In het parlement werd onlangs de wijziging van de grondwet en het nieuwe kiesstelsel aangenomen (lees: landelijk evenredigheidsstelsel op DNA-niveau). De fracties VHP, ABOP/PL, NPS en de NDP stemden allemaal voor en de BEP heeft zich onthouden van stemmen.
Historisch was het moment te noemen toen alle fracties een initiatiefwet voor het landelijk evenredigheidsstelsel op DNA-niveau indienden. De BEP-fractie ondersteunde de gedachte onder voorbehoud. Het uitgangspunt van de BEP was dat een landelijke evenredigheid zonder een sterk lokaal bestuur, naakt is. Een duidelijke demonstratie van wat de BEP voorstaat, namelijk de decentralisatiegedachte. De BEP-fractie, vertegenwoordigd door de heer Ronny Asabina, heeft middels een amendement de tekortkomingen van de nieuwe Kiesregeling of kieswet vastgelegd en zo een meer holistische conceptwet terzake het te wijzigen kiestelsel, ingediend.
De afspraak tussen de parlementaire fractievoorzitters was dat er samen opgetrokken zou worden en dat elk werkbaar voorstel meegenomen zou worden. Vreemd genoeg is er echter een vorm van verraad gepleegd en dat is geweest dat er na die afspraak nooit meer een plenaire vergadering gehouden is over het plan van aanpak van de wijziging van de kieswet. De BEP is zodoende voor de gek gehouden. Wat mij betreft een toppunt van misdadigheid, miskenning en respectloosheid.
Waar ook ter wereld een landelijk evenredigheidsstelsel gehanteerd wordt, zal je merken dat het altijd door een goed georganiseerd lokaal bestuur systeem ondersteunt wordt. Waarom zou dat ook niet hier in ons geliefd land aan de orde kunnen zijn? Praat je over āone man, one vote, one valueā, dan praat je zonder meer over rechtvaardigheid. Echter de zogenoemde nieuwe kieswet in zijn huidige vorm symboliseert juist het tegenovergestelde namelijk onrechtvaardigheid.
Het discrimineert en is onrechtvaardig naar grote delen van het land waar niet zoveel mensen met hun kinderen wonen, maar die desalniettemin of misschien juist progressieve ontwikkelingen, zoals die door politieke inspraak en vertegenwoordiging wordt verkregen, broodnodig hebben. Het gevolg zal urbanisatie zijn, omdat de progressieve ontwikkelingsvoorzieningen of gebrekkig of zoek zijn in het binnenland van Suriname dat reeds eeuwenlang volkomen legitiem en rechtmatig wordt bewoond door onze inheemse en tribale volken.
Democratie wordt op deze wijze met deze nieuwe kieswet zonder een wetmatig sterk en gedecentraliseerd districtsbestuur gewoon een bespotting. Het binnenland blijft dus gewoon verder beperkt in het proces zichzelf te kunnen ontwikkelen, en ook nog van Paramaribo afhankelijk. Neem de prijzen voor de eerste levensbehoeften, benzine, goede medische zorg, goed onderwijs, de bus-, boot- en vliegtarieven van openbaar vervoer, nutsvoorzieningen van leidingwater en elektra, gebrekkige infrastructuur en gebrek aan modern georganiseerde werkgelegenheid.
Als je eerlijk bent zal je het met mij eens zijn dat er een kloof is tussen Paramaribo, Wanica en Nickerie aan de ene kant en de rest van het land qua standaarden. Niet iets van nu maar het had deels wel opgelost kunnen worden met de amendementen van de BEP-fractie. Het momentum leende zich hiervoor.
Kunnen we met het getoonde gedrag van de fractievoorzitters stellen dat ze geen hart voor het land in zijn totaliteit hebben? Ik wil u terugvoeren naar een paar momenten van de VHP- en de ABOP/PL-fractie toen er gestemd moest worden voor enkele zaken in DNA en hun talloze beloftes:
1. Het district Brokopondo werd verzopen door mismanagement van Staatsolie en men is niet meegegaan met de motie ingediend door de BEP en de NDP om middelen vrij te krijgen voor het getroffen gebied.
2. Onderwijs binnenland krijgt een stiefmoederlijke behandeling. Momenteel zijn er scholen gesloten na ampertjes drie weken. Tekort aan gezond drinkwater op de scholen en ook het gebrek aan schoolmeubilair.
3. Dat de gebieden in Sipaliwini geen 1 maal 24 uur stroom hebben, zegt ons veel.
4. De infrastructuur naar de gebieden in het binnenland zoals de Weg naar Duata wordt straal genegeerd. Een houding die ons al een indicatie geeft dat de coalitie zich alleen focust op Paramaribo Wanica en Nickerie.
Met de amendementen van de BEP-fractie geef je de districten een eigen budget waardoor zij de gelegenheid krijgen zelfs te bepalen hoe het district te ontwikkelen. Een stukje zelfbeschikking. Het is dus duidelijk dat de overige fractieleiders de decentralisatiegedachte geen warm hart toedragen. Duidelijk dat ze zich niet bezighouden met de levensstandaarden van de districten. Hoe sociaaldemocratisch zijn ze of denken ze alleen maar aan de 70 procent kiesgerechtigden in de districten Paramaribo, Wanica en Nickerie?
Ik wil u nogmaals in herinnering brengen dat de fracties van de VHP, ABOP/PL, NPS en NDP voor een naakt landelijk evenredigheidsstelsel stemden en de amendementen van de BEP niet hebben ondersteund. Vandaar dat de BEP-fractie zich van stemmen onthield. Geen vertrouwen in de mondelinge toezegging dat de amendementen gericht op decentralisatie van het landsbestuur zullen worden gehonoreerd. Terecht of onterecht. Motiveer nu uw antwoord!
Het wordt echt tijd dat Suriname zijn sociaaldemocraten en de decentralisatiegedachte voor gelijkwaardige ontwikkeling in ons mooi, geliefd en rijk land, herkent en omarmt.
Sinclair Westenburg
Kaderlid politieke partij BEP
