Het is overduidelijk, dat de situatie in ons land eenieder treft. Volgens leerkracht en tevens initiatiefneemster van Fu na lobi gi Sranan, Sherron Rodgers, is het heel moeilijk voor leerlingen om zich te blijven focussen op de lessen. Leerlingen geven in gesprek met Rodgers aan, dat ze vaak genoeg moeten helpen met de lasten van het gezin.
De scholieren moeten gaan werken om de eindjes aan elkaar te knopen. Het is geen gemakkelijke taak om deze jongeren te motiveren, want ze hebben nauwelijks tijd om nog te kunnen studeren. Rodgers geeft als advies aan om een balans te vinden in het werken en studeren.
De verhogingen zorgen voor nog meer problemen in het land. Surinamers, die het nog redden kunnen dat aan de hand van ondersteuning uit het buitenland. “Als dat niet het geval was zouden de reacties van bepaalde Surinamers anders zijn”, zegt Rodgers. Als leerkracht staat haar rekening in de tweede week van de maand al op nul. Door ondersteuning van familie komt ze nog net uit.
Volgens Rodgers toont de regering geen sympathie met de gemeenschap: er wordt steeds geld uitgegeven aan dure voertuigen van regeringsleiders en projecten, terwijl het volk nauwelijks kan uitkomen met het salaris. “De focus van de overheid zou moeten zijn, dat voeding betaalbaar gemaakt moet worden. Bruggen bouwen zou geen prioriteit moeten zijn voor de regering”, aldus Rodgers.
Rodgers krijgt het gevoel alsof de president zich helemaal niet druk maakt met de verarming van de samenleving. “Ze dachten dat ze dat werk zouden kunnen doen, maar dagelijks blijkt niet”, aldus Rodgers. Zij kan zich niet voorstellen, dat ze al die jaren de school heeft bezocht en dat het er nu op lijkt, dat ze niet kan uitkomen met het salaris. De leerkrachten komen met veel stress naar het werk. Ze zegt, dat de bom gaat barsten, omdat het duidelijk wordt dat personen echt niet meer kunnen. “Met een salaris van SRD 6000 kan je niet meer rondkomen”, aldus Rodgers.
