In het eerste deel heb ik het gehad over het feit dat Chano en Bravo het zelfvertrouwen compleet hebben verwoest. In dit artikel noem ik voorbeelden van leiders die erin geslaagd zijn om het vertrouwen van hun bevolking te vergroten.
Zelfvertrouwen bijbrengen aan een bevolking is een belangrijke taak voor elke leider. De huidige leiders binnen deze coalitieregering, VP Brunswijk en President Santokhi, hebben hier echter een potje van gemaakt. Ze verraden elkaar constant. Van politieke vriendschap is er geen sprake. Immers, je moet eerst ooit een vriendschap hebben kunnen opbouwen of begrijpen wat daarvoor nodig is. Een politieman en een guerrillero, dat is geen combinatie die uit de hemel valt. Dat is water en vuur, en dan heb ik het nog niet over de empathische en persoonlijke vaardigheden. Deze twee leiders hebben door hun constante onderlinge wantrouwen een slecht en destructief voorbeeld neergezet in de afgelopen vier jaar.
Xi Jinping van China en Narendra Modi van India laten dagelijks zien hoe je met goede adviseurs je land en volk kunt verheffen en zo het zelfvertrouwen van het volk kunt voeden. Helaas hebben Bravo en Chano tot nu toe niets geleerd van andere leiders die het wel lukt. In dit artikel zal ik een aantal voorbeelden noemen van leiders die wel succesvol zijn geweest.
Het voeden en opbouwen van vertrouwen bij het volk van een land gaat hand in hand met het bevorderen van een gevoel van veiligheid, trots en het vermogen om uitdagingen aan te gaan. Leiders die erin slagen om zelfvertrouwen te vergroten, zien vaak een meer betrokken en veerkrachtige samenleving. In dit artikel verkennen we strategieën die leiders kunnen gebruiken om het zelfvertrouwen van hun bevolking te versterken en geven we voorbeelden van leiders die dit succesvol hebben gedaan.
Strategieën om zelfvertrouwen te vergroten
1. Integriteit en transparantie
Voorbeeld: Angela Merkel (Duitsland) – Angela Merkel stond bekend om haar integriteit en transparantie gedurende haar tijd als bondskanselier. Ze communiceerde openlijk over de uitdagingen en aanpakken die haar regering ondernam, wat een gevoel van vertrouwen en stabiliteit bij de Duitse bevolking bevorderde.
Toelichting: Eerlijkheid en openheid in communicatie zijn cruciaal. Transparantie omtrent beleidskeuzes, overheidsuitgaven en crises toont dat leiders niets te verbergen hebben en zich inzetten voor het welzijn van de burger. Dit vergroot het vertrouwen van de bevolking in hun leiders en beleidsmaatregelen.
2. Bereikbaarheid en gemeenschapsbetrokkenheid
Voorbeeld: Jacinda Ardern (Nieuw-Zeeland) – Jacinda Ardern heeft zich onderscheiden door haar toegankelijke en empathische benadering. Ze hield regelmatig townhall-bijeenkomsten en gebruikte sociale media om open dialogen te voeren met de burgers, waardoor een cultuur van wederzijds begrip en vertrouwen werd gecreëerd.
Toelichting: Leiders moeten regelmatig in gesprek blijven met hun gemeenschap. Gemeenschapsbijeenkomsten, townhalls en het gebruik van sociale media om feedback te verzamelen en direct te communiceren, helpt burgers zich gehoord en erkend te voelen.
3. Investeren in onderwijs
Voorbeeld: Nelson Mandela (Zuid-Afrika) – Nelson Mandela streefde ernaar om de ongelijkheid in het onderwijs in Zuid-Afrika te verminderen en geloofde dat onderwijs de sleutel was tot persoonlijke en nationale empowerment.
Toelichting: Onderwijs is de basis van persoonlijke en collectieve ontwikkeling. Investeren in kwaliteitsvol en toegankelijk onderwijs zorgt voor een goed geïnformeerde bevolking die zelfverzekerd is in hun capaciteiten.
4. Empowerment programma’s
Voorbeeld: Ellen Johnson Sirleaf (Liberia) – Ellen Johnson Sirleaf, de eerste vrouwelijke president van Afrika, richtte zich sterk op de empowerment van vrouwen en jongeren in Liberia, wat leidde tot een beter gevoel van zelfvertrouwen en mogelijkheden voor deze groepen.
Toelichting: Specifieke programma’s die gericht zijn op de empowerment van minderheden, vrouwen, jongeren en andere kwetsbare groepen zijn cruciaal. Training en ontwikkeling van vaardigheden, toegang tot middelen en kansen zijn essentieel om zelfvertrouwen te bevorderen.
5. Economische kansen creëren
Voorbeeld: Lee Kuan Yew (Singapore) – Onder het leiderschap van Lee Kuan Yew transformeerde Singapore van een arme stadstaat tot een bloeiende economische macht. Zijn focus op economische ontwikkeling en jobcreatie gaf de burgers vertrouwen in hun toekomst en mogelijkheden.
