Deze regering leent ook net zo hard, alleen geeft zij het een andere naam zoals PPP – public private partnership – om de zaak te maskeren. Deze regering kiest ervoor om een brug te bouwen en geld aan uit te geven in plaats van het te besteden aan ziekenhuizen en zorg of aan armoedebestrijding. Een hele tijd is ons verteld dat de regering niet leent en alles wat de klok sloeg was PPP, maar nu komt de leenaap uit die PPP-mouw.
Met demagogie en “frommel taal” heeft de regering het volk lang in het donker gehouden. Er gebeurt veel in het donker. Hopelijk zal dat licht aan het eind van de tunnel ons helpen om alles wat in het donker is, te zien. Op de voorgenomen protesten blijft te regering roepen dat de armoede voortkomt door onverantwoord lenen en uitgeven door de vorige regering. Maar zelf lenen ze ook flink, maar via ‘frommel’ constructies en de schaarse middelen geeft de regering liever uit aan bruggen, haven en luchthaven in een nieuw modewoord PPP. Een verkeerde prioriteit.
Lenen met frommel taal
Luister naar wat de minister van Openbare Werken nu eindelijk toegeeft over de brug over de Corantijnrivier, namelijk dat een deel van de kosten door de overheid betaald zal worden.
“Er worden opties bekeken hoe de brug over de Corantijnrivier bekostigd zal worden”:
Dus deze overheid heeft ons al die tijd “voor de gek gehouden” dat de bouwprojecten het land niets zullen kosten, maar ze geven geen openheid van zaken:
1. Wat heeft de voorstudie van de brug gekost en wat heeft de regering hiervoor betaald en aan wie?
2. Welke andere verplichtingen is de regering al aangegaan en welke verplichtingen zal ze aangaan buiten de financieringen van de bouwer?
Luister naar een inkijk over PPP. Een debacle op bestelling. Public Private Partnership en de adders in het gras!:
Lenen voor productie en niet voor showcase
Lenen op zich is geen slechte zaak want welke ondernemer heeft geen geld geleend om zaken te doen. In de eerste colleges van Bedrijfseconomie of Financial Management leer je het fenomeen van hefboomwerking. Alleen de VHP maakte voor de verkiezing een hele heisa over de leningen onder de NDP. Die leningen zijn vooral genomen om productiebedrijven op te zetten zoals olieraffinaderij Staatsolie en de financiering van de deelname in de mijnbedrijven en de overname van de stuwdam waar men nu al de lusten van ervaart.
Dat zou moeten leiden tot de bloei van de Oil & Gas industrie en de mijnbouwindustrie, de industrie die door Santokhi steeds wordt opgehemeld en als de haarlemmerolie verkocht voor alle problemen van Suriname. Maar waarom is dan de VHP zo tegen die ontwikkeling geweest onder de NDP? De Oppenheimer-lening is weliswaar tegen een hoge rente geweest, dat is zeker geen goede zaak. Maar lag het ook niet aan de VHP die het buitenland aanschreef om Suriname geen geld te lenen? In zo’n giftige sfeer is het een enorme kunst om überhaupt een lening te krijgen. En als het lukt dan betaal je een hoge prijs – hoge rente – voor de lening.
Dat moet deze regering nu zeker begrijpen toch en ze ervaren dat nu ook. Ze betalen nu een hoger leasebedrag voor de vliegtuigen van de SLM omdat de lessoren SLM niet meer vertrouwen en dan komt er een premium op de marktconforme rentals.
Niet laten afleiden tijdens de protesten
Dus lenen op zich als een bron van alle ellende te brengen is te simpel en zelfs demagogisch. Deze regering was zo deskundig voor de verkiezing, maar na de verkiezing lijkt hen niets te lukken. Hen lukt niet eens de leningen te herstructureren, ze hadden zoveel vrienden en kennis. Waarom lukt het hun niet leen elders goedkoper te lenen en de dure Oppenheimer-lening af te lossen, zou je denken. Eenvoudig is het niet, maar daarom vraag je ook niet aan de kleuter om het land te leiden. Zo kundig zijn ze dus kennelijk niet om iets aan de leningen te doen.
Maar het is nog erger, deze regering gaat ook verplichtingen – leningen – aan door bijvoorbeeld het bouwen van de brug over de Corantijnrivier onder een zogeheten PPP-constructie. Dat is simpel uitgedrukt niets anders dan lenen via een financiering door de bouwer waarbij de overheid aan de voorkant en vaak ook aan de achterkant een deel van de kosten moet betalen. Ze lenen niet voor de bouw van een fabriek, niet voor het overnemen van Rosebel Goldmines, niet voor een groot landbouw productiebedrijf. Nee voor een brug!
Met demagogie en “frommel taal” heeft de regering het volk lang in het donker gehouden, in die donkere tunnel. Er is nu licht aan het eind van de tunnel, maar dat is een ander licht, het licht dat het volk laat zien wie met maskers rondloopt en licht op alles wat de regering in het geheim en donker doet. Als de protesten deze week op z’n minst meer licht in die donkere beerput kunnen krijgen, dan is er al succes. “Je ziet het pas als je het doorhebt” zei Johan Cruijff vaak. De protesten moeten helpen om het volk door te laten hebben, en dan gaat men zien wat in het donker gebeurt. De protesten brengen licht in de hoofden.
Hikmat Mahawat Khan
