De reactie van het Openbaar Ministerie (OM) is teleurstellend. De beargumentering van het OM dekt de lading van het schip niet. Eenieder kent de bevoegdheid van het OM alsook de artikelen die het OM als argumentatie heeft opgeworpen om het verzoek af te wijzen. Wat teleurstellend is, is dat het belangrijkste argument van het advocatenteam niet eens door het OM is aangehaald, toegelicht of besproken. Het OM is net als het Hof van Justitie voorbijgegaan aan het meest elementaire, dat met betrekking tot de Amnestiewet, in deze zaak wordt gesteld.
Het verzoekschrift van de advocaten is publiekelijk bekend. Het volk heeft het gelezen. De leidraad in het schrijven is hoe de Krijgsraad is omgegaan met de Amnestiewet, de toepassing en het rechtsgevolg ervan. In het verzoek van de advocaten van de belanghebbenden heeft het advocatenteam goed geargumenteerd aangegeven wat de rechtsgevolgen zijn geweest van de Amnestiewet. Over dit vraagstuk rept het OM met geen woord.
De maatschappelijke discussie is nu één waarbij aangegeven wordt dat de belanghebbenden amnestie hebben en het vonnis op basis daarvan niet uitvoerbaar zou zijn. Dit aspect wordt niet besproken door het OM.
Alle vonnissen zijn momenteel beschikbaar voor het volk. Het is soms ondenkbaar en onbegrijpelijk, vooral voor hen die de brief van de auditeur-militair, de heer Roy Elgin gelezen hebben, hoe wetten door rechters met de voeten zijn getreden om het politieke proces voort te zetten. Het advocatenteam zal de rechtmatigheid van het vonnis in een bodemprocedure aanvechten. Het zou van goed bestuur getuigen als de uitvoering van het vonnis totdat de bodemprocedure is afgewikkeld, wordt opgeschort.
Ook zou het van maatschappelijke verantwoordelijkheid getuigen indien het OM zou ingaan op het vraagstuk van amnestie. Het negeren van dit vraagstuk in haar schrijven, waar het volk nu zelf getuige van is, maakt de zaak veel complexer. Het draagt alleen bij dat de discussie scherper en complexer wordt. Het zijn niet één of twee personen die ervan overtuigd zijn dat de belanghebbenden amnestie hebben, maar een behoorlijk groot deel van het volk. De brief van de heer Elgin getuigt van een oneerlijk proces die onder politieke druk is voortgezet, welke zeker kwaad bloed zet bij delen van het volk.
Ter waarborging van de maatschappelijke rust en vrede zou het verantwoord zijn om binnen de rechtsorde ook aan de aspiraties van dat deel van het volk te voldoen. Het Hof heeft niets anders gedaan dan in alle haast een proces afwikkelen en een eindvonnis vellen dat niet alleen voor meerdere interpretaties vatbaar is, maar ook behoorlijk onduidelijk is. Met dat vonnis heeft zij de maatschappelijke polarisatie beduidend verscherpt en verergerd. Tegelijkertijd heeft zij zich verschoond van alle verantwoordelijkheid.
Nu zit de samenleving met onbeantwoorde vragen. Hebben de belanghebbenden amnestie? Waarom is de brief van de heer Elgin zonder argumentatie terzijde gezet? Waarom is het proces voortgezet als de Amnestiewet in het proces al was toegepast? Relevante vragen waarop het Hof in haar eindvonnis zou moeten ingaan, maar dat bewust of onbewust niet heeft gedaan.
In het eindvonnis rept het Hof met geen woord over de Amnestiewet, maar bekrachtigt het vonnis van 2019 en 2021. De Amnestiewet is pas later onverbindend verklaard, wat betekent dat de belanghebbenden amnestie hebben.
Het lijkt alsof het OM het verzoekschrift onder politieke druk van de regering heeft afgewezen. We vragen het OM om in deze zaak haar onafhankelijkheid te verdedigen en wijs te handelen. De afwijzing van het OM stopt de maatschappelijke discussie niet. De brief van de heer Elgin maakt wel duidelijk de corrupte manier waarop de zaak is afgehandeld. In elk geval zal deze zaak niet met een sisser aflopen. Delen van het volk zijn in rust, maar gaan zich niet hierin berusten. Dagelijks neemt de onverdraagzaamheid bij het volk toe. Het volk, als hoogste macht van het land, heeft op dit moment duidelijkheid nodig.
Drs. Amzad Abdoel
