J Cole: “One thing about the men that’s controlling the pen. That write history, they always seem to white-out their sins.”
J Cole is een van de meest beroemde rappers, hiphop-artiest, op dit moment. Bovenstaand een quote van hem uit een van zijn nummers. Ik noem dit omdat het relevant is voor dit artikel.
Eerst een flashback
In een recent artikel in een collega online krant verscheen een belangrijke oproep aan het Koningshuis, de koning en alles wat erbij hoort. Ik heb het niet over koning Bravo van Suriname maar de Nederlandse koning, Willem-Alexander, die volgende week zaterdag jarig is.
In het kort kan het artikel als volgt samengevat worden; De koning moet zijn excuses aanbieden aan de Hindoestaanse contractarbeiders. Ik durf verder te gaan door deze oproep breder te trekken. De koning moet zijn excuses aanbieden aan alle contractarbeiders. Javanen, Chinezen, Hindoestanen, allen die als contractarbeiders naar Suriname zijn gebracht van heinde en verre, met de boot, wekenlang op zee, geronseld met mooie verhalen, wellicht ook wat roepies en kraaltjes, want zo deed men dat. En de aankomst was absoluut geen leuke, zeker niet beter dan tijdens de slavernij.
Hoewel het artikel in de collega krant zich richtte op excuses aan de Hindoestaanse contractarbeiders geldt het volgende voor alle contractarbeiders; allen zijn onmenselijk behandeld, iedereen is uitgebuit en iedereen is hiermee het slachtoffer van de meest perverse vorm van uitbuiting door het Westerse kapitalisme. Eerst in de vorm van slavernij en dan in slavernij 2.0, het beestje kreeg een andere naam: contractarbeid.
Samen met de tot slaaf gemaakte optrekken
Met veel bewondering en respect moet ik de uit Afrika afkomstige broeders en zusters complimenteren dat zij hebben doorgezet totdat de koning zijn excuses had aangeboden.
En nu is het ook tijd dat de koning zijn excuses aanbiedt voor alles wat onmenselijk was aan het systeem dat mild ‘contractarbeid’ wordt genoemd.
Dus koning, excuses aan de contractarbeiders is terecht. Het is van deze tijd. Alle contractarbeiders moeten met bescheiden toestemming en samenwerking met de nazaten van de tot slaaf gemaakte optrekken om alles wat krom is recht te zetten. Op de schouders van de nazaten van de tot slaaf gemaakte moeten de contractarbeiders nu eisen dat de koning ook aan de nazaten van de tot contractarbeider gemaakte zijn excuses aanbiedt.
En daarom moet het Westers kapitalistisch systeem met haar rechtssysteem slim gebruikt worden om schadevergoeding te eisen en ook betaald te krijgen.
De norm is duidelijk, vooral in het geval van contractarbeid
Als de CEO van Shell in de billen knijpt van zijn secretaresse dan is dat fout, omdat het volgens de norm die nu geldt niet kan dat iemand met meer macht, op basis van deze machtsongelijkheid, in de billen knijpt van zijn secretaresse. En omdat nu deze zelfde fatsoensnormen in de brede samenleving ook contractarbeid als buitengewoon pervers dienen te bestempelen, is het correct van de koning om excuses aan te bieden aan alle contractarbeiders, waaronder de Hindoestaanse contractarbeiders en alle andere contractarbeiders van welke etnische komaf dan ook.
De contractarbeiders kwamen niet terecht in de Ritz Carlton, vandaar zoveel protesten
Ik en ook u hoeft geen vuistdikke boeken te gaan lezen over de tijd van de contractarbeid. Ook hier is de redenering hetzelfde. De geschiedschrijving is een bezigheid geweest van een paar witte mannen die gelardeerd zijn door een paar bruine mannen die er beide baat bij hadden om een verhaal neer te pennen waarin beide groepen geen gezichtsverlies hoefden te lijden. Dus moest het verhaal over contractarbeiders een ander verhaal worden dan dat over de slavernij. Het moest een vooruitgang laten zien op alle vlakken. U begrijpt dat dit een kolder verhaal is. De contractarbeiders werden in Suriname niet binnengehaald in de Ritz Carlton Hotel, Hilton of Torarica.
De contractarbeiders kwamen niet terecht in de Ritz Carlton, vandaar zoveel protesten
Ik en ook u hoeft geen vuistdikke boeken te gaan lezen over de tijd van de contractarbeid. Ook hier is de redenering hetzelfde. De geschiedschrijving is een bezigheid geweest van een paar witte mannen die gelardeerd zijn door een paar bruine mannen die er beide baat bij hadden om een verhaal neer te pennen waarin beide groepen geen gezichtsverlies hoefden te lijden. Dus moest het verhaal over contractarbeiders een ander verhaal worden dan dat over de slavernij. Het moest een vooruitgang laten zien op alle vlakken. U begrijpt dat dit een kolder verhaal is. De contractarbeiders werden in Suriname niet binnengehaald in de Ritz Carlton Hotel, Hilton of Torarica.
Kapitalisme als idee uit het protestantisme, met slavernij als vorm van uitbuiting
Voor hen die meer willen weten waarom ik zo stellig ben verwijs ik naar het onderstaande.
Het protestantisme heeft een complexe rol gespeeld in de geschiedenis van de slavernij. Er waren zowel voorstanders als tegenstanders van slavernij binnen verschillende takken van het protestantisme, en de interpretatie van Bijbelse teksten speelde een belangrijke rol in het rechtvaardigen of bestrijden van slavernij.
