Wie durft nog meer? Trump zou zeggen: “Crooked Jenny.” Meester Gerard Spong zegt: “Jenny is ongeschikt.” In Suriname zijn we wat milder! Nu de NDP gewonnen heeft, wist u dat Abrahams al zijn helikopters gaat verkopen en al het geld dat op rekeningen in Hongkong en Hainan (China) staat, gaat terughalen naar Suriname om te doneren aan de ghetto? Alles wat hij had “geleend” van de ghetto gaat hij teruggeven aan de ghetto. Want zo begint het “kenki systeem” van Simons!
Koers van de SRD gaat nu sneller stijgen door Simons
Moni no deh. Er is geen geld. De schulden zijn nog steeds torenhoog. Weer rond de US$ 4 miljard. Alles was uitgesteld. De NDP mag nu haar eigen puinhopen opruimen (misschien toch een slimme truc van stemmenrecordhouder Chan Santokhi). Alle cambios houden hun hart vast, terwijl ze dagelijks de koers gaan opstuwen de komende weken. Binnenkort SRD 50 — dan naar de 70. De vlucht in de US-dollar is al begonnen. Men dumpt massaal SRD’s en koopt valuta. A koers ow waka wreed!
Welkom in het theater van de Surinaamse democratie, dames en heren
Het gordijn is nog maar nét gevallen na de verkiezingen van 25 mei 2025, of daar schuifelt ze al: Simons, de zelfverklaarde erfgename van de revolutie van 1980 en wandelende herinnering aan een politieke tijd waarin cassettebandjes en walkmans nog hightech waren.
En jawel hoor — de NDP, ooit gepokt en gemazeld in staatsgrepen en staatsleningen, wil haar nu president maken. Waarom? Omdat zij in 2012 de Amnestiewet door het parlement jaste alsof het een verjaardagskaartje van Desi was. “Geen moord, geen probleem,” dacht men toen — en vandaag blijkbaar nog steeds.
Maar advocaat Gerard Spong, die in Nederland woont en toch gratis wifi in het moreel kompas heeft, zei luid en duidelijk: “Simons is ongeschikt.” En kijk, de gemoederen in Suriname koken sneller dan rijst op een inductieplaat.
Ashwin Adhin: nog vijf jaar wachten en nu de rollator van Simons besturen?
Had de NDP écht haar best gedaan, dan was Ashwin Adhin de perfecte presidentskandidaat geweest. Jong, gladgestreken, gelardeerd met Engelse woorden en met een PowerPoint in de hand — precies wat het buitenland graag ziet. Maar nee hoor, in plaats van een upgrade kiest de partij voor het nostalgiepakket: Simons met handleuning en wandelstok, afstandsbediening en rollator.
Dit is geen nieuwe koers, mensen. Dit is de revolutie op herhaling, Netflix seizoen 45. Alleen nu met extra reuma.
Het politieke bejaardentehuis: nu met presidentiële ambities
De Surinaamse politiek lijkt ondertussen op een gezellige zondagmiddag in het bejaardentehuis. Iedereen zit klaar voor bingo, maar in plaats van getallen worden ambten en ministersposten geroepen.
“Wie heeft president? Ah, daar is Simons weer!”
De NDP lijkt met deze keuze niet alleen blind voor de noden van het volk, maar ook voor de realiteit dat 94% van de Surinaamse samenleving jonger is dan de gemiddelde leeftijd van het partijbestuur. Maar ja, wat moet je ook verwachten van een partij die nog steeds denkt dat je een revolutie met een faxapparaat organiseert?
Van staatsgreep naar staatsgrap
Voor de jongeren die denken dat de coup van 1980 een Netflix-documentaire is: de NDP is ontstaan uit een ordinaire machtsgreep, niet uit een democratisch proces van vreedzame marsen en vredesduiven. En die hele saga begon dankzij de “Ghetto Mama NPS”, die het Surinaamse leger zodanig negeerde en belachelijk maakte dat zelfs de koffiejuffrouw van het leger dacht: “Laat maar, ik neem de wapens wel op.” Revo 1980 — en het gaat nog steeds door. Suriname en Surinamers hebben nog steeds niets geleerd.
Het resultaat? Een cocktail van dictatuur, devaluatie, binnenlandse oorlogen, monetaire crisis en een groeiende ghetto zo groot dat je met een GPS er nog in verdwaalt. En nu, 50 jaar later, zijn de geesteskinderen van deze revolutie nog steeds niet uitgespeeld. De politieke zombies zijn terug uit hun graf — deze keer met een nieuwe rollator en een herdrukte versie van de Grondwet uit 1980.
Internationale status: Ghetto Papa NDP, paria met presidentiële dromen
De NDP mag dan trots zwaaien met één zeteltje meer dan de VHP, maar internationaal gezien is ze nog steeds het politieke equivalent van een kroket in een sterrenrestaurant. Frankrijk, Nederland, Engeland en de VS kijken naar de partij zoals je naar een uitgenodigde ex op een bruiloft kijkt: ongemakkelijk, achterdochtig en met de hand op de portemonnee.
En wat als de NDP het toch voor het zeggen krijgt? Nou, dan mag Suriname de hulplijn bellen met Moskou en Peking. En met Trump weer in het Witte Huis is dat het diplomatieke equivalent van met je hoofd richting Venezuela rennen terwijl je een raketwerper vasthoudt.
Een duivels verbond dat geen geld heeft
Monie no deh. Er is geen geld. De schulden zijn nog steeds torenhoog. Alle cambios houden hun hart vast, terwijl ze dagelijks de koers gaan opstuwen. Binnenkort SRD 50 — dan naar de 70. De vlucht in de US-dollars is al begonnen. Men dumpt massaal SRD’s en koopt valuta. A koers ow wakka wreed!
De NDP, ABOP, NPS en andere nostalgieclubs vormen inmiddels een duivels verbond van politieke opportunisten, die eerder bezig zijn met ereherstel dan met eerherstel voor het volk. De VHP, geleid door de meest populaire politicus ooit — jawel, Chan “Stemmenmagneet” Santokhi — moet nu toekijken hoe de Ghetto Papa en de Ghetto Mama op slippers richting de coalitieonderhandelingen schuifelen.
Maar pas op. Zoals Spong waarschuwde: je kunt geen nieuwe toekomst bouwen met oude gewetens. Suriname verdient leiders met lef, moraal en visie — geen revanchistische bingo-commissie die denkt dat de Decembermoorden slechts een voetnoot zijn.
Conclusie: nog één zetel maakt je geen keizerin
De NDP is een internationale paria. De partij heeft geen geld en geen internationale steun om de monetaire crisis te beteugelen. De koers gaat de komende weken stijgen. OMO’s gaan weer exploderen.
Lieve NDP, vier vooral je zeteltje meer. Doe een dansje. Blaas een ballon op. Maar onthoud: met één zetel verschil krijg je Moesje nog steeds niet naar Parijs — laat staan naar Washington, Den Haag of het paleis Champs-Élysées. Tijd om volwassen te worden. Of op zijn minst een beetje realistisch.
Want anders wordt Suriname straks wakker met een kater, een coup in herhaling en een ghetto dat groter is dan ooit.
Surinamers, jullie hoeven niet meer naar het schaakbord te kijken. Ook niet te luisteren naar Ramcharan of Spong — want we weten hoeveel jullie de diaspora haten — maar kijk aub naar de koers van de SRD, dan weet je waarvoor je hebt gestemd en wat je te wachten staat. Dan weet je wat je je kinderen en kleinkinderen hebt aangedaan.
Dr. Ashwin Ramcharan RO
