Terwijl ik vijf dagen na de overdracht van het ministerie van Volksgezondheid zit te genieten van onze mooie natuur in ons malaria-vrije Suriname, word ik verrast door een officieel persbericht van het ministerie van Volksgezondheid, Arbeid en Welzijn, waarin het resultaat van een interne bespreking tussen de minister en het personeel van het hoofdkantoor wordt gepubliceerd. Ik voel me genoodzaakt een korte reactie te geven op dit persbericht.
De kop van het artikel, waarin overigens nog andere zaken zijn belicht, spreekt boekdelen. Men is nog bezig met de gewezen minister Ramadhin en de gevoelens van enkele individuen waren volgens de adviseur van de minister, Dirk Heave, zo interessant en nieuwswaardig. Er wordt in dit artikel aangegeven hoe onder leiding van de gewezen minister sprake is geweest van onder meer voortrekkerij en het inzetten van personen zonder de juiste deskundigheid, waarbij werd gewezen op mogelijke etnische voorkeuren.
Om dit tot nieuws te verheffen, komt niet alleen zeer amateuristisch over, maar het is ook jammer te moeten constateren dat de minister – die nota bene ook pastoor is – en zijn adviseur ongefundeerde, ongeverifieerde en ongenuanceerde individuele meningen verheffen tot officiële statements. Hierbij distantieer ik me ook officieel van de beschuldiging die wordt geuit door het ministerie van Volksgezondheid, Arbeid en Welzijn.
Het zou de minister en zijn team professioneel sieren als de individuele gevoelens ook daadwerkelijk zouden worden onderworpen aan een feitelijke beoordeling. De toon en timing van het persbericht komen in ieder geval over als een laffe, gemene streek met een politieke tint. Ik had wel anders verwacht van de minister, nadat wij in gemoedelijke sfeer en op een zeer professionele wijze de overdracht hebben voorbereid en afgewerkt. Het is wel opmerkelijk dat het “personeel” van Volksgezondheid in de afgelopen vijf dagen nog niet doorheeft dat een vader en zoon intussen door de nieuwe minister zijn aangesteld als respectievelijk adviseur en hoofd van het protocol van deze nieuwe minister. Is er hier volgens personeel geen sprake van “family and friends” of “voortrekkerij”?
In het persbericht had ik overigens gehoopt dat een actieplan of een beleidsnota van de gezondheidszorg zou worden gepresenteerd aan de gemeenschap. Hopelijk komt die nog. De minister mag alle tijd nemen om het personeel toe te spreken of zelfs bij de bewaking plaats te nemen, maar hij moet wel beseffen dat het ministerie van Volksgezondheid een zeer breed werkgebied behelst en zijn energie beter kan inzetten om de meest urgente vraagstukken, die er voorlopig altijd zullen zijn in de zorg in ons land, aan te pakken. De meest urgente zaken zijn overigens door het vorige beleid niet gelaten voor deze regering. Om dit maar met een voorbeeld te illustreren: op 16 juli 2025 heeft er nog een betaling van ruim 500.000 euro plaatsgevonden om de kankerbestraler van het AZP geïnstalleerd te krijgen.
Ik zal dit bericht afsluiten met een boodschap aan de minister en zijn adviseurs:
‘Houdt u zich bezig met de kern van het probleem, en laat goed tot u doordringen dat wij in de fase zijn waarbij politieke propaganda en podiumtaal niet meer nodig is. U hebt de verkiezingen nu al twee maanden gewonnen, waarschijnlijk beseffen en geloven vele van de huidige beleidsmakers het nog niet. De tijd tikt intussen… Was het op 25 mei 2025 nog 60 maanden tot 2030, nu is dat nog 58 maanden.’
Drs. Amar Ramadhin
Gewezen minister van Volksgezondheid
