Er is vermoedelijk een zekere Ramcharan bij de zaak betrokken die naar verluidt naar Guyana is gevlucht. Welke Ramcharan betreft het? Geen familie van mij. Maar let op: niet alleen is er een Ramcharan in Suriname, we kennen ook een bekende columnist genaamd Ramcharan die voor een andere krant schrijft. Ook de procureur-generaal (pg) van Suriname luistert naar de naam Ramcharan. Is de Ramcharan uit Nickerie misschien familie van de pg? Zou de pg van Suriname betrokken zijn bij de 2400 kilo drugs in de brandende loods in Nickerie? In Suriname is alles mogelijk, niets is onmogelijk, maar het is wel nodig om een goed onderscheid te maken tussen zaken en personen, zelfs als er maar één Chan is die Potros heet en expert is in tunnelbouw zonder licht.
Even inzoomen op dit laatste drugsspektakel in Nickerie
Waarom is nog niemand aangehouden in verband met de zaak van 2400 kilo drugs in een brandende loods in Nickerie? 2400 kilo drugs en nog steeds niemand aangehouden? Kebah nanga grap hoor! Pg, OM, volledige magistratuur, wordt wakker! Vlak voor jullie neus is een bejaarde ex-president, een massamoordenaar, gevlucht, en niemand die er iets over onderzoekt. Wat zijn jullie aan het doen? Waarom hebben jullie die loods niet laten afbranden met alle cocaïne erin? Of willen jullie nu dat die 2400 kilo ook vanuit het politiebureau gaat ‘vluchten’?
Pg, OM, president Chan, waar is Bouterse, waar is Hoefdraad, en waarom konden hanen en kippen zwemmen over de Marowijnerivier? Wie heeft de facturen getekend in het schandaal bij SLM? Nu komt er ook steeds meer informatie naar buiten over Hotel Babylon en Pan American Real Estate. Beste Surinamers, bent u niet moe van alle schandalen die afgelopen regeringen, en ook deze, hebben gecreëerd en waarvoor u de prijs moet betalen? Het wordt nu echt tijd dat Surinamers antwoorden eisen op al deze vragen en dat de incompetente magistratuur antwoord geeft op al deze vragen. Volk van Suriname, volgens mij wordt het duidelijker voor u dat Santo Boma alleen voor de kippendieven is en niet voor de Surinaamse politieke elite.
Waarom blijven Surinaamse politici corrupt, en kunnen ze doen wat ze willen? Omdat niemand de gevangenis in moet. Iedereen mag vluchten, dus zoals een oude rot in het politieke vak zei, die trouwens nu zelf op de vlucht is: neks no fout.
En zolang dit zo blijft, moet u niet verwachten dat er iets gaat veranderen.
Maar goed, hoe verder met Suriname als drugs-exportland? In onderstaande uitweiding sta ik stil bij deze gevoelige overweging. Doet u aub mee? Wat is de drugshandel en wandel, een Surinaams probleem of juist een kans voor Suriname om zich te ontlasten en het over de schutting te werpen naar waar het hoort bij de consument in Europa? Leest u verder en overweeg met ons mee.
Wat kan Suriname verdienen aan het coke-festival?
Heel veel, meer dan men nu verdient, want de staat Suriname en het volk van Suriname kunnen er veel meer aan verdienen. Denkt u eens na; als de cocaplant in Europa zou groeien, zou het al lang een gelegaliseerd product zijn.
Cokeconsumptie en dus de export van coke is geen Surinaams probleem. Surinamers in Suriname en ook in het buitenland zijn niet de consumenten.
Op feestjes in Nederland is cokegebruik net als genieten van een blikje Fernandes, en zo is het ook in alle andere Europese landen. De cokebusiness levert de EU-landen jaarlijks miljarden belastinginkomsten op. Hier zult u de EU-leiders niet over horen. Maar Suriname loopt wel met de reputatie-blaren rond, omdat deze hypocriete EU-landen met hun journalisten hun propagandamachine aanzetten en Suriname afschilderen als een ‘slecht’ coke doorvoerland.
Het wordt tijd dat Suriname coke-export als een business gaat zien. En daar belasting op heft, net zoals Nederland dat doet met haar coffeeshops. Suriname moet slimme manieren vinden om de zware economie lokaal te belasten en alle coke-export gewoon door te laten gaan. Cocaïnegebruik is geen Surinaams probleem. Nederland had veel eerder al een cocaïnefabriek, en zoals we weten doen Nederlanders niets gratis. Leest u dit hier maar na, net zo’n omstreden verleden als de rol van Nederland in de slavenhandel.