Een van de bekendste critici van slavernij binnen het protestantse christendom was de Engelse politieke en religieuze leider William Wilberforce. Wilberforce, een evangelische anglicaanse Christen, was een abolitionist die een belangrijke rol speelde bij de afschaffing van de trans-Atlantische slavenhandel door Groot-Brittannië in 1807 en de slavernij in het Britse Rijk in 1833.
Daarentegen hebben bepaalde groepen en individuen binnen het protestantisme slavernij gerechtvaardigd door te verwijzen naar Bijbelse teksten die het bezitten van slaven goedkeurden of reguleerden. Deze interpretaties werden bijvoorbeeld gebruikt in de zuidelijke staten van de Verenigde Staten voorafgaand aan de Amerikaanse Burgeroorlog om de praktijk van slavernij te rechtvaardigen.
Het debat over de rol van het protestantisme in relatie tot slavernij is een complex en genuanceerd onderwerp, waarbij verschillende interpretaties en perspectieven samenkomen. Het is belangrijk om de diversiteit van opvattingen binnen het protestantisme over dit onderwerp in overweging te nemen. Max Weber, een bekende Duitse socioloog, heeft in zijn werk “De protestantse ethiek en de geest van het kapitalisme” geschreven over de rol van het protestantisme bij de opkomst van het kapitalisme.
Weber betoogde dat bepaalde waarden en mentaliteiten die inherent waren aan het protestantisme, met name het calvinisme, een belangrijke rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van het kapitalisme.
Volgens Weber promootte het calvinisme ideeën zoals hard werken, spaarzaamheid, soberheid en ethisch zakendoen. Deze waarden vormden de basis voor een nieuwe ethiek die gericht was op het vergaren van rijkdom door middel van hard werken en investeringen. Deze zogenaamde “protestantse arbeidsethiek” zou uiteindelijk hebben bijgedragen aan de opkomst van het kapitalisme, waarin rationaliteit, efficiëntie en winstmaximalisatie centraal staan.
Weber benadrukte echter dat de relatie tussen het protestantisme en het kapitalisme complex is en dat er ook andere factoren van invloed waren op de opkomst van het kapitalisme. Het werk van Weber heeft nog steeds invloed op het sociologisch en economisch denken over de relatie tussen religie, cultuur en economie.
De malaise op het zuidelijk halfrond als hard bewijs van de gevolgen van koloniale uitbuiting
Het complete zuidelijk halfrond heeft het moeilijk na eeuwenlang slavernij en daarna contractarbeid en de door het Westen opgelegde kapitalistisch denken en doen. Steeds meer wordt duidelijk hoe de voormalige koloniën zijn uitgebuit en vervolgens aan hun lot zijn overgelaten en verder de grond in zijn getrapt door structureel slecht beleid door de elite die door de ex-kolonialist achtergelaten was om de zaken te managen.
Hoge schuldenlasten, corruptie, radeloosheid, armoede en vooral polarisatie zijn allemaal gevolgen van een geschiedenis die het rijke Westen niet wil horen en accepteren. Haïti is een goed voorbeeld van hoe de Fransen hun kolonie tot het bot hebben verarmd. Rwanda, Zuid-Afrika, eigenlijk heel Afrika maar ook India en China, werden nog lang klein gehouden en het volk werd onderling uitgespeeld. De lijst van deze verziekte landen en culturen is lang genoeg om te concluderen dat het Westen een bewust destructief beleid heeft gevoerd dat nog decennialang de ex-koloniën flink pijn gaat doen.
Conclusie
Surinamers die zich mengen in de discussie omtrent de mislukte en vooral misbruikte bromtji dyari-politiek, moeten zich niet laten misleiden door wat er nu gebeurt op Plantage Suriname. Dit ding is niet door ons gecreëerd, het is iets waar wij allen mee opgezadeld zijn.
Gelukkig worden deze generaties lang durende ex-koloniale scheefheden recent niet alleen door wetenschappers als Harvard professor Achiume en andere geleerden als Mills en Arendt geduid, deze wetenschappers en sociaal maatschappelijk betrokken personen hebben zich ook op het vlak van mensenrechten en de beleving ervan uitgelaten. Bij deze een oproep aan Surinaamse studenten en ook Potros Chan en vicepresident Bravo (die niet graag lezen) om zich te verdiepen.
Gelukkig zien we dat jongere politici in andere landen, die een stevige intellectuele vorming hebben doorlopen en de materie wel kennen, zich nu roeren in de discussie over de ex-koloniale uitbuiting.
De jongere generatie politici pikt het hypocriete geblaat van het Westen en de Westerse media niet meer. Recent nog heeft president Irfaan Ali van buurland Guyana een aantal westerse journalisten alle hoeken van de zaal laten zien toen het ging om ex-koloniale zaken. Met het niveau van de kawtereh politiek en de kawtereh politici en kawtereh DNA-leden zal dit voorlopig in Suriname niet gebeuren.
Laten we een vuist maken en onze geschiedenis zelf bepalen op basis van eenvoudig denken. Als de Hindoestaan denkt dat hij met een mooier verhaal over zijn tijd als contractarbeider beter is dan de tot slaaf gemaakte, dan heeft de ex-kolonisator haar doel bereikt, verdeel en heers werkt nog steeds, en is de polarisatie een feit.
De contracttijd van de Hindoestaan was net zo erg als tijdens de slavernij van de tot slaaf gemaakte. De omgeving was geen haar beter, de manieren van de slavenhouders en plantage-eigenaren en hun handlangers waren hetzelfde, uitbuitend en mensonterend. Dit is wat alle contractarbeiders ongeacht de etniciteit hebben meegemaakt.
Als wij stoppen met dat hokjesdenken en stoppen met het spuiten van gif in onze eigen bromtji dyari, dan zal en moet de koning zijn excuses aanbieden aan alle contractarbeiders.
Ashwin Ramcharan