Toelichting: Sterke economische groei en werkgelegenheid geven een bevolking vertrouwen in hun economische toekomst. Het bevorderen van ondernemerschap, innovatieve industrieën en het aantrekken van investeringen zijn essentiële stappen.
6. Positieve en inclusieve retoriek
Voorbeeld: Franklin D. Roosevelt (Verenigde Staten) – Roosevelt’s “Fireside Chats” tijdens de Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog waren bedoeld om de Amerikaanse bevolking gerust te stellen en moed in te spreken. Zijn gebruik van positieve en opbeurende taal speelde een belangrijke rol in het verhogen van het nationale zelfvertrouwen.
Toelichting: De taal die leiders gebruiken kan een enorme impact hebben. Positieve, inclusieve en hoopvolle boodschappen helpen om een gevoel van eenheid en zelfvertrouwen in de bevolking te bevorderen.
7. Versterken van publieke diensten
Voorbeeld: Joko Widodo (Indonesië) – Onder het leiderschap van Joko Widodo heeft Indonesië belangrijke stappen gezet in de verbetering van infrastructuur en publieke diensten, wat heeft bijgedragen aan een verbeterd vertrouwen en welzijn onder de bevolking.
Toelichting: Het verbeteren van publieke diensten zoals gezondheidszorg, onderwijs en infrastructuur zorgt voor een gevoel van veiligheid en ondersteuning. Als mensen toegang hebben tot kwalitatieve diensten, vooral in tijden van nood, versterkt dit hun vertrouwen in de overheid en in zichzelf.
8. Verantwoordelijkheid en rechtshandhaving
Voorbeeld: Paul Kagame (Rwanda) – Door de introductie van strikte anticorruptiemaatregelen heeft Paul Kagame geholpen om het vertrouwen in de rechtshandhaving en de overheid te herstellen. Tegenwoordig staat Rwanda bekend om zijn relatief lage niveaus van corruptie en efficiënte overheid.
Toelichting: Een sterk, eerlijk en effectief rechtssysteem is essentieel voor vertrouwen. Mensen moeten weten dat wetten consequent en rechtvaardig worden gehandhaafd. Dit versterkt het vertrouwen in de rechtsstaat en de overheid.
Conclusie
Het bijbrengen van zelfvertrouwen aan een bevolking is een geïntegreerd en veelzijdig proces dat leiderschap, empathie, eerlijkheid en toewijding vereist. Door integriteit en transparantie te tonen, te investeren in onderwijs en economische kansen, inclusieve en positieve communicatie te bevorderen, en te zorgen voor betrouwbare openbare diensten en rechtshandhaving, kunnen leiders een fundament bouwen waarop het vertrouwen van de bevolking kan groeien.
Leiders zoals Angela Merkel, Jacinda Ardern, Nelson Mandela en anderen hebben bewezen dat het mogelijk is om een bevolking te inspireren en zelfvertrouwen te geven. Hun voorbeeld toont aan dat door een holistische en inclusieve benadering van leiderschap vertrouwen kan worden gewonnen en behouden, wat essentieel is voor de opbouw van een sterke, veerkrachtige en samenhangende samenleving.
Helaas moeten we vaststellen dat het Chano en Bravo in de afgelopen vier jaar niet is gelukt. Ze weten niet hoe ze dat moeten doen. Het zit niet in de aard van het beestje. Het onderbewustzijn van beide leiders is compleet vervuild, gevoed door vervuilde adviseurs, en dat uit zich in wantrouwen, leugens over elkaar, onderlinge materiële en geestelijke corruptie, manipulatie en materiële inhaligheid.
Het resultaat is duidelijk. En de NDP zal dit niet kunnen veranderen, want die hebben in de afgelopen 48 jaar op hun manier het zelfvertrouwen van het volk vernietigd. Samen is het een zelfvertrouwen-vernietigende bende waardoor het volk van Suriname ook zelfdestructieve symptomen is gaan vertonen omdat ze niet meer weet hoe het anders kan. Zodra een nieuwe leider de kop opsteekt en wat dynamiek creëert, doodt de gemiddelde Surinamer de persoon met allerlei negatieve roddel en achterklap. En zo blijft men het eigen en het zelfvertrouwen van toekomstige generaties Surinamers vernietigen.
God behoede Suriname ervoor dat Surinamers weer kiezen voor een ultra-Foutist (overtreffende trap van Boutist) als Oma Simons, de meest botte vrouw van Suriname. Suriname en Surinamers zouden zichzelf niet alleen voor de gek houden maar vooral zichzelf compleet belachelijk maken met zo’n keuze. Foutist Simons, die nog minder van economie en ontwikkeling van een land als Suriname weet dan de gemiddelde lagere school leerling, zou een nog grotere ramp voor Suriname zijn dan Chano, Bravo en Bouta bij elkaar.
Dit probleem is dus zeer ernstig en ligt heel diep. Omdat het zelfvertrouwen van de Surinaamse kiezer compleet vernietigd is, zou men zelfs als Obama, Modi en Mandela zich morgen kandidaat zouden stellen in Suriname, toch stemmen op dezelfde ouwe Viagra-politici, dezelfde oude rommel.
Ashwin Ramcharan