Wat achtergrondinformatie over het legaliseren van coke?
Het legaliseren van de handel in cocaïne is een controversieel onderwerp dat al jaren voor discussie zorgt. Voorstanders van legalisatie benadrukken dat het een einde kan maken aan de drugsoorlog, de criminaliteit kan verminderen en de overheid belastinginkomsten kan opleveren. Tegenstanders waarschuwen echter voor de gezondheidsrisico’s en sociale gevolgen van het legaliseren van een potentieel gevaarlijke drug.
Het legaliseren van cocaïne zou betekenen dat de overheid de productie, distributie en verkoop van de drug reguleert. Op deze manier kan de overheid ervoor zorgen dat de drug veiliger wordt geproduceerd en dat de kwaliteit ervan wordt gecontroleerd. Hierdoor zou het aantal overdoses en andere gezondheidsproblemen kunnen worden verminderd. Bovendien zou de overheid belastingen kunnen heffen op de handel in cocaïne, wat extra inkomsten genereert die kunnen worden gebruikt voor bijvoorbeeld gezondheidszorg of onderwijs.
Een ander argument voor legalisatie is dat het de criminaliteit kan verminderen. Momenteel wordt de handel in cocaïne voornamelijk gecontroleerd door criminele organisaties die geweld en corruptie gebruiken om hun winsten te maximaliseren. Door de handel te legaliseren en te reguleren, zou de overheid deze criminele organisaties de wind uit de zeilen kunnen nemen en de veiligheid van de samenleving kunnen vergroten.
Tegenstanders van legalisatie maken zich echter zorgen over de mogelijke gezondheidsrisico’s van cocaïnegebruik. Cocaïne is een zeer verslavende drug die ernstige bijwerkingen kan hebben, waaronder hartproblemen, psychische stoornissen en zelfs de dood. Door de drug te legaliseren, zou het gebruik ervan kunnen toenemen en zouden meer mensen kunnen worden blootgesteld aan deze risico’s. Bovendien zou het legaliseren van cocaïne een signaal kunnen afgeven dat drugsgebruik acceptabel is, wat kan leiden tot een normalisering van drugsgebruik in de samenleving.
Al met al is het legaliseren van de handel in cocaïne een complex vraagstuk dat zorgvuldig moet worden afgewogen. Aan de ene kant kunnen er voordelen zijn, zoals het verminderen van criminaliteit en het genereren van extra inkomsten voor de overheid. Aan de andere kant zijn er potentieel ernstige gezondheidsrisico’s verbonden aan cocaïnegebruik en het normaliseren van drugsgebruik in de samenleving. Het is belangrijk om een open en eerlijk debat te voeren over dit onderwerp en alle mogelijke gevolgen zorgvuldig te overwegen voordat er beslissingen worden genomen over de legalisatie van de cocaïnehandel.
En weet u waarom de landen op het noordelijk halfrond het beter doen met inkomsten uit coke?
Suriname moet het niet als een Surinaams probleem beschouwen. Coke-export is big business. Als cocaïne in Europa zou groeien, zou het al lang een gelegaliseerd product zijn en zouden de EU-landen allerlei mooie wetten en belastingregels hebben gemaakt, handelsverdragen hebben gesloten om de handel in cocaïne voor de EU-cocaboeren te stimuleren, en zou het Europese bbp het hoogste ter wereld zijn.
Als je het goed narekent, blijkt al gauw dat de EU- en westerse overheden, ook de Amerikaanse, meer verdienen aan de zogenaamde ‘illegale’ cokehandel dan de tye pôti coke-exporteurs, doorvoerhandelaren in Suriname, cokeproducenten als Colombia en Bolivia, Peru, en andere landen op het zuidelijk halfrond.
Het noordelijk halfrond speelt het spel veel slimmer. Ze geven de schuld aan het zuiden en snuiven zelf en verdienen er goed aan op het noordelijk halfrond. De landen op het noordelijk halfrond, de EU-landen en de VS, gaan slimmer om met het geld uit de drugshandel, ze heffen slim belastingen op de cokehandel in hun land en profiteren meer dan het zuiden. Door af en toe wat te onderscheppen, creëren ze mogelijk een schaarste waardoor de straatwaarde van coke hoog genoeg blijft om het een lucratieve handel te maken voor iedereen.
Denkt u hier maar over na, alles doorlaten of niet, feit is het is geen Surinaams probleem!
Dr. Ashwin Ramcharan RO
