, dan is de schaduwagenda van subtiel manipuleren van de keuze en paal en perk stellen aan de vrije wil, vrije keuze en het autonoom denken van de Surinaamse kiezer als enige route om tot verkiezingswinst te komen, duidelijk.
Wanneer de grote partijen in pamfletwerk met titels als Slim Stemmen (die overigens niemand ondertekent met naam) worden geprezen, alsof 2020 een carbonkopie van 2020 wordt qua uitslag, herinner uzelf even:
I should have known better, and I planned to. But they taking me out of my zone, like a player with a handle. **JayZVoice*
1. Waar is de voltallige fractie van de grote partijen om tenminste tegen te stemmen, wanneer de parlementaire coups en onrechtmatigheden uitgerold worden?
2. Wat hebben de grote partijen gedaan om waarborgen in te bouwen tegen het overlopen in 1996, 2010 en 2015, wat deze vernietigender regeringen mogelijk gemaakt heeft?
3. Hoeveel overheidsgeld verdwijnt nu nog aan onderhandse gunningen, salarissen, wachtgelden en huurpenningen in de zakken van de zogenaamde parlementaire ‘oppositie’?
4. Wat waren de omstandigheden die maakten dat de president in 2015 bij acclamatie gekozen is? Want als het argument was, zoals aangevoerd, dat de Verenigde Volksvergadering (VVV) te duur was, kan ik u nu alvast verklappen, dat we van Dubai naar Darfur gegaan zijn als het om onze financiën gaat. Gaan diezelfde mensen ons hetzelfde verhaal voorhouden, terwijl er nog adem en zweet was bij de activisten om tot het laatst de dictator nog een termijn te ontzeggen?
5. Een simpele ja en nee vraag die u van nu tot 25 mei iedere dag aan de voorzitter van jullie movement mogen stellen: “Hebt u in de afgelopen zeven dagen telefonisch contact gehad met de president?”
Met alle kennis, kunde en ervaring, is niet een van de competente juristen opgestaan uit een van deze partijen om de Wet controle valutaverkeer en transactiekantoren de nek om te draaien. Nee, deze grote partijen hebben de expertise gezocht bij een man, een kantoor, die vandaag voor u geleverd heeft: mr. Gerold Sewcharan.
We kunnen niet over eenheid blijven praten, terwijl de jongeren die van binnen uit wilden veranderen, op plek 18 tot en met 35 in Paramaribo geplaatst zijn. We kunnen niet over eenheid blijven praten, wanneer je mobilisatiemachine vlaggen plant, maar niet op Onafhankelijkheidsplein is bij stakingen. En we kunnen niet over eenheid blijven praten, wanneer jullie pseudo intellectuele clubjes onafhankelijkheid verkopen van mensen die op lijsten staan en jullie brood eten.
Curtis Hofwijks
Politiek leider PRO
