De droomreis van wielrenster Tachana Dalger naar de wereldtop gaat niet van een leien dak. Het talent is al een poos bezig met haar ontwikkeling als baanwielrenner in Trinidad en Tobago. Volgens haar een voltijdse job. “Ik heb geen ander werk, omdat de sport mijn werk is. Ik doe momenteel fulltime wielrennen, want zo alleen kan je de top halen.”
Ze woont en traint op Trinidad, maar dat is niet gratis. Gezien haar doelstellingen is het verrichten van een bijbaan geen optie om aan wat extra geld te komen. “Ik kan niet veel doen, omdat mijn financiële ondersteuning niet goed is”, licht zij een tipje van de sluier.
De Surinaamse heeft weinig materiaal en moet vaak een beroep doen op haar vrienden, collega wielrenners, om verder te kunnen trainen en racen. “Ik moet heel vaak tools van andere wielrenners lenen. Zelf heb ik ook geen eigen fiets. De fiets die ik gebruik is van het team waar ik in Trinidad train.”
Alleen de kosten voor verblijf raamt zij op 600 Amerikaanse dollars, een bedrag dat ze maandelijks moet uitgeven. Er komen echter nog andere kosten bij kijken. Ze erkent wel dat zij enige ondersteuning krijgt van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Deze steun loopt tot en met 2024.
“Dat is een small support om te kwalificeren voor Parijs 2024, maar dat covert nog net mijn verblijf en voeding.” Het Surinaams Olympisch Comité (SOC) betaalt voor haar ticket indien zij aan een evenement moet deelnemen en ze wordt daarnaast bijgestaan door de Surinaamse Wielrenunie (SWU) als het gaat om bijvoorbeeld het aanschaffen van voedingssupplementen. “Maar verder is het niet wat het zou moeten zijn.”
De meervoudige wielrenster van het jaar blijft ondanks de gebrekkige middelen positief. Voor een topsporter is deze situatie echter niet ideaal, aangezien zij zich zorgeloos verder zou moeten kunnen ontwikkelen. Volgens haar gaan de trainingen op Trinidad wel goed. “Ik ben op de goede weg voor wat mijn performance betreft, maar nog niet waar ik moet zijn.”
Recentelijk maakte Dalger haar debuut tijdens de Zuid-Amerikaanse spelen (Odesur games), die van 1 tot en met 15 oktober in Asunción, Paraguay, werden gehouden. Zij hield gemengde gevoelens over van haar optreden tijdens het regionaal evenement, maar zegt wel tevreden te zijn met haar persoonlijke vooruitgang. De Surinaamse is blij met de opgedane lessen.
“Ik heb veel kunnen ervaren en veel gezien. Het is een leuke ervaring geweest.” Nu is van belang het ontwikkelingsproces naar de top. Volgens de wielrenster loopt zij niet ver achter op de rest in de regio. “Ik moet gewoon harder blijven werken om die top te halen.” Zij heeft binnen vier maanden al een behoorlijke vooruitgang gezien.
Dalger bleef tijdens de Spelen zowel op het sprintonderdeel als de keirin in de kwalificatieronde steken. Volgens de Surinaamse was zij tevreden met haar tijd bij de sprint, maar teleurgesteld dat zij op 0.005 seconden na zich niet voor de knock-out ronde wist te kwalificeren. Zij registreerde weliswaar voor de eerste maal in haar baanwielrenloopbaan een tijd onder de twaalf seconden.
Van de zestien deelnemers finishte de Surinaamse met de negende snelste tijd (11.91 seconden). Slechts de eerste acht renners stroomden echter door naar de kwartfinale. “Ik zal gewoon harder moeten trainen om mijn tijd steeds te verbeteren.”
Bij de keirin finishte zij van de twaalf deelnemers overall als zevende. Slechts de eerste drie per groep plaatsten zich voor de finaleronde. In heat 2 eindigde Dalger als nummer vier. “Mijn positie was fout en ik heb niet correct gereageerd of mij gepositioneerd in de laatste ronde, waardoor ik als vierde over de finish kwam. Sowieso moet ik beter leren racen in een keirin, dan komt alles goed.”
Na de Odesur vervolgt Dalger haar voorbereidingen in Trinidad in aanloop naar de Caribische kampioenschappen. Het regionaal evenement wordt midden november op het eiland gehouden. “Daarna is het off season, dan ben ik meer in de gym om mijn kracht te ontwikkelen.” Rond kerst keert zij voor een kort moment naar haar thuisland.
