Helaas, ik denk het niet. En anno 2022, is het leger hoogstwaarschijnlijk niet gemotiveerd om zich in te zetten en ‘offers’ te brengen in de zaak Tigri. Zelfs een Surinaams militaire observatiepost in Tigri is te veel gevraagd laat staan een militair offensief, het leger is niet gemotiveerd want het salaris is waardeloos. Er zijn te weinig kippenbouten in de kantine en de minister van Defensie loopt al 2,5 jaar op eieren.
De minister van Buitenlandse Zaken heeft geen eieren, Potros Santokhi is druk met Caricom en z’n vicepresident (vp) bespioneren, vp/Bravo heeft het druk met Lindscheer bespioneren, u heeft het druk met de koers van de SRD en de winkelprijzen te bespioneren, en zo heeft niemand fut om aan Tigri te denken.
We weten allemaal dat Tigri helaas niet meer van Suriname is en waarschijnlijk ook nooit meer van Suriname zal worden. Ook deze regering heeft het zo druk met interne gevechten dat men aan beleid en uitvoering niet toekomt laat staan aan de zaak Tigri.
Na meerdere studies en boeken, door prominente Surinamers aangeboden aan diverse regeringshoofden waaronder ook Potros Santokhi, lacht Guyana nog steeds in zijn vuistje. Zonder een schot een hap uit je buurland nemen, vervolgens daar wat mensen naartoe sturen en daar laten wonen, en dan doen alsof het een gedane zaak is. Allemaal wetende dat Surinaamse politici niet durven, laf zullen toekijken en daarmee ook het leger van Suriname kisten met hun lafheid. Tigri is niet van Suriname net zomin als Suriname een kolonie van Nederland is.
Wat heeft Suriname aan zijn leger?
Er is voor de onafhankelijkheid heel veel onderhandeld of Suriname wel of geen leger moest hebben. Uiteindelijk weten we wat het leger van Suriname tot nu toe voor land en volk heeft gedaan. Intern vechten, je eigen mensen doden, binnenlandse oorlog voeren, dat kan men geweldig goed. Maar als het aankomt op het bevechten van de Guyanezen, daar hebben we nooit iemand over gehoord in de afgelopen 47 jaar.
Niemand durft naar Tigri te gaan, ook het Surinaams leger niet
Al 47 jaar heeft geen een Surinaamse regering een stap gezet om haar recht op Tigri aan te vechten. Geen juridisch gevecht en vooral geen fysiek, militair of andersoortig gevecht. De politici kunnen heel goed onderling bekvechten, elkaar wantrouwen, dreigen, het Surinaams volk polariseren, en zo nog meer als show opvoeren voor het Surinaams volk, maar tegen de Guyanezen durft niemand. Zie hier het bewijs van onderontwikkeld gevoel van het zogenaamde Surinaamse “47 jaar gelegenheidsnationalisme”.
Waarom vraagt het volk geen aandacht voor Tigri? Waarom onderneemt ook deze regering geen stappen op basis van de onderzoeken, boeken en aanbevelingen van diverse Surinaamse experts? Nu we toch al zoveel commissies en platforms hebben kan het Tigri-platform of de Tigri-commissie er zeker nog bij, maar het gebeurt niet! Zijn dr. Lachman Soedamah en Evert Gonesh bezigheidstherapisten of ware patriotten die hun tijd en moeite als experts ter beschikking stellen aan deze regering? En waarom zo een onbeschofte houding van deze regering om deze kundige patriotten links te laten liggen terwijl ze ingezet kunnen worden met hun goede wil, kennis en kunde?
Wat is er nog nodig om het laffe gedrag van Surinaamse politici te doorbreken? Waarom heeft men 47 jaar intern wel kunnen vechten en elkaar kunnen uitmoorden, maar durft men de lafheid niet te doorbreken om Tigri voor eens en voor altijd aan te vechten en terug te halen? Wat zou ervoor nodig zijn om de stoere Surinaamse politici die elkaar voor een kapotte camera, gestolen kippen voor het gerecht slepen, te bewegen zoiets groots als de kwestie Tigri voor land en volk te beslechten?
Hoe verder met Tigri?
U wordt iedere keer afgeleid, zodra Tigri wordt genoemd is er weer wat anders dat prioriteit zou moeten genieten zoals het gedrocht Caricom, de koers, kippendieven en zo nog meer. Nu even blijven focussen. Toch de diplomatieke route als het gaat om Tigri?
Dan is het tijd om de uiterst kundige personen als Soedamah, Gonesh en wellicht anderen op te nemen in een commissie om te starten met een dialoog met Guyana om alvast het gesprek te starten met de Guyanezen over Tigri.
Nu, in het kader van de zoveelste aangekondigde samenwerking door Potros Santokhi van de gezamenlijke ontwikkeling van Suriname met Guyana (want alleen ontwikkelen lukt het al 47 jaar niet), stel ik voor dat de volgende bespreking over samenwerking met Guyana plaatsvindt in het Tigri-gebied, waarbij de stoere Potros met zijn eveneens stoere vp, Alfa, Bravo, het gehele alfabet, met al hun stoere beveiligingen, zich met z’n allen naar het Tigri-gebied begeven om Ali en Jagdeo daar te ontvangen op eigen Surinaams grondgebied!
Surinamers aub blijf bij de les, opletten aub, hoe langer het duurt hoe minder recht Suriname heeft op Tigri! Thuis intern vechten is makkelijk, beetje achterhaald, zelfs laf, laat nu die grote Surinaamse (kerst)ballen zien, die ‘krontos’, laat ze exploderen in het Tigri-gebied, die bigi mofo om een bigi deel van Suriname terug te halen! Hier zou het volk echt wat aan hebben in plaats van al dat kinderachtig, fobische wantrouwen waar deze regering het volk mee opzadelt en keer op keer mee afleidt.
Dr. Ashwin Ramcharan RO
