Ik begrijp niet waarom Surinamers, wonende in Suriname met een Surinaams paspoort, hun eigen mensen haten. Waarom haten ze hun eigen broers, zusters, neven, nichten, ooms, tantes, en gunnen ze hun eigen familie uit het buitenland niet de Surinaamse nationaliteit waar deze mensen recht op hebben, zoals geregeld in de Toescheidingsovereenkomst? President Santokhi zou zichzelf kunnen vereeuwigen door in de voetsporen van Jagernath Lachmon te treden, die destijds, vooruitziend als hij was, in de Toescheidingsovereenkomst de mogelijkheid reeds had ingebouwd.
President Santokhi hoeft alleen maar te tekenen en hij vereeuwigt zichzelf, schrijft geschiedenis als president! Chan heeft het DNA en alle andere koekenbakkers niet nodig om die handtekening te zetten, dat kan hij met zijn presidentiële macht doen en dat moet hij wat mij betreft ook doen. Hiermee creëert Chan voor eens en voor altijd de mogelijkheid om het land op alle vlakken met één miljoen Surinamers te ontwikkelen, zowel politiek als economisch. Een land in crisis moet alle kansen grijpen om zich te verheffen, en dat is wat Chan moet inzien. Zo doet hij niets anders dan wat al beloofd was vóór de verkiezing: Suriname voor één miljoen Surinamers, met één miljoen Surinamers!
Ondertussen heeft de complete sociale elite waarmee ze dagelijks te maken hebben wel stiekem de Nederlandse nationaliteit. Vele DNA-leden, ministers en zelfs VP’s hebben in het verleden de truc gebruikt om zelf de Surinaamse nationaliteit te hebben, terwijl hun echtgenotes en kinderen de Nederlandse nationaliteit altijd hebben behouden. We weten dat dergelijke figuren bij alle politieke partijen zitten: VHP, NDP, NPS, PL en zelfs ABOP heeft dit trucje snel geleerd. Ook bij de kleine partijen, de zogenaamde wereldverbeteraars, zitten dergelijke sluwerds.
Suriname, een land rijk aan cultuur en geschiedenis, kampt met een diepgeworteld complex wanneer het gaat om de Surinaamse diaspora. Veel Surinamers ervaren een zekere mate van wantrouwen tegenover hun landgenoten die vanuit het buitenland terugkeren, wat kan leiden tot spanningen en zelfs aversie. Dit artikel onderzoekt de redenen achter deze gevoelens van bedreiging, hoe deze attitudes de ontwikkeling van Suriname belemmeren, en trekt lessen uit andere landen waar de diaspora een cruciale rol heeft gespeeld in de nationale vooruitgang.
In de ondertussen beruchte Toescheidingsovereenkomst, die tot stand kwam voor de onafhankelijkheid van 1975, is het recht op een Surinaamse nationaliteit geregeld voor hen die vóór de onafhankelijkheid in Suriname geboren zijn en daarmee ook voor hun nageslacht. Toch zien we dat menig regering wegduikt als het gaat om het toekennen van de dubbele nationaliteit. Als argument gebruikt men het verhaal dat Nederland geen dubbele nationaliteiten toestaat, terwijl landen als Marokko en Turkije zich daar niets van aantrekken. Als je ooit de Turkse of Marokkaanse nationaliteit hebt gehad, dan heb je die voor het leven; niemand kan het je afnemen. Waarom kan dit niet gelden voor Suriname?
Waarom de diaspora wordt gezien als bedreiging
Competitie om beperkte middelen, culturele misverstanden: veel Surinamers hechten grote waarde aan de beperkte middelen en kansen die beschikbaar zijn in het land. Wanneer leden van de diaspora terugkeren, voelen binnenlandse burgers vaak dat er extra concurrentie ontstaat voor banen, land en zakelijke kansen.
Vaak ontstaat er een kloof tussen degenen die in Suriname zijn gebleven en degenen die in het buitenland hebben gewoond, wat kan leiden tot culturele misverstanden. Diaspora-Surinamers worden soms gezien als ‘verwesterd’ of als mensen die hun Surinaamse waarden en gebruiken zijn kwijtgeraakt.
Macht en invloed, economische successen en jaloezie: er is vaak een perceptie dat terugkerende diaspora met meer macht en invloed arriveren, door hun toegang tot buitenlandse netwerken, talenten en middelen. Dit kan worden gezien als een bedreiging voor de bestaande machtsstructuren en gevestigde elites in Suriname.
Diaspora-Surinamers brengen vaak hun successen en ervaringen uit het buitenland mee terug, wat voor jaloezie kan zorgen bij de lokale bevolking die worstelt met economische tegenslagen. Deze teruggekeerde Surinamers worden soms gezien als pronkerig of wereldvreemd, wat bijdraagt aan de gespannen relaties.
