Chano en Bravo hebben het zelfvertrouwen van het Surinaamse volk verder verwoest

De constante backstabbing, interne gekissebis en verraad, leugens over elkaar en onderlinge verdeeldheid, van de coalitie genoten, met daarbij de hoofdrolspelers VP Brunswijk en Potros Santokhi, heeft ertoe geleid dat het zelfvertrouwen van het volk van Suriname compleet is verwoest. En juist in tijden van crisis had dit niet moeten gebeuren. De onderlinge verhoudingen zijn het bewijs van het feit dat het bij beide leiders ontbreekt aan zelfvertrouwen en door hun onderlinge relaties is dit nog eens duidelijk geworden in de formulering van hun beleid en de uitvoering ervan dat op alle vlakken waardeloos is gebleken.

Over de “luizen-partij”, de luie NPS, de grote praatjesmakers, die uit de coalitie zijn gevlucht, weten we dat ze door hun politieke arrogantie, op vals nationalisme gebaseerde houding, land en volk eerst in 1975 een kansloos avontuur in hebben getrokken en in 1980 de NDP hebben gebaard, een duivelskind dat snuift, zuipt, gokt, als een debiel geld leent, allemaal als nadeel voor land en volk en zo het zelfvertrouwen van het gezin Suriname keer op keer vernietigt als ze aan de macht is.

De complete afwezigheid van dit noodzakelijke zelfvertrouwen heeft ertoe geleid dat het IMF Suriname in haar macht heeft, en dat Suriname voorlopig niet van het IMF af kan komen als het zich allemaal zo voortzet ook na 2025. Juist in een tijd van crisis hadden beide leiders een persoonlijk en gezamenlijk zelfvertrouwen moeten etaleren en moeten overbrengen op het volk zodat er samen op een inclusieve manier door goed naar het volk te luisteren een nationaal zelfvertrouwen zou ontstaan waardoor het land zich door moeilijke tijden zou kunnen slaan.

In een tijdperk van toenemende onzekerheid en snel veranderende maatschappelijke ontwikkelingen, is het cruciaal dat leiders niet alleen richting geven, maar ook het zelfvertrouwen van het volk versterken. Zelfvertrouwen in een land vertaalt zich in veerkrachtige samenlevingen die beter in staat zijn om uitdagingen aan te gaan en gezamenlijk te streven naar een betere toekomst. Maar hoe kan een leider dit zelfvertrouwen bij het volk bijbrengen en versterken? Dit artikel verkent de verschillende strategieën en praktijken die leiders kunnen toepassen om het zelfvertrouwen van hun bevolking te vergroten. Dit type leiderschap heeft ontbroken in de afgelopen vier jaar en gezien de persoonlijkheden gaat dit ook niet veranderen.

Wat ontbreekt er?
Alles. Alles ontbreekt. Leiders die het vertrouwen in de bevolking willen versterken, moeten zelf betrouwbaar en transparant zijn. Dit is helaas een groot manco in Suriname. De leugenaar regeert. Integriteit in leiderschap betekent eerlijkheid en rechtvaardigheid in besluiten en acties. Transparantie over beleidskeuzes, projecten en kosten creëert een cultuur van openheid, waarbij het volk weet wat te verwachten en vertrouwen kan hebben in de intenties van hun leider.

Een leider die direct contact onderhoudt met de bevolking toont betrokkenheid en echtheid. Door regelmatig gemeenschapsbijeenkomsten, townhall-sessies en online interacties aan te moedigen, kunnen leiders luisteren naar zorgen, direct aanspreekbaar zijn en vertrouwen opbouwen door hun bereidheid om te dienen en te communiceren.

Onderwijs als krachtig middel
Een van de krachtigste manieren om zelfvertrouwen in de bevolking te versterken, is door middel van onderwijs. Door kwalitatief hoogstaand en toegankelijk onderwijs te bieden, kunnen leiders mensen de vaardigheden en kennis geven die nodig zijn om succesvol te zijn in een snel veranderende wereld. Onderwijs creëert niet alleen geïnformeerde burgers, maar ook zelfverzekerde individuen die zich capabel voelen om bij te dragen aan de samenleving. Het onderwijs in Suriname is compleet vernietigd. Een complete revisie en organisatie van het onderwijs volgens moderne maatstaven gaat nog minstens tien jaar kosten aan intensieve inzet.

Empowerment programma’s
Het volk, het bedrijfsleven, de vakbonden, vader en moeder Surinamers, alle partijen zijn geschaad in hun zelfvertrouwen.

Leiders kunnen empowerment-programma’s initiëren die gericht zijn op het versterken van specifieke bevolkingsgroepen, zoals vrouwen, jongeren en minderheden. Door hen te voorzien van middelen, trainingen en kansen om te groeien, helpen deze programma’s het zelfvertrouwen en het vermogen om positieve veranderingen teweeg te brengen te versterken.

