Door een metaforische vergelijking te maken tussen een lastig probleem en een herkenbare situatie, wordt het voor anderen in één klap duidelijk wat er bedoeld wordt. Metaforisch denken lijkt misschien wat vreemd, maar leidt uiteindelijk tot meer inzicht. We worden aangevallen door een heel leger sluipmoordenaars. Hoe groot dat leger is weten we niet. We weten evenmin waar het vandaan komt, hoe het bewapend is en waarom we worden aangevallen.
Wat we wel weten is dat het zich COVID-19 laat noemen en virulent is: het kwaadaardig vermogen tot het aanrichten van schade. Wat we ook weten is dat het zich bedient van alle geoorloofde en ongeoorloofde middelen, immers, in de oorlog is alles toegestaan! We zijn een vreedzaam volk en deze sluipmoordenaar doodt en verwondt, naar blijkt zonder enige aanleiding, volstrekt willekeurig, maar schijnt, laf als hij is, zijn pijlen vooral te hebben gericht op de fysiek zwakkeren onder ons. En precies daar maakt de vijand zijn eerste misrekening: hij gaat te ver en deze vreedzame mensen vechten terug.
Te wapen!
De regering roept ons op in een gecoördineerd vaccinatieplan de wapens op te nemen en huis en haard, in deze ons lichaam, tegen de indringer te verdedigen. Die wapens, die in betrekkelijke verscheidenheid voorkomen, zijn onder één noemer gebracht: vaccin! Ze worden, gratis en voor niks taak door de bevoegde autoriteiten uit hoofde van haar grondwettelijke taak, beschikbaar gesteld. Althans nu nog wel.
Van de vijand is bekend dat die niet gauw een huis waarvan hij weet dat daar wapens zijn zal proberen binnen te dringen, dus het enkele feit van de aanwezigheid van wapens levert voldoende bescherming op. En dus probeert hij, de vijand, steeds in een andere vermomming, noem het maar variant, zich toegang tot het huis te verschaffen, maar komt oog in oog te staan met een andere verdedigingslinie, die hij daar niet had verwacht. Het is bewezen: van de aanwezigheid van wapens in huis gaat een preventieve werking uit. En zelfs wanneer de indringer erin slaagt het huis binnen te komen, betekent dat geenszins dat hij, als hij een gevecht aangaat, als overwinnaar uit die strijd zal komen.
De regering is een orgaan van de staatkundige organisatie, belast met de uitvoerende macht in ons land. Met andere woorden: de regering heeft de bevoegdheid om de wetgeving tot uitvoering te brengen binnen de grenzen van het grondgebied waarover ze die bevoegdheid heeft. Dat hebben we als samenleving, als natie, als volk, zelf beslist en in wetten vastgelegd, onder andere in de grondwet, die onze veiligheid, onze gezondheid en onze weerbaarheid tegen aanvallen van buiten (en van binnen) moeten waarborgen. En we hebben voor het uitoefenen van die bevoegdheid door de regering geen voorbehoud gemaakt!
Hinken op twee gedachten
Juist nu, in een situatie waarin onze veiligheid, onze gezondheid in het geding is, komen delen van onze samenleving in verzet tegen de maatregelen die de regering heeft getroffen en nog treft, om veiligheid en gezondheid zeker te stellen. Juist nu voelen ze zich in hun vrijheid beknot en beroepen ze zich op hun rechten, verankerd in de grondwet. Juist nu hebben ze principiële, en zelfs religieuze, bezwaren tegen het hebben van wapens in huis. Het zal niemand verbazen wanneer blijkt dat veel gewetensbezwaarden en andere anti-vaxxers niet eens een eigen mening hebben, maar hun voorlieden naar de mond praten.
‘De uitdrukking op twee gedachten hinken, gaat rechtstreeks terug op de Bijbel. In het Bijbelboek 1 Koningen wordt verteld over de profeet Elia, die de Israëlieten verwijt dat ze niet kunnen kiezen tussen God en de afgod Baäl. In hoofdstuk 18, vers 21 staat: “Daar sprak Elia het volk als volgt toe: ‘Hoe lang blijft u nog op twee gedachten hinken? Als de Heer God is, volg hem dan; is Baäl het, volg dan hem’ (Nieuwe Bijbelvertaling, 2004).
Rechtvaardigheid zoek
Wanneer de buren, bewoners van een onbeschermd huis, in hun huis worden overvallen en ze schade lijden, dan verwachten ze wel dat de regering, en de beschermde gemeenschap wel over de brug zullen komen om hun leed te verzachten. Dat de vijand hun onbeschermd huis heeft gebruikt als basis van waaruit de beschermde konden worden bestormd, daar zien ze aan voorbij. Dat de invasie van hun huis te wijten is aan hun eigen schuld en nalatigheid telt niet. Ze lijden en de regering moet hen uit hun lijden verlossen. Dat is immers de grondwettelijke taak van de regering. Is dat rechtvaardig?
Wijlen John Fitzgerald Kennedy, de op 22 november 1963 vermoorde president van de VS, heeft dat zo geformuleerd: Whoever believes in fairness in this world, has seriously been misinformed. (Wie in deze wereld in rechtvaardigheid gelooft, is ernstig gemisinformeerd).
George Orie