Gisteravond stond de politieke arena van Suriname in het teken van het Grote Nationale Verkiezingsdebat, live uitgezonden door ATV. De verwachtingen waren hoog, de zaal gespannen, en de politieke leiders klaar voor het woord – althans, bijna allemaal. Want opvallend genoeg werd het debat gedomineerd door de afwezigheid van één man: Michael Ashwin Adhin, voormalig vicepresident en lijsttrekker nummer 2 van de NDP.
| ADVERTENTIE |
  |
Cedric van Samson leverde wellicht de meest positieve bijdrage aan het debat door te zeggen dat “mensen moeten worden benoemd op basis van kunde, kennis, capaciteit en karakter.” Jenny Simons ontweek alle relevante vragen, draaide eromheen en gaf geen antwoord. Op subtiele wijze gaf ze ook aan te twijfelen over een samenwerking met Nederland.
Imran Taus nam in het debat afstand van etnische politiekvoering. Jammer was dat meerdere partijen wegdoken voor het vraagstuk van etnische politiek. Santokhi, die er in de peilingen niet goed voor staat, bleef slim weg, en ook voor Gregory Rusland was het een gemiste kans. Rusland, die off the record een visie op ontwikkeling zou hebben, durfde het niet aan om deze met het Surinaamse volk te delen – een gemiste kans voor open doel.
De discussie stond bol van verwijten en onderlinge beschuldigingen. Het debat, dat juist bedoeld was om inhoudelijke standpunten en toekomstvisies uiteen te zetten, ontspoorde regelmatig in chaotische scènes en verhitte woordenwisselingen. Er werd weinig gezegd dat concrete richting gaf aan hoe de partijen het land uit de huidige sociaaleconomische impasse willen halen.
In dat vacuüm van inhoud en leiderschap werd één naam toch steeds opnieuw genoemd: Michael Ashwin Adhin, die zijn fysieke afwezigheid compenseerde met een indrukwekkende publieke aanwezigheid eerder op de dag. Adhin was eerder op de middag te gast in een bijna drie uur durende live-uitzending op Radio Pipel, waar hij openhartig en diepgaand in gesprek ging over de staat van het land en zijn visie op de toekomst.
De uitzending was een waar mediaspektakel, met duizenden luisteraars die via telefoon, WhatsApp en sociale media hun vragen stelden. De stroom aan reacties leek eindeloos. In scherp contrast met het rumoer van het debat bij ATV gaf Adhin wél concrete oplossingen voor urgente problemen zoals onderwijs, armoedebestrijding, woningbouw en productieontwikkeling.
Wat vooral opviel, was de positieve en constructieve toon van zijn boodschap. Geen verwijten, geen moddergooien, maar toekomstgerichte oplossingen die vriend en vijand verrasten. Hiermee wist hij zich opnieuw te profileren als een natuurlijke leider – iemand die verder kijkt dan de waan van de dag. De impact van zijn radio-uitzending was direct zichtbaar op sociale media.
Reacties stroomden binnen van burgers, ondernemers, jongeren en – opmerkelijk genoeg – veel zwevende kiezers. Een snelle analyse van de comments en interacties laat zien dat het vertrouwen in Adhin groeit, vooral onder degenen die nog twijfelden over hun stem. In een tijd van politieke onrust en onduidelijkheid lijkt zijn kalme en strategische aanpak aan kracht te winnen.
Hoewel Michael Ashwin Adhin fysiek niet aanwezig was bij het Grote Nationale Verkiezingsdebat, was zijn aanwezigheid voelbaarder dan die van wie dan ook. Waar anderen elkaar bestookten met verwijten, bouwde hij aan vertrouwen. De grote afwezige werd de stille winnaar.
Chantal van der Heuvel
Caricom Leadership Watch (CLW)
[email protected]