Inspirerende en motiverende communicatie
De taal die een leider gebruikt heeft een enorme impact op het moreel en zelfvertrouwen van het volk. Door positieve, hoopvolle en inclusieve boodschappen uit te dragen, kunnen leiders een gevoel van eenheid en gezamenlijk doel inspireren. Het benadrukken van de gemeenschappelijke waarden en successen versterkt de collectieve identiteit en trots.

Erkenning en beloning
Het erkennen van de inspanningen en successen van burgers, organisaties en gemeenschapsleiders is essentieel. Leiders kunnen beloningssystemen implementeren, prijzen uitreiken en openbare erkenning geven aan diegenen die een positieve bijdrage leveren. Dit vergroot niet alleen het zelfvertrouwen van individuen, maar stimuleert ook anderen om hetzelfde te doen. Met de komst van het IMF en haar vernietigende programma en grove scheefheden, perverse effecten van de Open Market Operations, zijn belangrijke sectoren als de gezondheidszorg, politie, militairen, onderwijzers, en de medewerkers in deze elementaire sectoren, compleet geruïneerd. Hun waardigheid compleet afgepakt.

Creëren van economische kansen
Een sterke economie draagt bij aan het zelfvertrouwen van een bevolking. Leiders moeten zich inzetten voor het creëren van werkgelegenheid, het stimuleren van ondernemerschap en het bevorderen van een gunstig ondernemingsklimaat. Dit zorgt voor economische zekerheid en zorgt ervoor dat mensen vertrouwen hebben in hun vermogen om economisch succesvol te zijn. Onder deze regering is het volk verarmd. Inflatie blijft nog steeds de baas, prijzen nemen nog steeds toe en daarmee de kosten voor levensonderhoud, ook al is de koers gedaald en voor nu gestabiliseerd.

Gelijkheid en inclusiviteit in economisch beleid
Het is belangrijk dat economische groei en kansen eerlijk worden verdeeld. Leiders moeten inclusieve economische beleidsmaatregelen implementeren om ervoor te zorgen dat alle bevolkingsgroepen, ongeacht achtergrond of sociaal-economische status, kunnen profiteren van de groei van het land. Dit bevordert een gevoel van rechtvaardigheid en collectief succes. Onder deze regering en het dysfunctionele, elkaar constant kapot praten, is een groot deel van Suriname armer geworden zonder enig vooruitzicht op verbetering van de eigen positie. De kloof tussen arm en rijk was nog nooit zo groot en dat onder het IMF-beleid. Hoe dit ooit zal veranderen in goede zin is en blijft een vraag, maar in ieder geval niet met dit type zelfvertrouwen vernietigende leiders.

Verbeteren van publieke diensten
Door te investeren in en te verbeteren van de kwaliteit van publieke diensten zoals gezondheidszorg, infrastructuur en veiligheid, kunnen leiders een gevoel van vertrouwen en veiligheid bij het volk versterken. Als mensen zien dat hun basisbehoeften worden bevredigd, neemt hun algehele welzijn en vertrouwen in de regering toe. En op dit punt hebben de leiders “Bravo en Chano” het compleet laten afweten.

Verantwoordelijkheid en rechtshandhaving
Het implementeren van consistente en rechtvaardige wetshandhaving bouwt vertrouwen in de rechtsstaat. Leiders moeten ervoor zorgen dat wetten eerlijk worden gehandhaafd, ongeacht de sociale status, en dat corruptie wordt aangepakt. Dit creëert een gevoel van eerlijkheid en rechtvaardigheid binnen de samenleving, wat essentieel is voor het vertrouwen van het volk.

Conclusie
Het bijbrengen van zelfvertrouwen bij het volk van een land is een uitgebreide en voortdurende inspanning die leiders moeten aangaan met vastberadenheid en integriteit. Door transparantie en integriteit, investeren in onderwijs en economische kansen, inclusieve communicatie, en het creëren van een veilige en rechtvaardige omgeving, kunnen leiders een solide basis leggen voor een zelfverzekerde, verenigde en veerkrachtige samenleving.

Wanneer een leider erin slaagt om het zelfvertrouwen van het volk te versterken, ontstaat een krachtige dynamiek waarin burgers en overheid samenwerken aan gemeenschappelijke doelen en een gedeelde visie op een welvarende en rechtvaardige toekomst. Meesterlijke leiders kunnen mensen doen geloven in hun eigen kracht en waarde, en dat is wellicht het mooiste geschenk dat een leider aan zijn volk kan geven.

Helaas hebben vicepresident Brunswijk en Potros Santokhi, het zelfvertrouwen van het Surinaamse volk compleet vernietigd door onderling constant elkaar het mes in de rug te steken in plaats van als goede hechte vrienden met elkaar om te gaan en het volk te tonen hoe een echte bromki dyari eruit kan zien. Wie gaat het volk van Suriname na 2025 haar waardigheid en zelfvertrouwen weer teruggeven?

Ashwin Ramcharan