De activisten Curtis Hofwijks, Raoul Hellings, Maisha Neus en ontevreden burgers gaan door met de protestacties. Ze eisen dat de kiesregeling wordt aangepast, de regering opstapt en personen die onterecht zijn aangehouden, waaronder Stephano ‘Pakittow’ Biervliet, onmiddellijk op vrije voeten worden gesteld. Er zijn verschillende actiemodellen worden toegepast. Op basis van het succes van de actiemodellen zal overwogen worden met welk model men doorgaat.
Tijdens een gisteravond gehouden openbare bijeenkomst is gesteld dat de volksvertegenwoordigers de mensen zijn met wie afgerekend moet worden, want ze werken mee met de regering. Het mag niet met geweld gebeuren, werd meteen duidelijk gemaakt tijdens de openbare bijeenkomst. Het mag geenszins de bedoeling zijn dat er rellen uitbreken noch is het de bedoeling plunderingen te plegen, wordt benadrukt.
De ontevreden burgers moeten naar alle volksvertegenwoordigers toestappen en hen rekenschap vragen. Een van de actiemodellen moet inhouden dat men iedereen die verantwoordelijk is voor het wanbeleid, moet confronteren.
Ga protesteren thuis bij de parlementariërs die ons moeten vertegenwoordigen. Dat is een van de voorstellen die gedaan werd tijdens een meeting. De volksvertegenwoordigers moeten gevraagd worden als hetgeen de huidige regering doet daadwerkelijk democratie is.
Het is begrijpelijk dat de frustratie gericht wordt naar de president, zegt activist Sergio Gentle. De president heeft werkarmen en men moet naar hun toestappen. De volksvertegenwoordigers moeten ook gevraagd worden wat er gebeurt met de wijziging van de kiesregeling want daar wordt er geen woord over gerept.
De mensen moeten de voorzitter van het parlement, Marinus Bee, rekenschap vragen wanneer die de behandeling van de kiesregeling niet op de agenda plaatst. Men moet aankloppen bij de VHP-parlementariërs Mahinder Jogi, Asis Gajadien en anderen. De zaak moet ook worden vastgelegd wanneer de ontevreden burgers rekenschap gaan vragen, voerde Gentle aan.
Een andere burger merkte op dat zaterdag een gestrest volk zich verzameld had op het Onafhankelijkheidsplein. De plunderingen worden veroordeeld, maar er was tegelijkertijd sprake van uiting van een gefrustreerd volk. Een andere vrouw merkte op dat een groot deel dat geplunderd heeft, niets te verliezen heeft. Een wandeling in de kwetsbare buurten zal gauw de ogen open doen wat armoede daadwerkelijk is. De mensen hebben weliswaar een ijskast, maar die is leeg. “In je woede naar de mensen toe die hebben geplunderd moet je nog steeds nadenken hoe het zover is gekomen”, zegt ze.
De mensen zijn het erover eens dat het moment om met de overheid te praten, voorbij is. Het is nu het moment dat gesproken wordt met de volksvertegenwoordigers die zich nu gedragen als partijvertegenwoordigers. Ook is voorgesteld dat er geslapen wordt op het Onafhankelijkheidsplein. Ook moet rekenschap gevraagd worden zodat ze de ernst van de zaak gaan begrijpen. Hofwijks maakt duidelijk dat het een lange strijd zal zijn die gevoerd zal worden. Het moet opgebouwd worden en het streven is om geenszins onrust te creëren.