Het belang van de diaspora voor ontwikkeling
Het wantrouwen jegens de diaspora kan echter een grote rem vormen op de potentiële ontwikkeling die deze groep kan brengen. De Surinaamse diaspora heeft het potentieel om aanzienlijke positieve veranderingen teweeg te brengen, zoals getoond in andere landen met een sterke diaspora-impact.
Kapitaal en investeringen, kennis en vaardigheden, verspreiding van innovatie: het belang is duidelijk. Terugkerende diaspora-Surinamers kunnen investeringen en kapitaal uit het buitenland aantrekken, wat van cruciaal belang is voor de economische ontwikkeling van Suriname. Zij kunnen ook dienen als bruggen naar internationale markten.
Jammer is dat een aantal diaspora-clowns de zaak dusdanig hebben opgeklopt dat het leek alsof de diaspora zonder verstand zou handelen en bakken met geld, die ze overigens niet hebben, over Suriname zouden strooien tijdens het presidentschap van Santokhi. Dit is duidelijk niet gebeurd. Nog erger, naast de clown en sommige koekenbakkers uit de diaspora hebben ze juist zitten knoeien en Suriname uitgebuit. Knoeiers zijn er overal en dus ook in de diaspora, maar het volk van Suriname, de locals, moeten niet iedereen over één kam scheren.
Jaarlijks gaat er veel materiële en immateriële steun uit de diaspora in Nederland en elders in de wereld naar Suriname, en dat moet blijven plaatsvinden en zelfs beter gestructureerd toenemen.
Diasporaleden brengen waardevolle kennis en vaardigheden mee terug naar Suriname, opgedaan in diverse en geavanceerde werkomgevingen. Dit kan helpen bij het verbeteren van lokale industrieën, onderwijs, gezondheidszorg en technologie.
Diasporagemeenschappen kunnen innovatie stimuleren door nieuwe ideeën, technologieën en benaderingen te introduceren die in het buitenland succesvol zijn gebleken. Dit kan Suriname helpen om binnenlandse uitdagingen op een effectievere manier aan te pakken.
Lessen uit andere landen
Verschillende landen hebben bewezen dat hun diaspora een essentiële rol kan spelen in de nationale ontwikkeling. Hier zijn enkele veelzeggende voorbeelden:
India
De Indiase diaspora heeft een enorme invloed gehad op de technologische en economische groei van India. Bedrijven zoals Infosys en Tata Consultancy Services hebben geprofiteerd van diaspora-talenten die terugkeerden en innovatieve praktijken en ideeën introduceerden.
China
De Chinese diaspora is een sleutelcomponent geweest in de economische opkomst van het land. Terugkerende Chinese ondernemers en professionals hebben kapitaal, kennis en ervaring ingebracht, wat heeft geleid tot snelle industrialisatie en technologische vooruitgang.
Israël
Israël heeft zijn diaspora effectief ingezet om de technologische sector te ontwikkelen, bekend als ‘Startup Nation’. Veel terugkerende Israëlische diasporaleden hebben vitaliteit en expertise toegevoegd aan de groeiende technologie- en innovatie-industrieën.
Filipijnen
De Filipijnse diaspora, met miljoenen Filipijnen die in het buitenland werken, speelt een cruciale rol in de economie door het sturen van geld naar hun thuisland, evenals door investeringen en zakelijke initiatieven bij hun terugkeer.
Conclusie
Het wantrouwen en de gevoelens van bedreiging jegens de Surinaamse diaspora vormen een onnodige belemmering voor de nationale ontwikkeling. Suriname kan enorm profiteren door de potentie van haar diaspora te omarmen en te benutten. Erkenning van de waardevolle bijdragen die de diaspora kan leveren, gecombineerd met een oprechte inspanning om de culturele en economische kloof te overbruggen, kan de weg effenen voor een inclusiever en welvarender Suriname.
Het is van essentieel belang dat Surinaamse beleidsmakers, gemeenschapsleiders en de samenleving als geheel de voordelen van diaspora-engagement erkennen en stappen ondernemen om deze groep te integreren in de nationale ontwikkelingsagenda. Door samen te werken en het potentieel van de diaspora te koesteren, kan Suriname een sterkere, meer competitieve en veerkrachtige natie worden.
Chan, activeer dat wat al in de Toescheidingsovereenkomst is geregeld, schrijf geschiedenis!
En Surinamers, er zijn goede mensen uit de diaspora, stop de oikofobie, stop met haten van jullie eigen bloed, eigen mensen, wij zijn allemaal bumiputra’s van Suriname!
Ashwin Ramcharan
