Het nieuws over het plotselinge heengaan van Marius Privée zorgde woensdag voor een mineurstemming binnen de Surinaamse zaalvoetbalgemeenschap. De Nederlander was sinds zijn eerste werkbezoek in juni 2016 een deel van de lokale futsalfamilie geworden. Mede door zijn inzet, kennis en visie werden ruim veertig coaches opgeleid. Dit project droeg bij aan verbetering van het spelniveau. Op den duur werd darmkanker bij hem ontdekt. Privée bleef ondanks het minder prettige nieuws positief. Hij werd 68 jaar oud.
ADVERTENTIE |
“Un’ las, wan mati drape”, aldus een teneergeslagen Rolf Verwey. De voormalige voorzitter van de Surinaamse Zaalvoetbalbond (SZVB) vindt dat Privée indien nog in leven veel meer voor de futsalsport zou kunnen betekenen. “Marius is voor mij de verpersoonlijking van een dienstbare leider. Niets was hem te veel wanneer hij hier was. Hij stond totaal in dienst van de coaches.”
Privée maakte deel uit van de groep wereldcoaches aangesloten bij de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond (KNVB). Behalve coachesopleidingen voorzag Marius zowel bestuur, clubs, spelers, scheidsrechters en overige officials van raad. “Hij deed dus veel meer dan zijn werkomschrijving. De vinger naar anderen wijzen was niet zijn aard. Integendeel keek de oefenmeester naar oplossingsmodellen.” Naar zeggen van Verwey legde Privée de nadruk op samenwerking. De ex-voorman herinnert zich een bekende slogan van de Nederlander: “Alleen ga je snel, samen kom je verder.”
Privée gaf altijd de ruimte om zelf over oplossingen na te denken. “Hij legde verantwoordelijkheid bij de spelers.” Volgens Verwey was dit een bewuste tactiek, omdat spelers gedurende een wedstrijd bepaalde uitdagingen zullen tegenkomen die zij gaan moeten oplossen. “Doordat deze vaardigheid gestimuleerd wordt gaan ze zelf nadenken.”
Verwey vindt dat de SZVB iemand met een Nederlands paspoort kwijtraakt, “maar toch met groene, gele, rode en witte strepen op zijn hart. Suriname was echt zijn ding.” Privée wist zijn onderwijzing heel goed over te brengen en iedereen te inspireren. “Dat is een unieke gave. Hij ging er daarom bij elke workshop en training weer met passie tegenaan. Voor hem was het delen van kennis de sleutel.”
Dankbaarheid
“Wij verliezen iemand met kennis, deskundigheid en liefde voor de zaalvoetbalsport in Suriname. Hij werkte kosteloos voor ons dus wij gaan dat missen”, aldus Sersinho Reding.
De voormalige zaalvoetbalbondscoach is Privée dankbaar voor de gepleegde investering. “Hij heeft me verliefd laten raken met zaalvoetbal en ik kan zeggen dat ik een product van Marius ben. Hij heeft mij door dik en dun bijgestaan.” Reding benadrukt dat Privée de lessen niet voorkauwde, maar hem zelf liet nadenken over oplossingsmodellen. Volgens de ex-bondstrainer heeft deze werkwijze bijgedragen aan zijn ontwikkeling. “Het is makkelijk als iemand je voorkauwt, maar wanneer je creativiteit erop moet loslaten is dat beter voor jou als trainer.”
Op advies van Privée stelde het toenmalige SZVB-bestuur onder leiding van Verwey Reding in maart 2018 aan als bondscoach. “Ik ben Marius en Rolf alles schuldig, want ik zou geen bondscoach zijn geworden als deze twee mannen er niet waren.” Ook na zijn aanstelling bleef Reding nauw contact met de Nederlandse oefenmeester behouden. “We hadden echt een hechte band.”