De rolverdeling in de show die deze regering dagelijks weer weet op te tuigen is met de dag interessanter aan het worden. Men moet niet boos worden als ik een dergelijke vraag stel. Vragen zetten aan tot kritisch nadenken, bieden de mogelijkheid om bij te sturen en de koers te veranderen. Veranderen begint altijd met een vraag, de juiste vraag!
Minister van Alles, koning, prins, admiraal, minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking (BIBIS), is nu 1ste waarnemende als minister van Financiën. 2de is Silvano Tjong-Ahin (vraag: weet u of deze minister bij Milieu in de afgelopen twee jaar iets heeft gepresteerd? Want toen hij RvC-lid van de Centrale Bank van Suriname was, weten we dat hij waarschijnlijk ook snurkte, immers we kennen het verleden en heden van de Centrale Bank van Suriname). Kunnen we niet op basis van dit idee van duo-ministerschap, de helft van de ministers naar huis sturen?
Suriname zit in een diepe financiële crisis en er is geen minister voor Financiën te vinden. Hoe moet het verder met het land in diepe crisis? Hoe moet het verder met de SRD-koers en het vertrouwen dat men heeft in het kunnen van de deze regering? Ik kan niet geloven dat ik deze vragen opschrijf.
Minister Ramdin, heeft niet één, ook niet twee maar zoveel andere functies dat ik de tel en het overzicht ben kwijtgeraakt. En naar mijn subjectieve mening lijkt Albert Ramdin zelf het overzicht ook kwijtgeraakt te zijn. Zijn eigen ministerie is een puinhoop, zie het debacle met het Diaspora Instituut Nederland en het gestolen deel van Suriname, Tigri, dat nog steeds geen aandacht krijgt en zo nog vele nooit aan begonnen en andere half afgemaakte, belangrijk zaken.
Hoe in hemelsnaam gaat iemand, die geen financiële achtergrond heeft, wiens eigen ministerie ineffectief en een puinhoop is, in diepe financiële crisistijd, nu minister van Financiën er ook nog eens bij doen? Is er echt geen tijdelijke minister van Financiën te vinden die ‘stage’ kan komen lopen, totdat er een finale minister van Financiën gevonden is?
En dan Silvano Tjong-Ahin. Weet u of deze NPS-minister bij Milieu in de afgelopen twee jaar iets heeft gepresteerd? Ik kom op NUL uit, niets gepresteerd. Want toen hij RvC-lid van de Centrale Bank van Suriname, heeft hij waarschijnlijk ook zitten snurken en ja-knikken, immers we kennen het verleden en heden van de Centrale Bank van Suriname.
Ah yes, Suriname, that’s the country of Jack of all trades, Master of None!”
In de jaarrede van Potros Santokhi had ik toch verwacht dat de president namens zijn dreamteam excuses zou aanbieden aan het Surinaamse volk voor het feit dat het onsamenhangend, rommelig beleid zonder betrokkenheid en goede communicatie met het volk, heeft geleid tot verder verlies van koopkracht; ongeveer 60 procent minder koopkracht, koers van 21 naar 29!
Maar nee! In Suriname is niemand verantwoordelijk. Eerst was alles Gillmore Hoefdraad en Desi Bouterse, nu is alles Vladimir Poetin. Die dode baby’s in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo, allemaal door Poetin. Geen niertransplantatie en oplopende wachtlijsten vanwege fake-info, Poetin’s schuld. Geen shunts voor nierdialyse patiënten, Poetin’s schuld. Geen investeerders, Poetin’s schuld. Geen btw-invoering, zeker Poetin’s schuld. Oli moni karta karta, Poetin heeft die kaarten gestolen.
Er is ook veel positiefs. Minister Ramdin, heeft Suriname op de kaart geplaatst. In de wereld wist men niet dat Suriname bestond. Nu weet men in het buitenland, dankzij de minister van Alles dat Suriname het land is dat bedelt omdat het totaal failliet is, het land dat alle presidentschappen en voorzitterschappen in de wereld wil en kan bestieren terwijl het volk stuurloos door dobbert, waarvan de vicepresident niet mag reizen, dronken visvergunningen belooft, waar de minister van BIBIS, zoals het uitkomt, president is en vicepresident is en nu ook minister van Financiën, en zo veel meer.
Zo weet men het weer: “Ah yes, Suriname, that’s the country of Jack of all trades, Master of None!”
Als een slimme Machiavellist heeft Ramdin de president overal in het buitenland naartoe gebracht met mooie speeches, zodat het werk in Suriname is/kon en kan blijven liggen. Zo was en is de president goed afgeleid van wat zijn focus zou moeten hebben; alle aandacht voor Suriname! Make “Caricom Great Again”, zou de slogan van het Surinaams buitenlandsbeleid kunnen zijn onder minister Ramdin met Chan Santokhi als president. Een belabberde versie van Nixon en Kissinger. Nu nog een Suriname Gate schandaal en de volgende Surinaamse documentaire is geschreven.
Wat ook positief is, is dat minister van Alles, Ramdin, aantoont dat er helemaal niet zoveel ministers nodig zijn. Want je kan waarschijnlijk duo-ministerschappen, co-ministerschappen, cluster-ministerschappen creëren. Ramdin en Silvano op Financiën. Ze kunnen het prima aan in hun vrijetijd een mooie bijbaan!
Helpt u mij even enkele andere duo-ministerschappen te bedenken?
Ramdin, minister van Alles, toont aan dat het kan, iets wat niet alleen ik al decennialang concludeer, maar velen samen met mij. Als we de helft van de ministers naar huis sturen draait het land gewoon prima verder, niet slechter en ook niet beter. En voortaan heb je met een duo-ministerschap, het belangrijke “4-eyes principle” in place, corruptieprobleem opgelost (meester dr. André Haakmat met z’n proefschrift over corruptiebestrijding in Suriname, dit wat Ramdin bedenkt, hier was u niet opgekomen, herschrijven dat proefschrift, aanvullen met duo-ministerschappen als oplossing voor corruptie!).
Conclusie
Antwoord op de vraag als kop van dit artikel is: NEE, ik denk het niet! De aard van het beestje is een verkeerde.
Niemand heeft de belangrijke vraag gesteld; Wie o wie heeft de factuur getekend van Prenobe Bissessur voor betaalbaarstelling? (Leo Brunswijk, vertel aub, wie?) Wie heeft besloten, wie heeft toestemming gehad bij Financiën, of wie heeft toestemming gegeven, toen Armand Achaibersing een stapje terug had gedaan, om de factuur van Prenobe te tekenen voor betaalbaarstelling? Wiens handtekening staat op dat stukje papier? Die is de Machiavellist. Die is bezig deze regering stap voor stap kapot te maken.
Zie hier de Machiavellist aan het werk, want een vliegtuig stort niet neer van het een op het andere moment. Er gaan eerst een paar rare lampjes branden en knipperen, dan hoor je een raar geluidje, alarm en dan stapelen de fouten zich op en als laatste stort het vliegtuig neer. Zo eenvoudig is het.
En zo gaat ook deze regering met aan het hoofd captain Potros Santokhi, die een van de beste presidenten ooit van Suriname had kunnen worden, door kleine domme, stomme keuzes die zich opstapelen, ten onder. Vooral de poppetjes die gekozen worden, foute figuren.
Jammer voor iedereen die heeft geloofd in een creatieve, nieuwe manier van leidinggeven, jammer voor iedereen die eindelijk dacht dat de oude politiek dood en begraven was, jammer voor iedereen die geloofd heeft in Santokhi als frisse leider die mensen zou kunnen lezen als oude politieman en het volk en zou kunnen verheffen. Jammer dat deze regering zo een slechte kopie wordt van de vorige (tekst hetzelfde, melodie anders, neks zeker no fout!).
Tot dan, toont de minister van Alles, Ramdin samen met minister Silvano Tjong-Ahin aan dat duo-ministerschappen, kostenbesparend, synergie creërend, corruptie bestrijdend en vooral de oplossing kunnen zijn voor het zieke bestuurlijke systeem van Suriname. De helft van de ministers kan naar huis.
Potros Santokhi, waarom neemt u het ministerie van Financiën niet over, dan weten we zeker dat er daar niet weer een schandaal zittend op een lijk uit de kast valt?
Dr. Ashwin Ramcharan RO